مصطفی رحمانی، موسس شبکه اهدای خون

رحمانی 26 ساله در ولایت فراه به دنیا آمده است. او مکتب را در لیسه احمد شاه بابا در ولایت قندهار تمام کرده و حالا محصل سال پنجم طب در موسسه تحصیلات عالی چراغ است.

ایده تشکیل شبکه اهدای خون زمانی برای رحمانی پیدا شد که او می‌دید زخمی‌ها و مریضانی که به خون نیاز دارند، جان شان را از دست می‌دهند در حالی که هرکس می‌تواند خون دهد و جان یک انسان را نجات دهد.

مصطفی رحمانی می‌گوید در نتیجه نرسیدن خون به افراد نیازمند به دلیل راهبندان‌ های کابل، هموطنانش جان شانرا از دست می‌دادند: «وقتی می‌دیدیم آمبولانس یا افرادی که می‌خواستند خون بدهند و به شفاخانه نمی‌رسیدند و در نتیجه هموطنان ما جان خود را از دست می‌دادند این احساس پیدا شد تا گروپی را بسازیم تا دیگر ما به کمبود خون در هیچ شفاخانه‌ای روبرو نشویم.»

آقای رحمانی تجربه شخصی تلخی نیز از کمبود خون در افغانستان دارد. او می‌گوید وقتی مادرش مریض بود و به خون نیاز داشت، گروپ خون هیچ یک از افراد خانواده با گروپ خون مادرش همسان نبود و او با بسیار خون دل توانست کسی را پیدا کند که به مادرش خون دهد.

رحمانی هنوز هم مدیون فردی است که برای مادرش خون داده و حیات او را نجات داده است: «وقتی که ما خون می‌دهیم، زندگی یک شخص را نجات می‌دهیم. وقتی کسی به مادرم خون داد، تا امروز مدیون او هستم و او را دعا می‌کنم.»

شیوه فعالیت

رحمانی لیستی از دوستانش با تمام مشخصات به شمول شماره تلیفون و آدرس آن‌ها را یادداشت کرده است. وقتی در یکی از شفاخانه‌ها خون نیاز می‌شود، داکتران به رحمانی زنگ می‌زنند و از او می‌خواهند تا اعضای شبکه‌اش را برای اهدای خون حاضر کند.

شبکه ‌اهدای خون رحمانی 150 عضو دارد و در ولایات کابل، قندهار و هلمند فعال است. قرار است در آینده نزدیک شبکه‌ های هم در ولایات نیمروز و فراه تشکیل شوند.

رحمانی شبکه اش را از نزدیکترین افرادی به او تشکیل کرده است. همصنفان، دوستان و افرادی که در محل زندگی مصطفی رحمانی زندگی می‌کنند، کسانی‌اند که داوطلبانه حاضر شده‌اند به این شبکه بپیوندند و هر زمانی که خون نیاز ‌شود به شفاخانه‌ها بروند و خون بدهند.

کمک به قربانیان جنگ

شفاخانه ایمرجنسی در کابل که توسط ایتالیا تمویل می‌شود، ویژه تداوی زخمی‌های جنگ است. این شفاخانه نسبت به هر مرکز صحی دیگر در کابل به خون نیاز دارد زیرا بسیاری زخمی‌ها خون ضایع می‌کنند و به صورت فوری به خون نیاز دارند.

رحمانی توانسته است که بارها توسط شبکه‌اش برای زخمی‌هایی که به ایمرجنسی می‌آیند خون تهیه کند. بانک خون کابل و وابستگان افراد مریض یگانه منبع اهدای خون هستند. اما مسوولان ایمرجنسی می‌گویند بانک خون کابل به این دلیل که برای همه شفاخانه‌ها خون تهیه می‌کند، گاهی خود با کمبود خون مواجه است. در چنین حالت گاهی وابستگان زخمی‌ها نیز نمی‌توانند نیازمندی به خون را رفع کنند. این جاست که شبکه رحمانی یگانه راه حل برای زنده نگهداشتن یک زخمی و نجات جان او است.

