پاپ فرانسیسکوس برای قربانیان بدخشان دعا کرد

پس از لغزش زمین در ولایت بدخشان، پاپ فرانسیسکوس رهبر کاتولیک های جهان برای قربانیان این سانحه دعای مغفرت کرد. او روز یکشنبه در مراسم مذهبی در میدان سن پیترو در واتیکان گفت: "خداوند قادر و توانا، که نام هر یک را می شناسد، آرامش ابدی را نصیب همۀ شان گرداند". پاپ فرانسیسکوس برای بازماندگان از خداوند استدعا کرد که به آنها نیرو ببخشد تا به کمک مردمان زیادی که به یاری آنها شتافته اند، به زندگی خود ادامه بدهند.

بیجاشدگان لغزش زمین در بدخشان از یک طرف در سوگ عزیزان و دوستان از دست رفته و از جانب دیگر در رنج بی سرپناهی به سر می برند. پیرمردی در میان بیجا شدگان به سختی نفس می زند تا دو کلمه بر زبان آورد: «کل زندگی که زیر خاک شد. حداقل مرده ها را که می کشیدند».

کمک های مردمی

تلفات لغزش زمین در روستای "آب باریک" ولسوالی ارگوی ولایت بدخشان افغان ها را در سراسر کشور تکان داد. حالا تلاش ها به کمک برای آسیب دیدگان متمرکز شده است. حکومت افغانستان، سازمان ملل متحد، هلال احمر و دیگر سازمان های خیریه به کمک آسیب دیدگان شتافته اند، اما مردم افغانستان در این حادثه صرفاً به غم شریکی و ابراز تسلیت بسنده نکردند؛ بلکه فعالیت مردمی و جامعه مدنی برای دستگیری بیجاشدگان پررنگ تر از هر حادثه طبیعی دیگر بوده است.

یک روز پس از وقوع حادثه، چندین سازمان و نهاد مدنی به جمع آوری کمک پرداختند. یک حساب بانکی نیز به این منظور ایجاد شده و چند بنیاد و سازمان دیگر به صورت جداگانه کمک نقدی و مالی جمع آوری می کنند.

یک تصویر مرد فقیری را نشان می دهد که در جاده های کابل کارت موبایل می فروشد و در صندوق کمک به مردم بدخشان، پول نقد اهداء می کند. کمک این مرد که کل روز را برای پیدا کردن لقمه نانی در جاده های کابل قدم می زند، بیانگر همدردی عمیق و حس مسئولیت شهروندان افغانستان نسبت به بازماندگان این فاجعه است.

بنیاد بهاوی مربوط به نثار احمد بهاوی، تکواندوکار نامدار و مدال آور افغانستان یکی از جمع کنندگان اعانه به مردم بدخشان است. این نهاد با همکاری شماری از اشخاص برجسته در 24 ساعت حدود یک میلیون افغانی و مقداری کمک مالی جمع کرده است.

بهاوی به دویچه وله گفت: «ما یک خیمه برافراشته ایم و با شماری از شخصیت های مشهور دکان به دکان می گردیم تا بتوانیم کمک جمع کنیم. هموطنان ما بسیار با احساس هستند و همگی کمک نقدی یا مالی می کنند».

هر کس به اندازه توان خود کمک می کند. برخی مقام ها شخصاً تا 40 هزار دالر امریکایی نیز کمک کرده اند و مردم بی بضاعت کابل دوشک و کمپل کمک کرده اند. باشندگان ولسوالی های همجوار ارگو نیز گفته اند که آنچه را در خانه دارند با آسیب دیده ها شریک می کنند.

بهاوی به گونه مثال از یک مورد خاص صحبت می کند: «یک فرد معتاد به مواد مخدر که پنج افغانی داشت، همان را داخل صندوق اعانه انداخت».

کمک های جهانی

ملل متحد نیز در تلاش بسیج منابع برای کمک به آسیب دیده هاست. اری گیتانیس، سخنگوی ماموریت امدادی ملل متحد در افغانستان گفت: «ملل متحد با شرکایش به شمول سره میاشت افغانستان و سایر سازمان های غیرحکومتی در این جا کار می کند تا منابع بسیج شوند و اطمینان حاصل کنیم که مواد امدادی به آنهایی که به غذا، آب و ادویه ضرورت دارند، می رسند».

بدخشان یک ولایت دورافتاده در شمال شرق افغانستان است که باید کمک ها به صورت هوایی انتقال داده شوند. راه های مواصلاتی فیض آباد تا محل حادثه نیز دشواری های خود را دارد.

اری گیتانیس افزود: «البته وضعیت در حال تغییر است. اما تا حالا علاوه بر عملیات جستجو و نجات، آنچه ما انجام می دهیم کمک برای تامین نیازمندی های حدود 700 خانواده است که بیش از 4000 نفر می شوند و به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در اثر آنچه در بدخشان اتفاق افتاده بیجا شده اند. سلسله نیازمندی های آنها از غذا و آب گرفته تا کمک های طبی و همچنان نیاز به تهیه سرپناه را در بر می گیرد».

این در حالی است که حکومت افغانستان اندکی پس از آغاز عملیات نجات، دست از جستجو کشیدند و محل حادثه را "قبرستان دسته جمعی" نام نهادند. در این میان، حکومت افغانستان از درخواست کمک از نیروهای خارجی مستقر در منطقه امتناع ورزید.