تابوت‌های سربریده شدگان در پشت دروازه‌های ارگ
۱۳۹۴ آبان ۲۰, چهارشنبه
هفت تن از شهروندان هزاره افغانستان که توسط شورشیان ربوده شده بودند، اخیراً در ولایت زابل سر بریده شدند. جنازه‌های هفت تن شام روز سه شنبه از غزنی به کابل انتقال داده شدند.
هزاران تن از باشندگان کابل شب چهارشنبه در کنار جنازه‌ها شب را صبح کردند و با وجود اصرار حکومت برای انتقال جنازه‌ها، مردم اجازه انتقال آن‌ها را ندادند.
بیشتر تظاهرکنندگان روز چهارشنبه جوانان بودند. شماری از نمایندگان پارلمان از اقوام مختلف به جمع تظاهرات کنندگان پیوستند. برگزار کنندگان تظاهرات گفتند که شهروندان نه تنها در غزنی، بلکه در ولایت های کندز، ننگرهار، بدخشان، فاریاب، هلمند و دیگر نقاط افغانستان همه روزه توسط طالبان قربانی می‌شوند و حکومت توان تامین امنیت را ندارد.
خواست تظاهرات کنندگان
قطعنامه‌ای که توسط تظاهرات کنندگان نشر شد، خواستار تامین امنیت در سراسر افغانستان شده و از حکومت خواسته است تا نگذارد هیچ شهروندی سنگسار و یا گلویش بریده شود. در قطعنامه که توسط عزیز رویش خوانده شد آمده است: «تظاهرات کنندگان از سازمان ملل متحد خواستند تا برای تامین امنیت در افغانستان هرچه در توان دارد انجام دهد. آن‌ها از ایالات متحده امریکا نیز خواستند که در قالب توافقتنامه امنیتی در تامین امنیت با نیروهای امنیتی افغانستان همکاری کند.»
این قطعنامه خواست‌هایی برای رسیدگی به وضعیت امنیتی در مناطق مرکزی افغانستان نیز مطرح کرد. راه‌اندازی عملیات برای بازداشت و محاکمه عاملان سربریدن هفت تن از باشندگان جاغوری در زودترین فرصت ممکن و تشکیل یک قول اردوی فعال و مجهز اردوی ملی در مناطق هزاره نشین و ایجاد چهار فرقه در چهار منطقه بامیان، دایکندی، جاغوری و غزنی از مواد این قطعنامه است.
تکیل واحد اداری مستقل ولایت جاغوری؛ افزایش شمار پولیس ملی در تمامی مناطق ناامن و آسیب پذیر به خصوص راه مواصلاتی ولایت غزنی؛ و اختصاص یک تپه در کابل برای دفن هفت تن از اجساد سربریده شده از دیگر مواد این قطعنامه اند.
برخی از هنرمندان به رسم اعتراض و به شکل نمادین گلوهای شان را بریده بودند و در این تظاهرات شرکت داشتند. خواجه احمد یک تن از این هنرمندان گفت: «ما نیامده ایم که گبپهای نامربوط بزنیم. ما با هنری که داریم گلوهای خود را بریدیم. ما می خواهیم کسانی که سر بریده شدند، برادر و خواهر ما بودند و می‌خواهیم با احساس آن‌ها شریک شویم.»
حضور زنان
در این تظاهرات زنان و دختران حضور پر رنگ داشتند. تابوت‌های یک دختر نه ساله و دو زن توسط زنان انتقال داده شد و آن‌ها به مردان اجازه انتقال آن‌را ندادند.
معصومه قاسمی یک تن از تظاهرات کنندگان گفت: «ما از حکومت وحدت ملی عدالت بدون تبعیض می‌خواهیم و اگر پاسخ ما را ندهند، هیچ چیزی جلو ما را گرفته نمی‌تواند، نه سردی، نه باران و نه هیچ چیزی دیگری. ما این‌جا هستیم تا پاسخ بگیریم.»
زنان کهنسالی که در این تظاهرات آمده بودند خواهان تامین امنیت شدند. رحیمه یک تظاهرات کننده گفت: «ما برای حق و حقوق کسانی آمده ایم که گلوهای شان بدون گناه بریده شده است. ما تا زمانی که جواب خود را نگرفته‌ایم از این‌جا نمی‌رویم. ده شبانه روز هم اگر بگذرد این‌جا هستیم.»
خشونت در تظاهرات
بعد از ظهر روز چهارشنبه در نتیجه شلیک نیروهای دولتی گفته می‌شود 8 تن از تظاهرات کنندگان زخم برداشته‌اند. اطفاییه نیز در محل حاضر شده و حکومت تلاش می‌کند تظاهرات کنندگان را متفرق کند.
نیروهای حکومتی مانع نشر زنده تلویزیون‌ها شده اند. حداقل سه تلویزیون داخلی از محل تظاهرات نشرات زنده داشتند اما نیروهای امنیتی با استفاده از خشونت کیبل‌های نشرات لایف برخی از تلویزیون‌ها را قطع کردند.