Σοβιετική τέχνη και ουτοπία στο Grand Palais
Το Grand Palais του Παρισιού φιλοξενεί αυτό τον καιρό μεγαλειώδη έκθεση αφιερωμένη στην τέχνη της πρώτης φάσης της Σοβιετικής Ένωσης. 400 έργα καλλιτεχνών από τη ρωσική αβαντγκάρντ μέχρι τον σοβιετικό ρεαλισμό.
Koυζμά Πετρόφ Βόντκιν, Φαντασία (1925)
«Κόκκινο: Τέχνη και Ουτοπία στη χώρα των Σοβιέτ» είναι ο τίτλος της μεγαλειώδους έκθεσης που φιλοξενεί αυτή την περίοδο το Grand Palais του Παρισιού. Πάνω από 400 έργα διάσημων αλλά και λιγότερων γνωστών Ρώσων εικαστικών παρουσιάζονται στη νέα έκθεση, η οποία ξεκινά από την Ρωσική Επανάσταση του 1917 και φτάνει μέχρι τον θάνατο του Στάλιν εστιάζοντας ωστόσο στην τέχνη του 1920 και 1930.
Ισαάκ Μπρόντσκι, Στο φέρετρο του ηγέτη (1925)
Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '20 η ρωσική πρωτοπορία, δηλαδή η αφηρημένη ρωσική τέχνη, όπως είναι γνωστή μέσα από τα έργα του Βασίλι Καντίνσκι ή του Βλαντιμίρ Μάλεβιτς, άρχισε να δίνει τη θέση της στον λεγόμενο σοβιετικό ρεαλισμό. Ο Ισαάκ Μπρόντσκι αποτύπωσε έτσι στον πίνακα αυτό το τελευταίο αντίο στον Βλαντιμίρ Ιλίτς Ουλιάνοφ ή Λένιν, τον μεγάλο ηγέτη των Μπολσεβίκων.
Aλεξάντερ Σαμοχβάλοφ, Η Κομσομόλ εν δράσει (1932)
Mε την άνοδο στην εξουσία του Γιόζεφ Στάλιν το 1927 άλλαξε και η τέχνη. Από τον αφηρημένο κονστρουκτιβισμό της προηγούμενης περιόδου περνάμε πλέον σε στρατευμένα έργα που εξιδανικεύουν τη σοσιαλιστική κοινωνική οργάνωση. Στο έργο του Αλ. Σαμοχβάλοφ, η Κομμουνιστική Νεολαία της Σοβιετικής Ένωσης, γνωστή ως Κομσομόλ, εν ώρα στρατιωτικών γυμνασίων.
Αλ. Ροντσένκο, Β. Στεπάνοβα, Κατασκευάζοντας την ΕΣΣΔ (1935)
Ο Αλεξάντερ Ροντσένκο μαζί με τη Βαρβάρα Στεπανόβα σχεδίασαν αυτό το γραφικό για το περιοδικό «Κατασκευάζοντας την ΕΣΣΔ». Αν και σε περίοδο που η τέχνη κατακλυζόταν από έργα του σοβιετικού ρεαλισμού, ο Ροντσένκο διατήρησε την αβαντγκάρντ πινελιά της δεκαετίας του ´20. Η γραφιστική δουλειά του μέχρι σήμερα ξεχωρίζει για τις μοντέρνες γραμμές και το πρωτοποριακό ύφος της.
Αλεξάντερ Ντεϊνέκα, Η Βόλτα του Λένιν με τα παιδιά (1938)
Άλλος ένας Ρώσος εικαστικός που ξεκίνησε ως εκφραστής της ρωσικής πρωτοπορίας της δεκαετίας του 1920 και μετεξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους εκπροσώπους του σοβιετικού ρεαλισμού ήταν ο Αλεξάντερ Ντεϊνέκα. Ο ίδιος είχε επηρεαστεί και από τον αμερικανικό ρεαλισμό. Ωστόσο πέρα από τις αλλαγές στο στιλ, τα θέματά του περιστρέφονταν πάντα γύρω από τα ιδεώδη του προλεταριάτου.
Αλεξάντερ Ντεϊνέκα, Απόλυτη ελευθερία (1944)
Ένα ακόμη έργο του Αλεξάντερ Ντεϊνέκα που μαρτυρεί την εικαστική αποτύπωση της σοβιετικής ουτοπίας. Στα έργα του παρουσίαζε τους ήρωες του προλεταριάτου: εργάτες, στρατιώτες, αγρότες, αθλητές, γυναίκες. Η έκθεση στο Grand Palais θα διαρκέσει μέχρι την 1η Ιουλίου.