دختر افغان در کمپ مهاجران در یونان نقاشی آموزش می‌دهد

 در یک صنف درسی کوچک در یکی از کمپ‌های مهاجران در یونان، رویا رسولی ۱۸ ساله به یک گروه بزرگ دختران جوان نقاشی آموزش می‌دهد.

برای رسولی که در ایران به دنیا آمده، تدریس نقاشی همزمان کمک به توانمندسازی زنان است. او از شاگردان‌اش می‌پرسد: «پیام شما برای زنان و دختران چیست؟» یکی از دختران فریاد می‌زند: «قوی باشید!»

پشت سر او بر یک دیوار آبی رنگ کارهای هنری خودش آویزان است، به شمول یک نقاشی از «دختر افغان» با چشم‌های سبز که در سال ۱۹۸۵ تصویر نمادین‌اش با یک چادر سرخ در مجله نشنل جئوگرافیک به نماد جنگ افغانستان تبدیل شد.

رسولی تصویر او را بدون دهان کشیده است. او که انگشت‌هایش با رنگ سیاه شده، گفت: «من می‌خواستم نشان دهم که زنان در افغانستان چگونه هستند، زیرا آن‌ها نمی‌توانند صحبت کنند، هیچ کس به آن‌ها گوش نمی‌دهد و آن‌ها هیچ حقی ندارند.» او در ادامه گفت: «من فکر می‌کنم، زنان بسیاری در این وضعیت هستند. شاید در سوریه، شاید در عراق، شاید در پاکستان، شاید در برخی کشورهای اروپایی.»

رسولی که سه سال می‌شود در یونان اقامت دارد، قبل از آن هیچگاهی نقاشی نکرده بود. او این هنر را نزد خود آموخته است.

این دختر جوان افغان به همراه ۵۰۰ پناهجوی دیگر که بیشترشان افغان هستند در کمپ تیوا زندگی می‌کند؛ یکی از ده‌ها کمپی که طی بحران مهاجرت در سال ۲۰۱۵ در یونان ایجاد شد. در آن زمان تقریباً یک میلیون پناهجو و مهاجر از جنگ و بدبختی در خاورمیانه و کشورهای دیگر فرار کرده و از طریق یونان به اروپا رسیدند.

او کمپ را هر روز ساعت ۵ صبح ترک می‌کند و برای رسیدن به مکتب هنرهای زیبا در آتن یک سفر یک و نیم ساعته با بس انجام می‌دهد. رسولی امیدوار است که برای تحصیل تمام وقت بورسیه دریافت کند.

رسولی، که انگلیسی را نیز پیش خود یاد گرفته، گفت: «وقتی که نقاشی می‌کنم، مثل این است که به دنیای دیگر مسافرت می‌کنم، در مکان دیگری که صلح در آن جا تامین است.»

در یکی دیگر از نقاشی‌های او که به سبک اثر «شب پرستاره» از ونسان وان گوگ انجام شده است، زنی در برقع آبی دیده می‌شود که گیتار می‌نوازد.

او گفت: «من می‌خواستم نشان دهم که آن‌ها می توانند هر آن چه که می‌خواهند بشوند.... آن‌ها آزاد هستند که هر کاری بکنند، به قدرت شان ایمان داشته باشند و آن چه را که دلشان می‌خواهد انجام دهند. خوب است که آدم خودش باشد، خوب است که حرف بزند.»

رسولی که به لطف یک برنامه تمویل شده توسط یونیسف می‌تواند هر هفته به دختران جوان در کمپ تیوا درس نقاشی بدهد، ابراز امیدواری می‌کند که الهام بخش زنان جوان دیگر باشد و آن‌ها نیز اهدافشان را تعقیب کنند. این برنامه را سازمان خیریه یونانی «هبستگی همین حالا»  «Solidarity Now» به پیش می‌برد.

رسولی گفت: «من زندگی‌ام را تغییر دادم با امیدها و رویاهایم» و افزود: «تمام تلاشم را خواهم کرد تا به آن‌ها نشان دهم که می‌توانند به هر آن چه که می‌خواهند دست یابند و آزاد باشند.»

این گزارش ابتدا در رسانه همکار ما اینفومایگرانتس نشر شده است.

Me/af (Reuters)