Το Νόμπελ Αρχιτεκτονικής: Βραβείο Πρίτσκερ
Θεωρείται το σημαντικότερο βραβείο Αρχιτεκτονικής και συνοδεύτεται από 84.000 ευρώ. Απονεμήθηκε φέτος για 41η φορά. Μια ματιά και στους νικητές των προηγούμενων χρόνων.
2021: Αν Λοκατόν και Ζαν Φιλίπ Βασάλ
Η Αν Λοκατόν και ο Ζαν Φιλίπ Βασάλ συναντήθηκαν τη δεκαετία του 1970 ενώ σπούδαζαν στο Μπορντό. Εργάστηκαν αργότερα στο Νίγηρα, ο οποίος επηρέασε μέχρι σήμερα την αρχιτεκτονική τους. Αντιτίθενται σθεναρά στην κατεδάφιση των κοινωνικών κατοικιών. Ένα από τα πιο διάσημα κτήρια τους είναι το εκθεσιακό κτήριο Palais de Tokyo στη γαλλική πρωτεύουσα, το οποίο άνοιξε το 2002.
2020: Ιβόν Φαρέλ και Σίλεϊ ΜακΝαμάρα
Στο φάκελο του βραβευμένου το 2020 αρχιτεκτονικού γραφείου Grafton των δύο Ιρλανδών αρχιτεκτόνων Ιβόν Φαρέλ και Σίλεϊ ΜακΝαμάρα δεσπόζουν κυρίως εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως η Σχολή Οικονομικών της Τουλούζης που σχεδιάστηκε το 2009 ή το ιδιωτικό επιχειρηματικό πανεπιστήμιο Luigi Bocconi στο Μιλάνο. Επιμελήθηκαν επίσης τη Μπιενάλε της Βενετίας το 2018.
2019: Αράτα Ιζοζάκι
Ο Αράτα Ιζοζάκι είναι "ένας πραγματικά διεθνής αρχιτέκτονας" και "ένας οραματιστής της γενιάς του", έγραψε στο αιτιολογικό της η κριτική επιτροπή του βραβείου Πρίτσκερ για τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα. Τα πιο διάσημα κτίρια του 88χρονου περιλαμβάνουν το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο Λος Άντζελες (φωτογραφία) και το Arena Palau Sant Jordi στη Βαρκελώνη.
2018: Μπαλκρίσνα Ντόσι
"Φαίνεται σαν να έπρεπε να δώσω έναν όρκο και να τον θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου: να προσφέρω αξιοπρεπή στέγαση στη λιγότερο προνομιούχα τάξη", είπε κάποτε ο Μπαλκρίσνα Ντόσι. Αυτό έγινε το 1954 - πολύ πριν ο μαθητής του Le Corbusier χτίσει το συγκρότημα κατοικιών Aranya στο Iντόρε της Ινδίας το 1989. Στόχος του ήταν η δημιουργία προσιτού χώρου διαβίωσης. Σήμερα 80.000 άνθρωποι ζουν εκεί.
2017: RCR Αρχιτέκτονες
"Με ρίζες και στραμμένη στον κόσμο" είναι η αρχιτεκτονική τους. Με αυτό το σκεπτικό η κριτική επιτροπή απένειμε στο ισπανικό τρίο το βραβείο Πρίτσκερ το 2017. Στο πρόσωπο των Ραφαέλ Αράντα, Κάρμε Πιγκέμ και Ραμόν Βιλάλτα κέρδισαν οι αρχιτέκτονες που εργάζονται σε μικρές πόλεις. Στα πιο γνωστά έργα τους συμπεριλαμβάνονται το θέατρο La Lira στο Ripoll και το νηπιαγωγείο El Petit Comte στη Μπεσαλού.
2016: Αλεχάντρο Αραβένα
Ο Αλεχάντρο Αραβένα εξετάζει τα μεγάλα ερωτήματα του παρόντος και εντάσσει τους ανθρώπους και το περιβάλλον στα έργα του. Κοινωνική αρχιτεκτονική που θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο μας. Το Κέντρο Καινοτομίας στην πανεπιστημιούπολη του Καθολικού Πανεπιστημίου στο Σαντιάγο της Χιλής έχει ύψος 14 ορόφων. Το κτήριο προσαρμόζεται στο κλίμα. Η πρόσοψη προστατεύει από τον ήλιο και τη θερμότητα.
2015: Φράι Ότο
Οι κατασκευές του Φράι Ότο αποτίουν φόρο τιμής στην ελαφρότητα της φόρμας και του υλικού. Το πιο διάσημο έργο του είναι η στέγη του Ολυμπιακού Σταδίου του Μονάχου (φωτογραφία). Ο Φράι Ότο πέθανε το 2012.
2014: Σιγκερού Μπαν
Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας Σιγκερού Μπαν τιμήθηκε για το έργο του σε ανθρωπιστικές κρίσεις. Κατασκεύασε καταφύγια έκτακτης ανάγκης στη Ρουάντα, την Αϊτή και τις Φιλιππίνες. Χρησιμοποίησε επίσης μη συμβατικά υλικά για αυτό. Για παράδειγμα, χρησιμοποίησε χαρτόνι και πεπιεσμένο χαρτί με δημιουργικό τρόπο. Στη Γαλλία έχτισε το Κέντρο Πομπιντού στο Μετς (φωτογραφία).
2013: Τόγιο Ίτο
Ο Τόγιο Ίτο έχτισε αυτήν την πολυκατοικία στη Βαρκελώνη στην Passeig de Gràcia το 2009. Με την κυματιστή εξωτερική επένδυση, θυμίζει τον πιο διάσημο αρχιτέκτονα της καταλανικής πόλης: Αντόνι Γκαουντί. Τα καμπυλωτά αυτά σχήματα είναι το σήμα κατατεθέν του Ιάπωνα Τόγιο Ίτο.