1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله
منازعه

زندگی در مناطق زیر کنترول طالبان چگونه است؟

شکیلا ابراهیم‌خیل
۱۳۹۸ فروردین ۵, دوشنبه

با شدت گرفتن تلاش‌ها برای حل جنگ افغانستان از طریق یک راه حل سیاسی، گمانه‌زنی‌هایی وجود دارد که گویا طالبان تغییر کرده اند. اما کسانی که در مناطق زیر کنترول این گروه زندگی می‌کنند، چه وضعیتی را تجربه می‌کنند؟

https://p.dw.com/p/3FbR1
Afghanistan Taliban-Kämpfer in Farah
تصویر از آرشیف: جنگجویان طالبانعکس: picture-alliance/AP Photo

 جمع‌آوری عشر و زکات، ممانعت از بیرون شدن زنان از خانه بدون محرم، شکستاندن تلویزیون‌ها و مجبور ساختن مردم به پیوستن به صوف طالبان از مواردی اند که باشندگان مناطق زیر کنترول طالبان تجربه می‌کنند.

محمد، باشنده ولسوالی پساوند ولایت غور است. این ولسوالی زیر تصرف طالبان است. محمد به دویچه وله می گوید که از یک سو فقر و ناداری بیداد می کند و از سوی دیگر طالبان به خانه های مردم رفته و به زور عشر و زکات جمع آوری می کنند: «طالبان زندگی را بر ما سخت کرده بودند و هر روز نان می خواستند و ما توان پرداخت پول نان را نداشتیم و به مرکز فرار کردیم.»

محمد می افزاید که مردم باید در مناطق زیر سلطه طالبان ریش بگذارند و مطابق به دستور طالبان عمل کنند، در غیر آن در محضر عام محکمه صحرایی می شوند: «کسانی که ریش هایشان را اصلاح می کردند، آنان را مجازات می کنند. محکمه برگزار می کنند، تازیانه می زنند و قوانین زمان خود را دارند و بر مردم بسیار سخت می گیرند.» به گفته محمد طالبان به مردم اجازه نمی دهند که تلویزیون بیبنند و مبایل های کمره دار و مدرن را نیز از نزد مردم می گیرند.

در این اواخر نواری منتشر شده است که نشان می دهد طالبان در ولسوالی پساوند دو جوان را به اتهام دزدی گوسفند دره می زنند. این باشنده ولسوالی پساوند غور در این باره می گوید: «دو نفر در یک قریه به نام قلندر خان معلوم نبود دزدی کرده بودند و یا نکرده بودند، ولی مردم قریه را جمع کرده و آن دو را شلاق زدند.»

غلام رسول، باشنده ولسوالی چهارسده این ولایت نیز که از ترس طالبان به مرکز ولایت غور فرار کرده است، می گوید در زیر حاکمیت طالبان روزهای دشواری را تجربه کرده است.

غلام رسول به دویچه وله می گوید که گذشته از این که طالبان همه روزه از مردم عشر و ذکات می گیرند، سالانه چند بار به نام مالیه پول جمع می کنند. محمد رسول گفت: «به زور مردم را به سنگر می برند که در مقابل دولت بجنگنجد.»

او اضافه کرد که طالبان به دختران نیز اجازه نمی دهند که از خانه هایشان بیرون شوند و یا مکتب بروند. غلام رسول چشم دید خود را از محکمه هایی صحرایی چنین بیان می کند: «من شاهد دو قضیه هستم. همین چند وقت پیشتر دو جوانی که به یکی از قریه ها مواد خوراکی می بردند تا به مردم کمک کنند، آنان را از راه گشتاندند و محکمه صحرایی و جریمه نقدی کردند.»

این باشنده ولسوالی چهارسده ولایت غور می افزاید طالبان قانون خود را تطبیق می کنند و هر کسی که خلاف آن عمل کند، او را محاکمه صحرایی می کنند.

به گفته او شش روز پیش طالبان تمامی راه های مواصلاتی ولسوالی چهارسده با مرکز ولایت را بسته کردند و حتی کمک کنندگان بین المللی را نیز اجازه نمی دهند تا به این ولسوالی بروند.

شماری از نمایندگان غور در پارلمان نیز با نگرانی از وضعیت مردم در مناطق زیر کنترول طالبان در این ولایت، می گویند که طالبان به هیچ اصول و ارزشی پابند نیستند. کرام الدین رضازاده، نماینده غور در پارلمان افغانستان به دویچه وله تائید می کند که امسال در برخی بخش های مرکز ولایت غور و در ولسوالی های دولت یار و پساوند طالبان تلویزیون های مردم را جمع آوری کرده اند: «تلویزیون های مردم را جمع کرده اند و کسانی که تلویزیون داشتند آنان را هم جریمه نقدی کردند و هم مجازات جسمی، و تلویزیزون های جمع شده را حریق نمودند.»

این نماینده غور می گوید که بیش از دو هفته می شود که طالبان دو دانش آموز مکتب را از شاهراه غور - هرات گروگان گرفته اند: «از خانواده های آنان تقاضای پول شده است و هم از آنان خواسته شده است که در صورتی که در صفوف طالبان ایستاده شوید و علیه حکومت بجنگید، ما این دو دانش آموز را رها می کنیم.»

مقام های محلی ولایت غور نیز کنترول طالبان بر دو ولسوالی این ولایت را تائید می کنند و می گویند که حکومت در این بخش ها هیچ دسترسی ندارد.

عبدالحی خطیبی، سخنگوی والی غور به دویچه وله گفت: «ولسوالی های پساوند و چهارسده تهدیدهای بلند امنیتی دارند و طالبان در این ولسوالی ها راه های مواصلاتی را به روی نیروهای امنیتی بسته کرده اند و نیروهای امنیتی آنجا رفته نمی توانند. طالبان در ساحه زیر حاکمیت خود هر کاری که انجام می دهند به خواست خود شان است و اداره محلی در آن بخش ها چون زیر کنترول طالبان است، دسترسی ندارد.»