Όταν οι Γερμανοί διαδηλώνουν

"Η εφημερίδα Μπιλντ πυροβόλησε και αυτή, η Μπιλντ πυροβόλησε και αυτή." Αυτό είναι ένα από τα συνθήματα που ακούγονταν στη Γερμανία από εξαγριωμένους διαδηλωτές στα τέλη της δεκαετίας του ΄60, Τότε ακόμα το αίτημα για ξεκαθάρισμα των λογαριασμών με το εθνικοσοσιαλιστικό παρελθόν ήταν πολύ έντονο. Η συντηρητική εφημερίδα Μπιλντ έπαιζε έναν εμπρηστικό ρόλο προσπαθώντας να σπιλώσει τις προσπάθειες και τις κινητοποιήσεις των φοιτητών για κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.

Η δολοφονία εκείνη την περίοδο του φοιτητή Μπένο Όνεζοργκ και η απόπειρα δολοφονίας του ηγέτη των φοιτητών Ρούντι Ντούτσκε, έδωσε έναν πιο ακραίο και βίαιο χαρακτήρα στις κινητοποιήσεις τους. Η Χέρτα Ντόιμπλερ-Γκμελίν, η οποία αργότερα διετέλεσε και υπουργός Δικαιοσύνης, έζησε από κοντά τα γεγονότα και λέει για αυτά: «Έβαλαν τις βάσεις για έναν νέο τρόπο πολιτικής σκέψης και συμπεριφοράς. Αυτό που αποκαλούμε σήμερα κοινωνία των πολιτών έχει τις ρίζες της σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια».

Το τέλος της δεκαετίας του ΄60 σήμανε μια σειρά όχι μόνο πολιτικών αλλά και κοινωνικών αλλαγών. Η σεξουαλική επανάσταση, αλλά και το κόμμα των Πρασίνων έχουν τις απαρχές τους σε αυτά τα χρόνια. Ο Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός Κνουτ Νέβερμαν σχολιάζει: «Υπήρχε μια αλλαγή. Περάσαμε από τη δημοκρατία του κράτους στη δημοκρατία των πολιτών, που έφθανε μέχρι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Το κατά κύριο λόγο κριτικό και δημοκρατικό πνεύμα των Γερμανών έχει και αυτό εν μέρει τις ρίζες του σε εκείνα τα χρόνια και αυτό ήταν μια τεράστια επιτυχία».

Εργοστάσια διαχείρισης πυρηνικών αποβλήτων και παιδεία

Δεν ήταν όμως η μόνη μεγάλη επιτυχία των μαζικών κινητοποιήσεων στη Γερμανία. Τη δεκαετία του 1980 η πόλη Βάκερντορφ στη Βαυαρία έζησε μεγάλες εντάσεις, όταν χιλιάδες πολίτες εναντιώθηκαν στην κατασκευή ενός εργοστασίου που θα διαχειριζόταν πυρηνικά απόβλητα. Ο Χούμπερτ Βάιντσιρλ ήταν πρόεδρος της οργάνωσης με την επωνυμία "Φύση και Προστασία του Περιβάλλοντος":

«Είναι θλιβερό ότι ένα κράτος μπορεί να ξεπέσει τόσο πολύ και να χρειάζεται τέτοιου είδους αντιδράσεις. Στην αρχή ήταν οι μάχες με τους αστυνομικούς και μετά τα επόμενα χρόνια έπρεπε να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις για να μην χτιστεί το εργοστάσιο».

Τελικά οργανώσεις και κάτοικοι τα κατάφεραν και δεν χτίστηκε το εργοστάσιο.

Τέλος το 2009 έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις σε πολλές γερμανικές πόλεις για την παιδεία και κατά της εισαγωγής διδάκτρων, όπως επίσης και για τη μείωση της ύλης. Η εισαγωγή των bachelor και master έκανε τεράστια τη διδακτέα ύλη και τον φόρτο εργασίας στους φοιτητές. Οι κινητοποιήσεις είχαν πάντως αποτέλεσμα. Τα δίδακτρα μειώθηκαν και το πρόγραμμα σπουδών ξανασυζητείται.

Arno Lichtenberg / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου