پیام مردم در انتخابات: دموکراسی، نه طالبان

در اواخر ماه اكتبر مشخص ميشود كه كدام نامزدها موفق به احراز كرسي های مجلس نمایندگان ميشوند. با وجود آن، برنده واقعي اين انتخابات از همين حالا مشخص است: مردم افغانستان. رتبیل شامل آهنگ، سردبیر بخش افغانستان رادیو دویچه وله (صدای آلمان) در این رابطه تبصرهای دارد که برگردان آن را در زیر میخوانید.

***

روز برگزاري انتخابات در افغانستان، شايد جشنی براي دموكراسي نبوده باشد، اما ميتوان گفت كه اين روز به هرصورت، تجلي موثر اراده مردم افغاسنتان بود. میلیونها نفر (به گفته کمیسیون انتخابات 40 درصد کل رایدهندگان) آراي شان را به صندوقها ريختند، با آن که برخی رایدهندگان میدانستند که رای دادن ممکن است خطر جانی را در پی داشته باشد. طالبان همه تلاش خود را به خرچ دادند تا با هراسافگنی مردم را از حضور در پای صندوقهای رای بازدارند. اما مردم افغانستان آشكارا عليه طالبان و متحدين آنها، عليه جنگ و سلطه خودسرانه تصميم گرفتند.

شاید بسیاری مردم در گام اول تنها یک نامزد از جمله نامزدان انتخابات پارلمانی را انتخاب نکردند، بلکه به نظام سیاسیای که در آن صدای آنها گوشهای شنوا بیابد، رای دادند. نظامي كه در آن هر فرد فارغ از جنسيت، وابستگيها و يا جهتگيريهاي عقيدتیاش شهروند محسوب میشود. به اين دليل جاي تعجب نيست كه میزان مشاركت زنان در دومین انتخابات پارلماني بعد از سقوط رژيم طالبان، آنهم در سایه تهدید طالبان، نسبتا خوب گزارش شده است. زنان در افغانستان كاملاَ ميدانند كه اگر طالبان یا جنگسالاران دوباره در افغانستان حاکم شوند، چگونه یک زندگي تحملناپذير انتظار آنها را ميكشد.

بسياري کسانی كه ديروز در قندهار، هلمند، ارزگان، باميان، قندوز، بدخشان يا كابل و دیگر نقاط افغانستان به سوي صندوقهاي راي شتافتند، شايد نميدانستند كه دموكراسي در جزييات آن چه معنايی دارد؛ آنها شايد اين را نيز نميدانستند كه پارلمان افغانستان چه وظايفي دارد. اما آنها يك چيز را به خوبي ميدانند: هر انتخاباتي بهتر از آن است كه اصلاَ انتخاباتي وجود نداشته باشد. مردم افغانستان خواهان مشاركت در روندهاي تصميمگيري هستند، اگرچه نخبگان سياسي و اجتماعي افغانستان، آنها را در اين زمينه نابالغ ميپندارند. افغانها از مدتها به اين سو درك كرده اند كه بازيگران سياسي و اجتماعي همواره در باره آنها، اما بسيار به ندرت با آنها سخن گفته اند. سرانجام، مردم افغانستان ميخواهند جدي گرفته شوند.

شمار زيادي از کسانی كه ديروز به پای صندوقهاي راي رفتند، شايد به اين نظر باشند كه آراي شان در فرجام چيزي را تغيير نمیدهد. آنها ممكن است به اين نظر باشند كه عوامل ديگري در قسمت پيروزي يا شكست نامزدها در مقايسه با ورقههاي رای شان تاثیرگذار باشند. اما با وجود اين همه مردم در انتخابات سهم گرفتند تا پيام روشني را به افکار عمومی داخلی و جهانی انتقال بدهند. و آن این که: اگر روند صلح در افغانستان به شكست مواجه شود، نه به اين دليل است كه مردم افغانستان از اين روند حمايت نكردند. علاوه بر آن، اين پيام با اين پرسش همراه است: ما آماده هستيم زندگي خود را براي آنچه كه دموكراسي ناميده ميشود، قرباني كنيم. اما سوال اين است كه تا چه حدي مسوولان در افغانستان و جامعه جهاني در نهادینه ساختن دموكراسي در افغانستان جدي اند؟

بايد منتظر بود كه آيا اين پيام روشن از سوي مسوولين امور در افغانستان و جهان جدي گرفته ميشود يا خير. و نيز بايد منتظر بود كه بازيگران سياسي و اجتماعي در افغانستان و در سراسر جهان، چگونه پاسخي به پرسش مردم افغانستان در رابطه با دموكراسي خواهند داد.

رتبیل شامل آهنگ/ احمد حسین مبلغ

ویراستار: عارف فرهمند