1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

بیست سال پس از آتش سوزی در زولینگن

کارین ییگر/ حسین مبلغ۱۳۹۲ خرداد ۶, دوشنبه

بیست سال پیش در 29 می 1993، راستگرایان افراطی، هنگام شب، خانه یک خانواده بزرگ ترکی را در آلمان به آتش کشیدند. نام "زولینگِن"، شهری که این حادثه در آن اتفاق افتاد، با نفرت علیه خارجی در آلمان و خارج مرادف شد.

https://p.dw.com/p/18ehf
عکس: picture-alliance/dpa

بر اثر این آتش سوزی، چهار دختر و زن جوان جان باختند و شمار زیادی از اعضای خانواده ترکی تبار گِنش شدیداً زخمی شدند. مِولوده گِنش مادر این خانواده هنگامی که کودکان اش را از دست داد، پنجاه ساله بود. او آن زمان را چنین به یاد می آورد:

" از آن زمان تا حالا که بیست سال می گذرد، من به عنوان مادر درد را احساس می کنم. این درد تا هنوز باقی است. و این درد را تا آخر زندگی فراموش نمی کنم."

خانم مِولوده گِنش زبان آلمانی نمی داند. زمانی که او در سال 1973 از ترکیه به آلمان آمد، برای او مهم نبود که آلمانی حرف بزند. آلمانی ها فکر می کردند که این کارگران ترکی در آلمان نمی مانند و یک وقت به کشور شان برمی گردند. مِولوده گِنش به کار پاک کاری شروع کرد تا خانواده اش را کمک کند.

پس از بیست سال نیز او این درد و اندوه را هر روزه احساس می کند. آن لحظه را احساس می کند که چهار نوجوان خانه آنها را در شب 29 می 1993 به آتش کشیدند. بر اثر این آتش سوزی، مِولوده گِنش و دورموش شوهرش، دو دختر و دو نواسه شان را که در این شب به دیدار آنها آمده بودند، از دست دادند.

خانواده گنش در زولینگن. ازچپ به راست کامل گنش، خانم مولوده گنش مادر و دورموش گنش پدر خانواده پ
خانواده گنش در زولینگن. ازچپ به راست کامل گنش، خانم مولوده گنش مادر و دورموش گنش پدر خانوادهعکس: DW/K. Jäger

مِولوده گِنش امروز 70 ساله است و تا هنوز با خانواده اش در شهر زولینگِن زندگی می کند، چون فرزندان اش نیز در این شهر به سر می برند. اما قسمی که ایونا سچراکی می گوید: با وجود تلاش هایی که علیه احساسات ضد خارجی صورت گرفته است، این احساس هنوز هم دراین شهر وجود دارد. این خانم یونانی تبار از 15 سال به این سو در جهت ایجاد تفاهم میان اقوام مختلف در آلمان مبارزه می کند، و از جمله عضو هیأت مشورتی در امور مهاجران در پارلمان منطقه یی است. او در باره پیشداوری ها و احساس ضد خارجی می گوید:

"من فکر می کنم که تحولات اجتماعی، بحران مالی و حوادث 11 سپتمبر و بعد از آن دلایلی آن اند که پیشداروی های انسان ها مورد تایید قرار گیرند واحساس نا امنی وترس وجود داشته باشند." خانم ایونا سچراکی می افزاید : "من احساس می کنم که ایجاب می نماید همین حالا ما دست به اقدامات بیشتر بزنیم، زیرااکنون من افزایش موضعگیری های افراطی را می بینم وما به حیث یک جامعه باید مراقب باشیم، چون مساله بر سر حفظ دموکراسی است."

انجمن زنان ترکی نیز همواره این ناراحتی ها را احساس می کنند. ناراحتی از این ناحیه که در آلمان مورد تبعیض قرار می گیرند و به انزوا کشیده می شوند.

به خصوص بعد از افشای جزئیات بیشتر از جنایات با انگیزه های نژاد پرستی سازمان مخفی ناسیونال سوسیالیستی ( نازی های نو) ، پیشداوری ها واحساسات ضد خارجی در آلمان بیشتر مورد بحث قرار می گیرند.