عيب ها در امور باز سازي افغانستان و پاكستان

از عمر استراتيژي ”افپاک” (AfPak)، يعني طرح امنيتي ادغام بخش براي پاکستان و افغانستان - بيش از چند ماهي نمي گذرد. به باور کارشناسان، عليه طالبان در افغانستان زماني مي توان به طور موثر مبارزه كرد که مناطق سرحدي پاکستان با افغانستان به حيث مناطق عقب نشيني به روي آن ها مسدود گردد.

اين موضوع را به شکل واضح آن هيلري کلينتون، وزير امور خارجۀ ايالات متحده امريکا در ماه اپريل بيان داشت: از پاکستان ”خطر کشنده اي سرايت مي كند”، طالبان بنيادگرا از سمت شمال حتي اسلام آباد پايتخت پاکستان را با خطر مواجه ساخته اند. از نظر كلينتون اين نتيجۀ سياست نادرست حکومت آصف علي زرداري مي باشد که تا اين حد در برابر طالبان و افراطيان، سياست نرمش و مصالحت به كار برده است.

به هر صورت اثرات استراتيژي جديد در پاکستان همه جا محسوس است. قواي نظامي پاکستان همه روزه از موفقيت هاي جديد در مناطق سرحدي صحبت مي نمايد، حملات تروريستي بيشتر افزايش مي يابند و صد ها هزار مردم ملکي از مناطق جنگي در حال فرار هستند. اين امر کمک کنندگان ملکي را نيز در برابر چالش هاي بزرگ قرار ميدهد. همچنان کمک هاي انکشافي آلمان نيز اين موضوع را مورد توجه قرار داده است. هايده ماري ويچورک – سويل وزير امور انکشافي جمهوري فدرال آلمان در اين باره مي گويد:

”طبعاً اين منازعات ها با هم ارتباط دارند. بايد از احتياط زياد کار گرفت كه نبايد اين منازعات حالا از افغانستان به پاکستان انتقال يابند. بيش از همه به اين دليل که زد وخورد هاي نظامي افزايش مي يابند و بسياري از مهاجرين در پاکستان در حال نقل مکان اند. من کاملاً با اين موافق ام که از طريق نظامي نيز عليه شورشيان مبارزه شود، البته بايد هميشه با حساسيت خاص مساله را مورد توجه قرار داد تا افراد ملکي از آن خساره مند نشوند و بيش از همه افراد ملکي در حال فرار. آنچه ما انجام ميدهيم: ما از کميساري سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در کمک به مهاجرين حمايت مي نماييم و در غير آن ما در بخش معارف و حمايت از زنان نيز فعاليت مي كنيم.”

استراتيژي جديد نظامي براي افغانستان- پاکستان مورد ترديد پژوهش گران امور صلح قرار گرفته است. پنج انستيتوت معتبر آلماني براي تحقيقات صلح، در تحليل سالانۀ شان که در ماه مي پيشکش ارايه شدند، از کمبودي هاي موجود در بخش ملکي انتقاد به عمل آورده اند. بيان مركزي تحليل آن ها اين است: ”از هشت سال بدينسو آلمان در جنگ ناتو در افغانستان سهيم است، جنگي که از لحاظ نظامي قابل برد نيست.” به نظر برند موتسلبورگ، نمايندۀ خاص وزارت خارجۀ آلمان براي افغانستان و پاکستان، اين نكته ثابت است:

”اين هميشه نشانه ماموريت آلمان در افغانستان بوده است تا از اين نكته حركت كرد که بايد عمليات نظامي در خدمت اعمار و باز سازي كشور هاي مورد نظر قرار داشته باشد.”

حوادث هفته اخير، يعني ربودن شاگردان و معلمين بي شمار از جانب جنگجويان طالبان در پاکستان، حملات تروريستي جديد و جنگ هاي شديد نظاميان پيش روندۀ پاکستاني در درۀ سوات، نشان دادند که مناطق همسرحد با مناطق بحراني پاکستان از پروسۀ بازسازي ملکي فاصلۀ زياد دارند.

گولته/ صديقي

ويراستار: مبلغ