مرکل پنجمين زني است که جايزه کارل را برد

ميرکل دراين محفل گفت :

"من 35 سال اخير عمر ام را در جمهوري دموکراتيک آلمان (دي دي اير) گذرانيده ام. من خود اين تجربه را نموده ام که ارزش هايي چون آزادي و دموکراسي بدون مبارزه بدست نميآييند. و من اينرا هم تجربه نموده ام که خواست و فشار براي داشتن آزادي ميتواند چيز هاي زيادي را به حرکت درآورد." آزادي و صلح سرمايه هايي اند که بايد همواره مورد مواظبت قرار بگيرند.

هيئت مديره جايزه کارل يا "کارل پرايز"؛ مرکل را بخاطر غلبه بر بحران قانون اساسي اروپا ، سزاوار اين جايزه ميخوانند.در زمانيکه آلمان رياست شوراي اروپا را در نيمه اول سال 2007 به رهبري انگلا ميرکل صدراعظم آلمان، به دوش داشت، روساي دول و حکومات اتحاديه اروپا پيرامون يک چارچوب براي يک قرار داد جديد اتحاديه اروپا به توافق رسيدند. که قرار داد بعدي آن، قرار داد ليزابون بود. درست در آن موقع که همه کوششها در حال برهم خوردن بودند، نيکولاس سارکوزي رئيس جمهور فرانسه با قرارگرفتن در کنار مرکل؛ حمايت اش را از او اعلام نمود. او ديروز يکبار ديگر از خاطرات سال گذشته و فعاليت مرکل ياد آوري بميان آورد.

" در آن روز و شبهاي دراز مذاکرات؛ انگلا ميرکل باوجودي که صبروشکيبايي زيادي به خرج مي داد اما هرگز اغماض ننمود و هرگز از موضعش به عقب برنگشت. روساي دول و حکومات اتحاديه اروپا تا ناوقت هاي شب به مذاکرات شان ادامه مي دادند و راه حل را جستجو ميمنودند. ولي صاحبنظري ، عزم ، قدرت اراده و ابتکار عملي که انگلا ميرکل در ارتباط بااتحاديه اروپا از خود نشان داد، باعث گرديد اين قرارداد، اين قرارداد ساده ساده شده به وجود آيد."

سارکوزي در سخنراني اش در شهر آخن آلمان در ارتباط به تاريخ آلمان/فرانسه گفت: هر رئيس جمهور فرانسه، هر صدراعظم آلمان اين تاريخ را در خود و با خود انتقال ميدهد. پدر کلان هاي ما همديگر شان را به قتل رساندند و شما ميتوانيد تصور کنيد که من و هر فرانسوي ديگربا چه احساس در مجادله است که اکنون از من ، اکنون از ما به حيث يک دوست در آلمان استقبال به عمل ميآيد. اکنون آلمان و فرانسه براي هميش باهم دوست اند.

در محفل اعطاي جايزه کارل تعدادزيادي از مقامات عالي رتبه حضور داشتند. در جمع شان10 برنده قبلي اين جايزه نيز موجود بودند. مانند خوان کارلوس اول شاه اسپانيا و يا رئيس جمهور پيشين ايتاليا کارلو اسگيليو کيامپي ، سولانا ديپلوات اتحاديه اروپا .

مرکل در سخنان اختتاميه اش گفت:

" براي من اين جايزه به اين معني نيست که من با اتکا به آن ، آرامش يابم بلکه مرا بيشتر هوشدار ميدهد، که بايد عقب نشيني ننمايم و با دوستان زيادي که در اتحاديه اروپا با ما همراه اند، مقاومت اروپا را در برابر طوفان ها بلند ببريم و مهمان نوازي مان را بايد بيشتر نمايم. خانه اي داشته باشيم ، که در آن خود را مطمئن و خوب احساس نمابيم. خانه اي که ما خود را درقيد احساس ننمايم بلکه آزادي بيشتر داشته باشيم و براي هرجه تازه و نو است تفاهم و آغوش باز داشته باشيم. خلاصه خانه اي که آينده ما است. تشکر."

در ختم اين محفل 27 طفل با خشت هايي که رنگ هاي بيرق هاي ملي کشورهاي عضو اتحاديه اروپا را داشتند، خانه سمبوليک ساختند. مرکل پنجمين زني است که جايزه کارل را که از سال 1950 براي شخصيت ها و سازمانهايي که جهت اروپا و همبستگي اروپا فعاليت هاي ارزشمندي نموده اند، اعطا ميگردد .