يک کودک :"کساني را که با اطفال رويه خوب نميکنند مجازات ميکردم"

اين گفته آسيه دختر9ساله افغان است که مشاهده برخورد بداطرافيان وي را نگران ساخته است. آسيه ميگويد ؛اگرمن رئيس جمهور ميبودم با کسانيکه با کودکان خوب برخورد نمي کنند انها را مجازات ميکردم .واگرمي توانستم راي بدهم به کسي راي ميدادم که باکسانيکه با اطفال بدرفتاري ميکنند شديد برخورد کند .

وضعيت بداقتصادي، انجام کارهاي شاقه ، گدا گري،اِعمال خشونت جسمي وروحي براطفال ، معتاد ساختن اطفال ،تجاوزجنسي،ازدواج اجباري وقبل ازوقت، منع نمودن اطفال ازتعليم وتربيه ، تيزاب پاشي براطفال،اختطاف،عدم دسترسي کودکان به تفريحگاهها،عدم برخورد جدي با متجاوزان حقوق کودکان ودهها مشکل ديگرسد راه رشد موزون اطفال درافغانستان است.

روزجهاني کودک درحالي درافغانستان برگزارميشود که وضعيت زندگي اطفال روزبروز سخت ترشده وعرصه رشد جسمي،فکري وپرورش استعدادهاي آنان رابه چالش جدي مواجه ساخته است.

افزايش تعداد اطفال خياباني در ولايت هرات همواره نگران کننده مي باشد. هم اکنون دراين ولايت چندين مرکزحمايت ازاطفال خياباني که ازسوي موسسات تمويل ميشود، وجود دارد وتعداد زيادي ازاطفال بطوررايگان به تعليم مصروف هستند. اما تعدادي ازاين اطفال مي گويند بازهم مجبورند که کارکنند، چون به مشکلات اقتصادي مواجه هستند.

منيره رحيمي 13سال دارد ودرصنف هفتم مکتب درس ميخواند. منيره ميگويد :" تعداد زيادي اطفال را همه روزه مي بيند که به گدايي ويا کارهاي سخت وشاقه مصروف هستند". اواضافه ميکند: " اگر رئيس جمهورافغانستان ميبود براي اطفال بيشترتوجه ميکرد وبراي خانواد هاي فقير کمک مي کرد تا اطفالشان بتوانند درس بخوانند". او گفت : "اگرمن درانتخابات رياست جمهوري ميتوانستم راي بدهم کسي را انتخاب مي کردم که با کسانيکه با اطفال به قهر برخورد مي کنند ، باآنها برخورد سخت ميکرد". اوهمچنان خواهان رعايت حقوق اطفال شده که درقانون آمده است وي ميخواهد که بزرگترها ومسئولين درحصه تامين حقوق اطفال کوشا باشند.

بيکاري ونبود زمينه کارعلاوه براينکه مردان و زنان را تحت تاثيرسوء خود قرارداده است ، برآينده اطفال نيزتاثيرات منفي را برجاي خواهد گذاشت .خانوادهايي که درتامين نيازمنديهاي کودکان شان خود رادرمانده مي بينند، مانع تعليم آنها شده وآنها را به کارکردن وامي دارند. علاوه برخانوادهاي بي بضاعت وفقير کساني هم هستند که ازاطفال استفاده هاي سوء ميکنند وآنها را منبع درآمد خود قرارميدهند.

گاري کشي ، فروش آبميوه ووسايل خانه وپوشاک درزيرآفتاب گرم وسوزان توسط اطفال ازجمله

مواردي اند که همه روزه اميرحسين متعلم صنف پنجم شاهد آن است. او که ازديدن چنين اطفالي متاثراست گفت :" زندگي خراب باعث شده که آنها نتوانند، درس بخوانند ومجبورند براي پيدا کردن نان ولباس خود کارکنند" . اميرحسين افزود:" اگربجاي آقاي کرزي ريئس جمهور افغانستان مي بودم امکان درس خواندن اطفال رافراهم ميکردم.". اوادامه داد: که اگرميتوانست راي بدهد کسي را انتخاب ميکرد که براي اطفال دلسوز باشد. اميرحسين، توقع دارد تا والدين درتصميم گيريها نظرات انها را نيزبگيرند.

چه بسا اطفالي که هم اکنون دريتيم خانه ها به سرميبرند وکمترکسي به آنها توجه ميکند .تعداد ديگري خواسته وناخواسته معتاد به موادمخدرشده اند، که جزتباهي چيزي درپي نخواهد داشت.

تعدادي ازاطفال درهرات ازاينکه همقطارانشان نميتوانند درس بخوانند ومجبورند کارکنند نگران آينده انها هستند. محمد باقر،12سال دارد. او ميگويد: چنين اطفالي آينده خوبي نخواهند داشت چون بيسواد باقي ميمانند.

توجه به حقوق اطفال، فراهم آوري زمينه دسترسي به تعليم وتربيت براي عموم اطفال ،ايجاد کار براي خانواده هاي فقيروکم درآمد، توجه به اطفال يتيم ،جلوگيري ازاعمال انواع خشونت ها، برخورد جدي وشديد با متجاوزان برحقوق اطفال وشخصيت دادن به کودکان و...مي تواند آينده روشني رابراي اطفال بوجود آورد.

پروانه عليزاده

ويراستار: رسول رحيم