‏«دست کاری نتایج "دی.ان.ای" در اداره پولیس فدرال امریکا»‏

کمیسیون تحقیق درباره آزمایش های جرمی پولیس فدرال امریکا می گوید دست کم نتایج آزمایشگاهی 250 قضیه قابل اطمینان نیستند. اما تا هنوز هم آشکار نیست که از این جمله چه تعدادی شانس یافته اند که قضیه شان دوباره بررسی شود.درگزارشی گفته است. به گفته مسوولان این کمیسیون، آزمایشگاه سال های زیادی نتایج غلط ارایه می کرده است و یا بدتر از آن آزمایشگاه مجبور بود نتایجی را ارایه کند که مطابق به خواست ومیل سارنوال باشد، نه به خواست وکیل مدافع. این همان چیزی است که فریدریک وایت هورست، کیمیادان و حقوقدانی که برای "اف بی آی" کار می کرد، پرده از این راز برداشته است. او در میانه دهه نود علناً اعلام کرد که در اداره "اف بی آی" معیار های قانونی و بی طرفانه وجود ندارد.

آزمایش دی ان ای – DNA- "جهان جنایت" را تغییر داده است. از زمانیکه انسان قادر گردیده است جرم متهمی را با استفاده از یک تار مو، اندکی پوست بدن و یا کمی لعاب دهن اش ثابت بسازد، میزان شناسایی جنایتکاران بسیار بلند رفته است.اما چه اتفاق می افتد که یک آزمایشگاه در ارایه نتیجه آزمایش دی ان ای اشتباه کند، مثلاً زمانی که مو تبدیل گردد، و یا مثل هر اداره دیگری کار در آن صادقانه صورت نگیرد؟ همچو چیزی در معروف ترین اداره بررسی و بازجویی جهان، "اف بی آی یا اداره پولیس فدرال ایالات متحده امریکا اتفاق افتاده است.

فریدریک وایت هورست، کیمیادان و حقوقدان امریکایی می گوید: « ده ها هزار تن احتمالاً به خاطر کارغلط و جنایت کارانه آزمایشگاهی در زندان بسر می برند؛ این گوشه ای از تصویری در این کشور است که ما آن را نمی خواهیم ببینیم.»

جانت رینو، که در آن زمان وزیر عدلیه ایالات متحده امریکا بود، یک کمیسیون تحقیق را موظف ساخت تا بر کار های آزمایشگاهی "اف بی آی" روشنی بیندازد. این کمیسیون 9 سال روی این قضیه کار کرد، اما نتایج کار کمیسیون هرگز به نشر نرسید. به همین ترتیب قضایای که مورد بررسی قرار گرفتند و نام های افراد مربوط به این قضایا هم پوشیده باقی ماند.

زندانیانی که احتمالاً بیگناه در حبس بسر میبردند، شانس آنرا نیافتند که قضیه شان از نو بررسی شود، زیرا نه وکیل مدافع و نه اقارب شان از نتایج غلط آزمایشگاه "اف بی آی" اطلاع داشتند. ظاهراً بدینگونه تلاش صورت می گرفت که از بررسی دوباره بسیاری از قضایا جلوگیری شود. تنها طرف مدعی، یعنی سارنوالان، از مسئله اطلاع حاصل می کردند.

پس از جارو جنجال چندین ساله حقوقی حالا قرار بر این شد که نتایج بررسی و گزارش تحقیقاتی بالاخره به نشر برسد. روزنامه امریکایی واشنگتن پست بخشی از این گزارش را به نشر رسانده است. نگارنده گزارش از چندین قضیه سخن گفته است که افراد بیگناه به خاطر نتایج غلط آزمایشگاهی (لابراتواری) در زندان بسر برده اند.

سانتی تریبل از جمله همین افراد است. او در جوانی به اتهام تجاوز جنسی به 25 سال حبس محکوم گردید. بعد ها معلوم شد که این مجازات بسیار غیر عادلانه بود. سانتی تریبل می گوید: «وقتی مامور پولیس نزد مادرم آمد و گفت که مسأله بر سر جنایت است، گمان کردم که شاید مسأله بر سر دو تکت جریمه باشد که هنوز تحویل نکرده بودم. اما بعداً 25 سال را در پشت میله های زندان سپری کردم.»

برای عده ای از زندانیان نتیجه واقعی دیگر سودی ندارد. مثلاً هربرت بویل یکی از زندانیانی بود که در سال 1997 توسط زرق ماده زهری اعدام شد. این اعدام در حالی صورت گرفت که چندین هفته پیشتر از آن در داخل "اف بی آی" این بحث وجود داشت که مأمور آزمایشگاه، که موی متهم را آزمایش کرده بود، چندین بار نتیجه غلط را ارایه کرده بود. اما از این مسأله نه وکیل مدافع هربرت بویل و نه خانواده اش اطلاع یافته بودند.

زبینه فریتس/ صفی الله ابراهیم خیل

ویراستار: سیدروح الله یاسر