آمبولانس موترسایکلی در هندوستان

منطقه جنگلی ناریانپور در ایالت چتیسگر، یکی از کم جمعیت‌ترین مناطق هند است. این منطقه با مساحت ۴۶۵۰ کیلومتر مربع، تنها ۱۴۰ هزار نفر جمعیت دارد. بسیاری از قریه‌ها مانند کودولی حداقل ۱۶ کیلومتر از سرک‌هایی که قابل عبور و مرور است، دورتر موقعیت دارند. این مردم به خصوص در دسترسی به مراقبت های صحی با چالش های زیادی مواجه اند.

این ایالت با ۱۳۷ مورد مرگ و میر مرتبط با بارداری در هر ۱۰۰ هزار تولد، بالاترین میزان مرگ و میر مادران در این کشور دارد. به منظور کاهش این آمار در آینده، این آمبولانس موترسایکلی آماده انتقال بیماران است. این وسیله نقلیه از سوی مقامات محلی و سازمان «Saathi» با حمایت صندوق حمایت از کودکان ملل متحد «یونیسف» کار می کند. بوپیش تیواری راننده این آمبولانس است.

آمبولانس موترسایکلی یک نوآوری مهم در این منطقه است، چونکه پیش از این بیماران یا زنان حامله با پای پیاده و یا بر روی یک تخته توسط مردم از مناطق دشوار گذر و دریاچه‌های گل آلود انتقال داده می‌شدند. در سال ۲۰۱۴ این آمبولانس موترسایکلی در ناریانپور آغاز به کار کرد. امروزه ۱۳ عدد از این نوع آمبولانس‌ها در سه منطقه چتیسگر وجود دارد.

آمبولانس‌ها به خصوص مادران را به شفاخانه منتقل می‌کنند و یا به خانه هایشان بر می‌گرداند، اما برای انتقال قربانیان مارگزیدگی و دیگر موارد عاجل نیز استفاده می‌شود. لاتا نتام به عنوان نرس کار می کند. این همیشه برای او کار آسانی نیست. چرا که اغلبا او باید آمبولانس موترسایکلی را در بلندی ها و یا در راه های مملو از گل ولای عبور دهد تا به طور مثال به زنان حامله در کودولی برسد.

پاگنی پویام ۲۳ ساله در نهمین ماه بارداری موفقانه با یک آمبولانس موترسایکلی به یک شفاخانه در ارچا انتقال داده شد. به این طریق توانست کمبود شدید آهن در بدن اش به موقع تشخیص و درمان شود. در مراکزی که مخصوص شفاخانه است، زنان حامله این امکان را دارند که تا زمان تولد نوزادشان بمانند.

یکی دیگر از مزایای آمبولانس موترسایکلی این است که این مردم از مناطق دورافتاده به بازارها و کلینیک‌ها رفته و می توانند مثلاً تست ملاریا یا دیابت نیز انجام دهند. از این پیشکش‌ها کسانی نیز استفاده می کنند که بتوانند با پای پیاده به ارچا برسند چرا که باور نسبت به مراقبت های صحی در حال افزایش است.