توسعه مناسبات اقتصادي تايوان وچين وسيله اي براي جذب جزيره به سرزمين اصلي

چين کمونيست ازجزيره ي دموکرات تايوان فقط چند مايل بحري دورمي باشند. به نظر "وو" که فرد تاجر پيشه اي است ودر در ساحل " سيامين" محل لنگراندازي کشتيها يک مغازه فروش قرطاسيه ، مجلات و بوتلهاي آب دارد، توسعه مناسبات ميان چين وتايوان "اگر اين براي اقتصاد محلي خوب است و مردم احساس خوشبختي مي کنند، در اين صورت کسي در غم سياست نيست."

اين براي انسان ها در سيامين امر عادي روزانه است که در آنسوي ديگر جاده ي تايوان، جزيره ي واقع است که در آن نيز چيني هايي زندگي مي کنند که به وسيله مرزي از خاک چين جدا مي شوند. اين مرز در سال هاي اخير همواره باز تر مي شود. شرکت هاي تايواني در چين راه باز کرده اند و تبادله ي دانشجويي ميان اين دو کشور نيز وجود دارد. در اينجا کمونيست ها و دموکرات ها غالباً با هم رابطه ي د وستي برقرار مي کنند.

در سال 1949 جنگ داخلي در چين ميان کمونيست ها و سربازان گوميندانگ پايان يافت. کمونيست ها پيروز شدند و جمهوري خلق چين را تاسيس کردند. طرفداران گوميندانگ شکست خورده به تايوان فرار کردند و در آنجا نظام جمهوري را بنيان گذاري کردند. از آن به بعد دو کشور چين وجود دارد: کشور کمونيستي جمهوري خلق چين و جمهوري دموکرات تايوان.

کمونيست ها به تايوان به حيث يک ايالت پيمان شکن مي نگرند و در تلاش اتحاد دو باره ي کشور اند. ايالات متحده امريکا جهت جلوگيري از اشغال تايوان به وسيله ي سربازان چيني، تايوان را تحت الحمايه اش قرار داد و به اين جزيره اسلحه صادر کرد. برخلاف آن جمهوري خلق چين در برابر تابوان، راکت ها را مستقر کرد. به نظر مردي از سيامين مردم به تشنج هاي نظامي عادت کرده اند. او مي گويد:"البته هرکسي مي بيند که ايالات متحده امريکا قدرت سلطه طلبانه اش را به کار مي گيرد تا تمام جهان را کنترول کند. آنها در سراسر جهان پايگاه هاي نظامي تاسيس کرده اند. بعضي اوقات ما تصور مي کنيم که چه طور خواهد شد اگر جنگ آغاز شود. اما اين فقط يک تصور است. ما در واقع اين جا کاملاً آرام هستيم. ما به آن عادت کرده ايم. ما شاهد فراز و نشيب هاي زيادي بوده ايم، البته مراوده بالاخره بهتر شده است."

دليل آن هم اين ا ست که در سال 2008 حکومت در تايوان تغيير کرد. برعکس حکومت پيشين، سران حکومت جديد سياست يک چين واحد را زير سوال قرار ندادند. امروز هم جمهوري خلق چين و هم تايوان در تلاش وحدت دوباره کشور هستند. اما تصوردر مورد آينده ي اين چين واحد مختلف است. تايوان مي خواهد به نظام دموکراتيک پابند بماند و چين خواهان ادامه ي نظام کمونسيتي است.

تا به حال ميان هردو کشور قرار داد صلحي وجود ندارد و تا به حال چين بر اين قانون پافشاري دارد که جزيره تايوان را در صورت ضرورت به وسيله قهر مسلحانه وادار به تسليم شدن خواهد کرد. باوجود آن، همه اميد دارند که همه چيز آرام باقي خواهد ماند.

تشنجات با ايالات متحده امريکا دراين مورد يک مبارزه قدرت به شمارمي رود. اينکه چه کسي پيروز خواهد شد، يک خانم چيني مي گويد:

" ستراتژي ما آنست که تايوان را ازلحاظ اقتصادي جلب کنيم. ما تايوان را درچنان روابط اقتصادي نزديک گره مي زنيم که تا تايوان وابسته شود وديگراز سرزمين اصلي جدا نشود. درصورتي که تايوان استقلالش را اعلام کند، چين ازوسايل نظامي کارمي گيرد. اما درحال حاضر به نظر نمي رسد که تايوان ازلحاظ اقتصادي چنان به جمهوري خلق چين وابسته باشد که ديگر ميل جدايي ازما را نداشته باشد"

پترا الدنرات / حسين مبلغ

ويراستار: رسول رحيم