شریفی: افغانستان بخت خوبی برای برگشت ایران به صحنه بین اللملی

دفتر ریاست جمهوری در اسلام آباد اعلام کرد که رییس دولت این کشور به زودی با همتایان افغانی و ایرانی اش از نزدیک مذاکره خواهد نمود. اما زمان دقیق این نشست تا به حال اعلام نشده است.

دراین میان برخی ها این پرسش را مطرح می کنند که در پهلوی دلایل رسمی که گفته شده اند، چه چیزی واقعا ً باعث شده است تا رییس جمهور پاکستان از سفر به تهران خود داری نماید. عمر شریفی، رییس مرکز مطالعات ایالات متحده امریکا در افغانستان طی گفت و شنود اختصاصی ای با رادیو صدای آلمان دلیل نیامدن آصف علی زرداری به پایتخت ایران را بیشتر در اختلاف هایی می بیند که بین رییس جمهور از یک سو و ارتش و سازمان استخبارات از سوی دیگر وجود دارند.

به گفته شریفی:" زرداری تا به حال نتوانسته است تا بخش های عمده ارتش و سازمان استخبارات پاکستان را به پشتیبانی از حکومت ملکی بسیج کند." رییس مرکز مطالعات ایالات متحده امریکا در افغانستان به این باور است که نقش حکومت ملکی در پاکستان تا هنوز در تصمیم گیری های اساسی تعیین کننده نمی باشد. "آنانی که ده سال قبل سیاست های خارجی پاکستان در قبال افغانستان را فورمول بندی می کردند، امروز هم طراحان اصلی روابط اسلام آباد با کابل می باشند."

شریفی به یک نکته دیگر نیز اشاره می کند که: "جلب پشتیبانی ارتش و سازمان استخبارات پاکستان در روند صلح در افغانستان بدون همکاری مستقیم واشنگتن با این دو ارگان و تضمین های امریکا در کل تقریبا ً نا ممکن می باشد. زرداری شخصی نیست که بتواند به تنهایی ارتش و سازمان استخبارات را مهار کند." از طرف دیگر، "امریکا که حالا به اهمیت همکاری با کشور های منطقه پی برده است، باید برنامه دقیقی برای چگونگی این همکاری مطرح کند."

شریفی در عین حال به سیاست های "امتیاز گیرانه" ایران اشاره می کند و همکاری های ایران با افغانستان را نیز مشروط به تعهدات واشنگتن در مقابل تهران میداند. به تحلیل او ایران در رابطه با افغانستان در نهایت دو گزینه دارد: "یکی این که از همکاری با امریکا خود داری کند و احتمال به قدرت رسیدن یک گروه افرطی سنی-وهابی را درهمسایگی اش بپذیرد و یا این که با همکاری با واشنگتن در بسا مسائل از امریکا امتیاز بگیرد."

رییس مرکز مطالعات ایالات متحده امریکا در افغانستان در پاسخ به این پرسش که آیا ایران خواهان یک افغانستان دمکرات و هم پیمان با امریکا خواهد بود، چنین می گوید:" بدون شک که ایران از یکسو هراس از این دارد که رشد دمکراسی در افغانستان ارزش های جمهوری اسلامی را زیر سوال ببرد، ولی از طرف دیگر شکست نهایی روند جدید درافغانستان را نیز به نفع خود نمی دانند. بر این اساس بهترین گزینه برای ایران شاید همانا مساله زیر فشار گذاشتن امریکا و امتیازگری از واشنگتن باشد."

عمر شریفی به این باور است که تحولات اساسی در افغانستان پس از برگزاری انتخابات در افغانستان و ایران طی سه ماه آینده رونما خواهند گردید." حالا واشنگتن و تهران درک کرده اند که نه تنها در افغانستان بلکه در عراق و شرق نزدیک نیز به یکدیگر نیاز دارند. "حالا دیده شود که درک این موضوع تا چه اندازه به نفع اوضاع در افغانستان خواهد بود."

رتبیل آهنگ