تصویر: وضعیت فلاکت بار کمپ پناهجویان در فرانسه
مهاجران درگراند سنت در نزدیکی دونکرک در گل ولای ودر سرما گیر مانده اند. در وسط این مکان 2000 نفر از کردها منتظر به دست آوردن چانسی هستند تا به انگلستان بروند. دولت فرانسه بدون عمل تماشا می کند.
حمام گل ولای
اردوگاه بی نظم در گراند سنت در نزدیکی دونکرک در خیمه های کوچک مطابق به پلان های تخمین شده 2000 مرد، زن وکودک را در خود جای داده است. پس از باران های سنگین همه جا گل ولای است. شبها همه جا یخ می زند.
صبر و پافشاری
لیسمن از مناطق کردنشین عراق آمده است. او می گوید: "در وطن جنگ است". مقصد اصلی وی رسیدن به انگلستان است. در این کمپ او یک کلبه کوچک به نام " کافه" تاسیس کرده است. در دور و بر این کافه جوانان جمع می شوند وانتظار می کشند.
هدف اصلی انگلستان
ایمن کردن خیمه در برابر آلودگی هوا وسرما: عزیز از عراق توانست یک چکش قرض کند وخیمه خود را محکم کاری می کند. این جوان کرد عراقی می خواهد از کانال مانش انگلستان عبور کند. او باید برای این کار برای قاچاقبر تا 5000 یورو بپردازد. عزیز امیدوار است" که وضعیت در آنجا بهتر باشد".
یک جرقه امید
اینکه چه تعداد از کودکان در این کمپ پر از گل ولای وزباله زندگی می کنند، مشخص نیست. رضاکاران اسباب بازی را جمع کرده و گاه گاهی برای کودکان در خیمه ها تقسیم می کنند.
فرو رفتن اسباب بازی ها در گل ولای
این بازیچه را یکی از کودکان در گل ولای گم کرده است. بسیاری از آرزوهای آنها در کمپ ها به فراموشی سپرده شده اند. شب ها به شدت سرد و تاریک است. هیچ نوری در چشمرس قرارندارد. در این کمپ فقط چند دستشویی سیار وچند حمام موقتی وجود دارد.
امداد گران از انگلستان
کریس بیلی به عنوان یک سرباز در عراق ماموریت داشت. اکنون او به پناهجویانی کمک می کند که می خواهند به کشور زادگاه او انگلستان بروند. این سرباز پیشین می گوید: "وضعیت دراینجا گاهی بدتر از آنچه است که من در طول جنگ دیده ام. او پتوها وموزه های پلاستیکی را توزیع می کند.
خوش آمد گویی در فرانسه
دنیس سمت چپ وماریس نفر سمت راست تصویر: آنها با کلمات دوستانه ویک پیاله چای از پناهجویان استقبال می کنند. آنها در یک خانه شخصی ومجلل در روبروی این کمپ زندگی می کنند. تنها یک سرک جهان را از هم جدا کرده است. دنیس می گوید :" مقامات پروایی ندارند". بسیاری از همسایه های آنها می خواهند که مهاجران از اینجا بروند.
سیاست کجاست؟
کدام رضا کار یکی از راه های گل آلوده را به نام یکی از سیاستمداران اروپایی نامگذاری کرده است. سرک" فرانسوا اولاند" به این خاطر نامگذاری شده چرا که دولت فرانسه به بی نظمی های این کمپ توجه ندارد. پولیس ها در خارج از این کمپ هستند. ساکنان کمپ از خشونت میان گروههای پناهجویان به خصوص در شب گزارش می دهند.
رضا کارانی از آلمان
پناهجویان زیادی دیگر به مونشن نمی آیند. زینان از اشتیتین کورن، که یک آشپزخانه سیار در مونشن دارد، می گوید:" اینجا به ما نیاز است". او همراه با دوستش از بایرن به کانال مانش انگلستان رفت و در آنجا چنانچه در تصویر دیده می شود، آشپزخانه سیاراش را ساخت.
کمک های عاجل
سازمان امدادی داکتران بدون مرز کودکان را در برابر سرخکان وآنفولانزا واکسن می کنند. رطوبت، سردی وعدم رعایت بهداشت عمدتا کودکان را بیمار می کند. داکتران بدون سرحد یک کمپ جدید امدادی را درگرانت سنت ساختند. این نخستین کمپ این سازمان امدادی در منطقه مرکزی اتحادیه اروپاست.
مغاره ای در جهنم
عصیم بنا به گفته خودش از دست داعش از عراق فرار کرده است. او در خیمه اش که مانند مغاره یی کوچک می باشد، چمپاته زده است. عصیم یک جای کوچک وپاک را به دست آورده است. او حتی به کاترین مارتینس گزارشگر دویچه وله پیشنهاد یک پیاله چای داد.عصیم می گوید:" همه می خواهند به سفر ادامه بدهند".
آخرین ایستگاه رویایی
بندر دانکرک در ده کلیومتری کمپ های بی نظم موقعیت دارد. چانس برای اینکه از اینجا کسی برای رفتن به انگلستان موفق شود، کم است. کسی نمی خواهد در فرانس تقاضای پناهندگی بدهد. بهتر است به یک قاچاقبر پول داد؟ دوباره به بلژیک ویا آلمان برگشت؟ یا بهتر است همین جا صبر کند؟