Πώς ο Σολτς κατάφερε να πείσει τις ΗΠΑ

Ο χρονικός συντονισμός ανάμεσα στη Γερμανία και τις ΗΠΑ πέτυχε πλήρως και ο στόχος ήταν να καταδείξουν πόσο ενωμένες είναι οι δύο χώρες στις προσπάθειες στήριξης των Ουκρανών. Χθες το πρωί, λίγο μετά την ενημέρωση του γερμανικού υπουργικού συμβουλίου από τον Όλαφ Σολτς ότι η Γερμανία όχι μόνο θα παραδώσει Leopard από τα δικά της αποθέματα, αλλά και θα δώσει το πράσινο φως σε εταίρους και συμμάχους να πράξουν το ίδιο, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ο Αμερικανός πρόεδρος καλούσε τους δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο για δηλώσεις. Δεξιά του ο Άντονι Μπλίνκεν, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, και αριστερά του ο Λόιντ Όστιν, ο υπουργός Άμυνας.

«Θα πάρει χρόνο»

Μετά από εβδομάδες πυρετωδών παρασκηνιακών ζυμώσεων και ανταλλαγών ανάμεσα σε συμβούλους και ειδήμονες τελικά ο καγκελάριος κατάφερε αυτό που διακαώς επιθυμούσε. Να μην εμφανιστεί ότι η χώρα του πρωτοστατεί σε πολεμική εκστρατεία κατά της Ρωσίας. Και η επιβεβαίωση ήρθε δια στόματος Τζο Μπάιντεν. «Σήμερα, ανακοινώνω ότι οι ΗΠΑ θα στείλουν 31 άρματα μάχης Abrams στην Ουκρανία. Ο υπουργός Όστιν συνέστησε αυτό το βήμα, επειδή θα ενισχύσει την ικανότητα της Ουκρανίας να υπερασπιστεί το έδαφός της και να επιτύχει τους στρατηγικούς της στόχους. Τα άρματα μάχης Abrams είναι τα πιο ικανά άρματα μάχης στον κόσμο. Είναι επίσης εξαιρετικά πολύπλοκα στη λειτουργία και τη συντήρησή τους».

Ο Αμερικανός πρόεδρος ανέφερε ακόμη ότι «δίνουμε επίσης στην Ουκρανία ανταλλακτικά και εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για την αποτελεσματική συντήρηση αυτών των αρμάτων στο πεδίο της μάχης. Θα αρχίσουμε να εκπαιδεύουμε τα ουκρανικά στρατεύματα σε αυτά τα θέματα συντήρησης και εφοδιασμού το συντομότερο δυνατό. Η παράδοση αυτών των αρμάτων στο πεδίο της μάχης θα πάρει χρόνο». Σύμφωνα με όσα γράφονται στον διεθνή τύπο οι συζητήσεις που προηγήθηκαν της απόφασης για παράδοση τανκς διήρκεσαν πολύ και το επιχείρημα που πρυτάνευσε ήταν ότι δεν θα έπρεπε να δοθεί η εντύπωση στη Μόσχα ότι το δυτικό μέτωπο παρουσιάζει ρωγμές.

«Δεν αποτελούν απειλή για τη Ρωσία»

 Ίσως το τηλεφώνημα που έγινε στις 17 Ιανουαρίου μεταξύ Σολτς-Μπάιντεν, λίγο πριν τη Διάσκεψη στο Ραμστάιν, να ήταν ακριβώς αυτό που έκανε τις ΗΠΑ να αλλάξουν γνώμη και να συναινέσουν στα Abrams, παρά το ότι, όπως είπε και ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος, είναι εξαιρετικά δύσκολος ο χειρισμός τους. Για να μην κατηγορηθεί μάλιστα η αμερικανική πλευρά για ολιγωρία ο διευθυντής επικοινωνίας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας Τζον Σάλιβαν είπε στους δημοσιογράφους ότι οι ΗΠΑ δεν απέκλεισαν ποτέ την παράδοση αρμάτων και ότι αυτά δεν απειλούν τη Ρωσία. «Αυτά τα άρματα μάχης προορίζονται να βοηθήσουν την Ουκρανία να πολεμήσει αποτελεσματικά σε ανοιχτό πεδίο, να υπερασπιστεί την κυριαρχία της και το έδαφός της και να κερδίσει πίσω εδάφη που της έχουν πάρει οι Ρώσοι. Και όπως είπε ο πρόεδρος, δεν αποτελούν επιθετική απειλή για τη Ρωσία. Αποτελούν απειλή για τους Ρώσους στρατιώτες; Σίγουρα αποτελούν, αλλά όχι για... Ρώσους στρατιώτες που δεν βρίσκονται στην Ουκρανία. Όχι για την ίδια τη Ρωσία».

Έτσι ο δρόμος άνοιξε και για άλλες χώρες που η μία μετά την άλλη δηλώνουν τώρα ότι θέλουν να συμμετάσχουν σε άλλη μια «συμμαχία των προθύμων» με παραδόσεις Leopard. Μια τεράστια επιχείρηση της Δύσης σε πρακτικό επίπεδο που υπό αυτές τις διαστάσεις δεν φαίνεται να έχουν προηγούμενο.

Ειρήνη Αναστασοπούλου/AP/ReutersTV/dpa/afp