لوکا رادیلی یکی از مسوولان شفاخانه ایمرجنسی می‌گوید مصطفی با این کارش جان انسان‌ها را نجات می‌دهد: «مصطفی کار بزرگی می‌کند، وقتی ما با کمبود انواع خون مواجه می‌شویم ما با او تماس می‌گیریم، او افرادی را برای ما می‌فرستد و ما خون آن‌ها را چک می‌کنیم و نیاز خود را به خون رفع می‌نماییم.»

نیاز به خون بیشتر

مسوولان ایمرجنسی می‌گویند در حال سپری کردن سال ناگواری هستند زیرا هر روز بر شمار زخمی‌ها و قربانی‌های جنگ افزوده می‌شود. آقای رادیلی می‌گوید: «ما هیچ زمانی به اندازه دو سال اخیر در تاریخ ایمرجنسی مصروف نبوده‌ایم.»

براساس آمار آن‌ها در شش ماه اول امسال، نسبت به شش ماه سال 2014 تعداد زخمی‌ها 30 درصد افزایش یافته و این نشان می‌دهد که ملکی‌های بیشتری قربانی می‌شوند و برای تداوی به خون نیاز دارند.

ایمرجنسی در ولایات کابل و هلمند زخمی‌های جنگ را تداوی می‌کند و مصطفا برای اینکه بتواند به قربانی‌های جنگ کمک کند، در ولایت هلمند نیز شبکه‌ای را ایجاد کرده است تا در هنگام نیاز خون دهند.

کمپاین جمع‌آوری خون

جمع‌آوری خون در افغانستان کار ساده‌ای نیست. تعداد اندکی از افغان‌ها این آگاهی را دارند که خون دادن به صحت ضرری ندارد. اکثریت تمایلی به خون دادن ندارند و فکر می‌کنند که دادن خون ضررهای غیرقابل جبرانی دارد.

اما مصطفی رحمانی با کمپاین‌هایی که به راه انداخته توانسته اعضای شبکه را در رابطه به خون دادن آگاهی دهد و به آن‌ها بفهماند که اهدای خون هیچ ضرری ندارد.

عبدالطیف فراهی یکی از اعضای این شبکه است. او می‌گوید بسیار خرسند است که خون او می‌تواند جان انسان‌های دیگر را نجات دهد: «ما بسیار احساس خوشی می‌کردیم. کسانی که احتیاج به خون دارند، با خون ما درمان می‌شوند و برای آن‌ها زندگی دوباره داده می‌شود.»

کمپاین رحمانی سبب شده تا تعداد زیادی از دختران نیز به این شبکه بپیوندند و خون شان را اهدا کنند.

داکتر نورالله متخصص امراض داخله در شفاخانه چراغ می‌گوید ارزش کاری که مصطفی رحمانی انجام می‌دهد با پول سنجیده نمی‌شود زیرا خون حیات انسان‌ها را نجات می‌دهد: «قیمتش را ما تعیین کرده نمی‌توانیم چون ارزش خون بسیار بالا است. 500 سی سی خونی که به یک نیازمند خون داده می‌شود ارزش بسیار زیادی دارد و ما نمی‌توانیم برای آن قیمت تعیین کنیم. یک قطره خون نجات دهنده انسان است و قیمت بسیار زیادی دارد.»

شبکه اهدای خون مصطفی رحمانی طوری تنظیم شده که داوطلبان حتی نیمه‌های شب نیز در صورت نیاز به شفاخانه‌ها می‌روند و خون می‌دهند. شفاخانه امرجنسی تاکید می‌کند که با توجه به نیاز خون در افغانستان، این کشور به صدها مصطفی رحمانی نیاز دارد تا برای نیازمندان خون دهند.