کودکان یتیم زامبیا به کودکان سرما زده افغانستان کمک کردند

اوالد گوتلر سرپرست دفتر سازمان امدادی جهانی مسیحی "شیلتر ناو" در هرات می گوید:

"زمستان وحشتناک در سی سال اخیر در افغانستان پایان یافته است، اما غم مردم با آب شدن برف آب نشده است."

500 انسان تنها در چهار ولایت افغانستان در اثر سرمای زمستان تلف شده اند. آنانی که از سرمای وحشتناک نجات یافته اند، مشغول مبارزه برای ادامه زندگی هستند. گوتلر ادامه می دهد که 150 هزار گوسفند، گاو و ذخیره های پر قیمت گوشت، و شیر نیز از بین رفته اند. تعداد بیشماری ازباغداران باغ های میوه از نابود شدن میوه جات شان شکایت می کنند. همه درختان میوه دار منطقه یخ زده اند.

سازمان "شلتر ناو" می خواهد به قربانیان سرما کمک کند تا بار دیگر سرپا بیاستند. کمک های مشخص اولیه را باغداران میوه با نهال شانی دریافت می کنند. گوتلر می گوید: "باغداران به این وسیله می توانند دست کم بار دیگر بعد از گذشت چند سال، میوه های را بچینند که زمستان خشن از دست آنها ربوده است. آنان می توانند به پنچ یورو ، نهالی خوبی را به دست آورند."

سازمان وظیفه بزرگ دیگر خود را در افزایش دوباره حیواناتی می بیند که خانواده های کوچی از طریق آنها زندگی می کنند.

با آغاز سال نو اعضای سازمان "شلتر ناو" در هرات خود را در بر نامه ادغام به جامعه مهاجران برگشته از کشور ایران سهیم ساخته اند. برای این هدف این سازمان کمکی با سازمان امدادی آلمانی "هیلپ" (کمک) همکاری می کند. این سازمان اخیر به مهاجرانی آموزش های چندین ماهه می دهد که از ایران اخراج می گردند.

سازمان "شلتر ناو" آموزش در باره امور زراعتی را به عهده می گیرد. این سازمان با ارائه دانش جدید در زمینه زراعت و باغداری و در اختیار قرار دان تخمه ؛ می خواهد برای مهاجران برگشته ؛ زندگی نوی را سامان بدهد. اوالد گوتلر سرپرست سازمان "شلتر ناو " می گوید:" ازاینکه مهاجران برگشته به شهرکابل که بیش ازحد پرجمعیت است بروند، بهترومعقول تر برای آنها همین کاراست ."

در زمستان وحشتناک گذشته سازمان "شلتر ناو" در منطقه هرات 2300 خانواده (بیش از 13000انسان ) را از بد ترین وضعیت سرما و پیامد های آن نجات داده است.

ادو اشتولته مدیر آلمانی سازمان امدادی "شلترناو" می گوید:"ما از همدری بی نهایت تمام اعانه دهندگان مان تشکر می کنیم. به خصوص نوع کمک کودکان مبتلا به بیماری ایدز در زامبیا ما را زیر تأثیر قرار داد. " بعد از آنکه این کودکان از زمستان وحشتناک با پیامد های آن در افغانستان خبر شدند، قاعده ای را به وجود آوردند که بر آن اساس یتیم خانه آنان قادر به پس اندازکردن پول برای تهیه خوراک و پوشاک برای کودکان افغانستان باشد.

ادو اشتولته به ادامه می گوید: "و آن همه با وجود این واقعیت که کودکان افریقایی نمی توانند یخ و برف را به تصور آورند. آنان حتی از نیمی سهم بوره برای چای شان صرف نظر کردند، با وجود آنکه در زامبیا چای شیرین خوردن خود چیزی کمیابی است."