Πόσο εξαρτάται η ευρωζώνη και η Ελλάδα από τον Στρος-Καν;

«Αυτό το σκάνδαλο ήρθε στην πιο ακατάλληλη στιγμή», είναι ο τίτλος σχολίου της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt (της Ρουτ Μπέρσενς) για τις κατηγορίες περί απόπειρας βιασμού που αντιμετωπίζει ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν.

Το άρθρο υπογραμμίζει ότι η ευρωζώνη εξαρτάται από τη στήριξη του ΔΝΤ προς τις τρεις υπερχρεωμένες χώρες Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία, και ειδικά αυτή τη στιγμή, όπου στην Ελλάδα η σύγκλιση στα δημοσιονομικά δεν προχωρά με την ταχύτητα που προβλεπόταν, η απουσία του Ντομινίκ Στρος-Καν αποδυναμώνει τους Ευρωπαίους: «Ασφαλώς δεν περιμένει κανείς ότι το ΔΝΤ θα εγκαταλείψει τους Ευρωπαίους ξαφνικά στην τύχη τους. Το ΔΝΤ είναι μια αξιόπιστη διεθνής οργάνωση και χωρίς τον επικεφαλής του.

Το ξαφνικό κενό στην κορυφή του όμως ενδέχεται να επιταχύνει τις εξελίξεις που εδώ και χρόνια διαγράφονται στον ορίζοντα: οι αναδυόμενες οικονομίες και κυρίως η Κίνα αποκτούν όλο και μεγαλύτερη επιρροή στο ΔΝΤ.

Πέρσι η ΕΕ αναγκάστηκε να παραχωρήσει δύο από τις έδρες του εκτελεστικού διευθυντηρίου στις αναδυόμενες οικονομίες…Η ΕΕ δυσκολεύθηκε ήδη στην εκλογή του Ντομινίκ Στρος-Καν ως επικεφαλής του ΔΝΤ, διότι η αντίσταση αυτών των χωρών ήταν μεγάλη. Έτσι οι Ευρωπαίοι πρέπει πια να βγάλουν απ’ το μυαλό τους ότι θα μπορέσουν να επιλέξουν τον νέο επικεφαλής του ΔΝΤ σε ενδοευρωπαϊκά πλαίσια.

Και η ευρωζώνη ενδέχεται να διαπιστώσει σε λίγο ότι οι Κινέζοι, οι Ινδοί και οι Βραζιλιάνοι δεν διαθέτουν τόση μεγάλη κατανόηση για τις δαπάνες των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και των δημοσίων επιχειρήσεων της Ελλάδας.»

«Επικίνδυνο προσωπικό», είναι ο τίτλος πρωτοσέλιδου σχολίου της γερμανικής έκδοσης των Financial Times (κύριο άρθρο): «Ο Ντομινίκ Στρος-Καν μετέτρεψε το ΔΝΤ από μια ασήμαντη υπηρεσία σε ένα παγκόσμιο ταμείο διάσωσης που παρεμβαίνει ταχύτατα και χωρίς δογματισμούς. Όποιος είναι επικεφαλής αυτής της διεθνούς οργάνωσης σφραγίζει την πολιτική της, είτε πρόκειται για την αναδόμηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, είτε για την παροχή και τις ρήτρες πιστώσεων.»

«Οι Ευρωπαίοι χρειάζονται έναν επικεφαλής στο ΔΝΤ σαν τον Στρος-Καν. Οι κατηγορίες όμως που του προσάπτουν δυσχεραίνουν τη δυνατότητα να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για το πόστο του προέδρου.»

«Ελλάδα: οι εξαντλητικές περικοπές δεν συνιστούν λύση», υποστηρίζει ο σχολιαστής της Tagesspiegel του Βερολίνου Κάρστεν Κλοτ: «Τα κοινωνικά κράτη δεν μπορούν να διασωθούν με ευρωπακέτα. Αντίθετα η μείωση των εσόδων και οι ιδιωτικοποιήσεις συρρικνώνουν τις κοινωνικές ευκαιρίες και οδηγούν, όπως ακριβώς στην Ελλάδα, σε επιδείνωση της κατάστασης. Χαμηλότερος μισθός σημαίνει λιγότερες θέσεις εργασίας και λιγότερη ανάπτυξη. Οι εξαντλητικές περικοπές δεν συνιστούν λύση. Οι Έλληνες έχουν κάθε δικαίωμα να κατέβουν στους δρόμους, εφ’ όσον οι τεχνοκράτες της οικονομίας παρεμβαίνουν με αυτό τον τρόπο στη ζωή τους.»

«Φαίνεται όμως ότι η αναδιάρθρωση είναι για την Ελλάδα αναπόφευκτη. Θα ήταν δίκαιο εάν ‘πλήρωναν’ και οι ιδιώτες-πιστωτές, πόσο μάλλον που το δημόσιο χρέος της Ελλάδας οφείλεται εν μέρει σε προηγούμενες διασώσεις τραπεζών.

Οι συνέπειες μιας αναδιάρθρωσης θα είναι επώδυνες, γι’ αυτό ακριβώς είναι σημαντικά τα μέτρα για τη διασφάλιση της χρηματοδότησης, όπως π.χ. η εισαγωγή κοινού ευρωπαϊκού φόρου για πλούσιους και ο φόρος χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Τα κοινά ευρωομόλογα θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν στην ανακατανομή των επιβαρύνσεων, ενώ μια αλληλέγγυα ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε.»

Τέλος σε συνέντευξή του στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt ο Αυστριακός κεντρικός τραπεζίτης Έβαλντ Νοβότνι, μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ, τονίζει ακόμη μία φορά ότι «η έξοδος (της Ελλάδας από την ευρωζώνη) είναι ανοησία» και συμπληρώνει: «Νομίζω ότι η όλη συζήτηση περί ελληνικής κρίσης διεξάγεται με μονομέρεια. Τα προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα δεν μπορούν να επιλυθούν βραχυπρόθεσμα. Η Ελλάδα έχει μπροστά της ένα μακροπρόθεσμο καθήκον: Πρέπει να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της. Κάτι τέτοιο χρειάζεται χρόνο. Αρχίσαμε όμως με ένα λάθος: δεν αντιδράσαμε έγκαιρα στα προβλήματα.»

Στο ερώτημα τι θα πρέπει να γίνει τώρα ο Αυστριακός κεντρικός τραπεζίτης λέει:

«Η Ελλάδα επιτρέπεται να πάρει και άλλες πιστώσεις, βέβαια υπό αυστηρούς όρους. Το ΔΝΤ απέδειξε στο παρελθόν ότι κάτι τέτοιο είναι ρεαλιστικό. Αλλά θα πρέπει να υπάρχει και πολιτική βούληση στις χώρες που έχουν προβλήματα. Βούληση που θα υποδηλώνει σαφέστατα ότι αρχίζει μια άλλη πορεία.»