نکات برجسته در جشنواره فلم حقوق بشر برلین
جشنواره فیلم حقوق بشر ۲۰۲۰ با شعار "آینده اکنون است" راه اندازی شده است. این فیلم ها درباره بحران اقلیم، پایداری، و توانمند سازی زنان است. در یکی از این فیلم ها دختران اسکت باز افغان نیز به تصویر کشیده شده اند.
"سافتی"
سومین جشنواره فیلم حقوق بشر در برلین با مستند "Softie" ساخته سام سوکو افتتاح شد. این فیلم داستان بونیفاسه موانگی، یک عکاس و فعال صحنه های جنگ کینیا که در یک انتخابات منطقه ای کینیا خود را نامزد می کند، تا به فساد سیاسی و تفکرات قبیله ای که پس از دوره استعمار در این کشور حاکم است، پایان بخشد. سافتی نیز یکی از ده فیلم حاضر در این رقابت است.
"آموزش اسکیت بورد در منطقه جنگی (آیا دختر هستی)"
این دختران می خواهند پیلوت، داکتر و معلم شوند. رویاهای جسورانه ای برای دختران افغان. اما این دخترانی که اسکیت بورد را انتخاب کردند و در فیلم کارول دیسینگر به تصویر کشیده شده اند، تلاش دارند از طریق ورزش اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند و آینده شان را خودشان تعیین کنند. ئتصاویر این دختران افغان چادرپوش حرکات ورزشی جسورانه شانرا نشان می دهد و افغانستان را از یک زاویه دیگری به تصویر کشیده است.
"فیلمبرداری ما را متوقف کنید"
آیا فیلمسازان غربی قادرند پیچیدگی کانگو را به درستی به تصویر بکشند یا فقط تصاویر کلیشه ای از جنگ، فقر و بیماری را نشان می دهند؟ جوریس پستما این سوال را در فلم اش زیر نام "فیلمبرداری ما را متوقف کنید" می پرسد. وی گروهی از جوانان کانگوئی را که علیه گزارش های یک طرفه غربی می جنگند و می خواهند دیدگاه خود را در مورد کشورشان نشان دهند، همراهی کرده است.
"در خون من است"
فیلم مایا نیول بینندگان را به استرالیا می برد. او در این فیلم اش بومی اررنته-ابوریگینه ۱۰ ساله به نام دوجوان را همراهی کرده است. دوجوان با روش های سنتی درمانی بسیار آشنا است و به سه زبان صحبت می کند. مهارتهایی که در سیستم آموزشی استرالیای غربی چندان مورد توجه قرار ندارد. دوجوان سرکش با اداره رفاه اجتماعی و پولیس مشکلات فزاینده ای پیدا می کند.
"ماکسیما"
ماکسیما آکونا و خانواده اش همیشه در ملکیت خلوت شخصی اش که در ارتفاعات پیرو موقعیت دارد، زندگی می کردند. این ملکیت همزمان خانه شان است و هم معیشت زندگی شانرا فراهم می کند. اما این منطقه قرار است جای خود را به یک پروژه استخراج معدن یک میلیارد دالری بدهد. گفته می شود در آنجا طلا وجود دارد. با وجود خشونت و پیگرد قانونی، او برای حفظ زمین اش مبارزه می کند. کلودیا ایشپروف آنها را همراهی کرده است.
"جوانانی غیرقابل توقف"
از ۱۵ سالگی، اسلاتر جول-کمکر جنبش جهانی اقلیم جوانان را با کمره اش پیگیری کرده است. در زمانی که سیاست هنوز به حرف جوانان گوش نمی داد. بیش از ده سال بعد، جول کمکر و گریتا تونبرگ در اجلاس سازمان ملل متحد در پولند سخنرانی کردند. فیلمی درباره نسلی که مصمم است بحرانی را حل کند که به وجود نیاورده است.
"رادیو سایلنس"
در مکسیکو، خبرنگاران منتقد گاهی با تهدید مرگ روبرو اند و حتی زندگی شانرا از دست می دهند. کارمن آریستگی یکی از این خبرنگاران است که با شجاعت حقیقت را بیان می کند. در سال ۲۰۱۵ وی رسوایی فسادی را کشف کرد که در آن رئیس جمهور کالدرین درگیر بود. از نظر حکومت، وی یکی از خطرناکترین صداها در مکسیکو است. جولیانا فانجول "رادیو سایلنس" پرتره زنی مصمم را به تصویر می کشد که نمی توان او را ساکت کرد.
"مای خوی و مخالفان"
در ابتدا او را به عنوان "لیدی گاگای ویتنام" حتی حزب کمونیست استقبال و تشویق می کرد. اما آخرین آلبوم او مای خوی او را به یک پناهنده سیاسی تبدیل کرد. زیرا او در این آلبوم اش خواستار آزادی بیان و دموکراسی شده بود. جو پیسکاتلا زندگی حرفه ای این خواننده را در فیلم اش دنبال می کند که علیرغم تلاش ها برای خاموش ساختن اش، متن ترانه هایی با شجاعت می نویسد، اما در پایان از کشور خود فرار می کند.
"روح های کوچک"
آنها نیز فرار کردند: مروا نه ساله و خانواده اش. مرو چند سالی است که در بزرگترین اردوگاه پناهجویان سوریه در لبنان زندگی می کند و چیزی جز امکان بازگشت به خانه نمی خواهد. کارگردان دینا ناصر چندین سال مروا پر جوش و خروش و کنجکاو در آنجا همراهی کرده و زندگی روزمره، امید و مقاومت او را مستند کرده است.