نمايندگان پارلمان نايجريا سالانه يک ميليون يورو معاش ميگيرند

اکنون نمايندگان پارلمان کنيا نيز خواهان بلند بردن معاشهاي شان ميباشند. ادان دواله، يک نماينده پارلمان کنيا به مردم کشورش ميگويد: «هرگاه کسي چنين احساس داشته باشد که نمايندگان پارلمان حقوق و معاشهاي زيادي دريافت ميکنند، ميتواند خودش به پارلمان بيايد. به ترتيبي که پنج سال انتظار بکشد و در انتخابات شرکت کند».

در حال حاضر يک نماينده پارلمان کنيا ماهانه 8000 يورو معاش ميگيرد و آنها ميخواهند اين معاش را تا به 11000 يورو افزايش بدهند. در مباحث يک جانبهاي که معمولا از طريق تلويزيون ملي کنيا پخش ميشود، نمايندگان پارلمان به صورت غالب افزايش هزينه زندگي را دليل تقاضاي معاشهاي بيشتر ميخوانند.

معاش گزاف مقامها، تدبيري عليه فساد؟

يکي از موجهترين دلايلي که در مورد افزايش معاش سياستمداران در کشورهاي افريقايي ارايه ميشود، جلوگيري از آلودن شدن آنها به فساد مالي و اداري است. گفته ميشود کسي که معاش بلند دارد، دست به ارتشا و اختلاس نميزند. اين درحالي است که يوهانس گراف لامبسدورف، پروفيسور اقتصاد آلماني، چنين استدلالي را غلط ميداند. اين پروفيسور که براي پانزده سال در مورد فساد تحقيق کرده است، هيچگونه شاهدي براي اثبات چنين استدلالي نميبيند.

لامبسدورف به اين نظر است که «پرداخت حقوق و معاش معقول مهم است. اما با وجود آن کدام تدبيري نيست که با آن واقعا عليه فساد جنگيد". پروفيسور نامبرده به اين نظر است که چنين افزايشي در معاشها، ميتواند نتيجه معکوس داشته باشد. زيرا در صورتي که ذهنيت نفعجويي گسترش يابد، بر کل کشور تاثيرات ويرانگر ميگذارد.

70 درصد بودجه دولت صرف معاشهاي ماموران مي شود

در نايجريا نيز منتقدان ذهنيتي را که به فکر نفع شخصي است، انتقاد ميکنند. يک سناتور نايجريايي که مستقميا از يک ايالت انتخاب ميشود، ماهانه يکي معاش اصلياش را دريافت ميکند که به 1000 يورو ميرسد. بر معاش اصلي، ضمايم ديگري نيز افزوده ميشود، مانند خرج دسترخوان و مسکن.

به نظرپروفيسور اتسه ساگي از لاگوس، هر يک از 100 سناتور با توجه به امتيازهاي مالي متنوعي که دارند، سالانه تا 1.2 ميليون يورو درآمد دارند. يعني درآمد ماهانه آنها حدود 100هزار يورو ميباشد. به نظر پروفيسور اتسه ساگي، قريب به 70 درصد بودجه دولت نايجريا صرف معاشهاي ماموران و مستخدان دولت ميشود. اين درحالي است که يک بخش اعظم جمعيت نايجريا روزانه کمتر از يک يورو درآمد دارند.

پروفيسور ساگي ميگويد: «اين بسيار خنده آور است که يک نماينده پارلمان در يک کشور کمتر توسعه يافته، چند برابر نمايندگان پارلمان در کشورهاي توسعه يافته، حقوق و معاش به دست آورد».

در آلمان يک نماينده پارلمان فدرال ماهانه حدود 7000 يورو معاش دارد که حدود 4000 يوروي ديگر بر آن علاوه ميشود. اما در بسياري کشورهاي افريقايي پولهايي را که در کنار معاش داده ميشود تعيين نميکنند. چنان که يک نماينده پارلمان در کانگو براي تامين امنيتش نيز پول ميگيرد. درعين زمان هر نماينده پارلمان براي مصارف خانوادهاش نيز پول دريافت ميکند.

شک و ترديدهاي اخلاقي

بدين ترتيب رخنههاي قانوني زيادي وجود دارند که به نمايندگان پارلمان زمنيه ميدهند پول هرچه بيشتر مطالبه کنند. سناتوران نايجريايي در حال حاضر عايدات سالانه شان را که بالغ بر يک ميليون يورو است، ميخواهند دو برابر سازند. اين درحالي است که همين حالا درآمد آنها به تناسب همتايان آلماني شان ده چند بيشتر ميباشد.

پروفيسور ساگي ميگويد: «تا زماني که آنها امکان داشته باشند که هنوز هم ميتوانند پول بيشتري درآورند، هيچ پول و معاشي در جهان آنها را راضي ساخته نميتواند. زيرا آنها براي مردم کار نميکنند بلکه براي خود کار ميکنند».

در کنيا تقاضا براي بلند بردن معاش نمايندگان پارلمان در حال حاضر با مخالفت رو به رو است. وزير ماليه کنيا گفته است که اصلا چنين پولي براي افزايش معاشها وجود ندارد. رايلا اودينگا، نخست وزير اين کشور اين تقاضا را از نگاه اخلاقي مورد ترديد قرار داده است. او افزوده است که نمايندگان پارلمان به تناسب شهروندان متوسط کنيايي 240 بار درآمد بيشتر دارند.

ادريان کريش/ رسول رحيم

ويراستار: عارف فرهمند