1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Πέθανε ο συγγραφέας Φίλιπ Ροθ

23 Μαΐου 2018

Ήταν ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης αμερικανικής λογοτεχνίας. Σαρκασμός, χιούμορ, μελαγχολία ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά του. Ο Φίλιπ Ροθ πέθανε στο Μανχάταν σε ηλικία 85 ετών.

https://p.dw.com/p/2yATm
US Schriftsteller Philip Roth verstorben
Εικόνα: Reuters/E. Thayer

Το τελευταίο διάστημα τα προβλήματα που βάραιναν την υγεία του Φίλιπ Ροθ ήταν πολλά. Υπέφερε εδώ και χρόνια από καρδιακό νόσημα. Ο αμερικανός συγγραφέας Φίλιπ Ροθ, πολυγραφότατος και πολυμεταφρασμένος, έφυγε από τη ζωή την Τρίτη από καρδιακή ανεπάρκεια σε νοσοκομείο του Μανχάταν, όπου νοσηλευόταν περιστοιχισμένος από αγαπημένους φίλους του, όπως ανακοίνωσε ο βιογράφος του, Μπλέικ Μπέιλι. «Ένας αξιαγάπητος άνθρωπος και ο σημαντικότερος εν ζωή συγγραφέας», σημειώνει ο Μπέιλι σε ένα λιτό μήνυμα που έγραψε στο twitter.

O αμερικανικός και διεθνής τύπος από την ώρα που έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του Φίλιπ Ροθ κάνει εκτενείς αναφορές και αφιερώματα στο έργο του. «Ήταν μια κορυφαία μορφή της λογοτεχνίας του εικοστού αιώνα», γράφουν οι Νew York Times, που έριξε φως στη ζωή των Αμερικανών αλλά και των Εβραίων. «Ήταν η φωνή της γενιάς του», σημειώνει η Washington Post, επικαλούμενη ένα τσιτάτο της καθηγήτριας Λογοτεχνίας και μελετήτριας του Ροθ, Έιμι Ποζόρσκι. «Ανάμεσα στους αναρίθμητους μεγάλους Αμερικανούς συγγραφείς του β´ μισού του εικοστού αιώνα, ο Φίλιπ Ροθ ήταν σίγουρα ένας από τους μεγαλύτερους. Μεγάλο ήταν το συγγραφικό ταλέντο του, μεγάλη η δημοτικότητά του αλλά και μεγάλος ο όγκος των έργων του» σημειώνει από την πλευρά της η γερμανική FAZ.

Ένας κολοσσός της λογοτεχνίας χωρίς Νομπέλ

Το «Αμερικανικό Ειδύλλιο» (1998) απέσπασε το βραβείο Πούλιτζερ
Το «Αμερικανικό Ειδύλλιο» (1998) απέσπασε το βραβείο Πούλιτζερ Εικόνα: Vintage

Μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα του ήταν αναμφίβολα η τριλογία «Ο συγγραφέας φάντασμα», «Ζούκερμαν δεσμώτης» και «Μάθημα Ανατομίας». Στην «Πατρική Κληρονομιά» o συγγραφέας πραγματεύεται τη δύσκολη σχέση που είχε με τον πατέρα του, ενώ το «Αμερικανικό Ειδύλλιο», για το οποίο το 1998 τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ, εστιάζει στη μεταπολεμική αμερικανική κοινωνία της ευημερίας. Άλλα σπουδαία έργα του είναι το «Ανθρώπινο Στίγμα», η «Αγανάκτηση», η «Ταπείνωση» κ.ά.

Ενδιαφέρον πάντως είναι ότι ο Φίλιπ Ροθ δεν απέσπασε ποτέ το Νομπέλ Λογοτεχνίας ενώ ήταν πολλές χρονιές φαβορί. Μάλιστα η τραγική ειρωνεία είναι ότι τη χρονιά του θανάτου του δεν θα απονεμηθεί καν Νομπέλ Λογοτεχνίας εξαιτίας των σκανδάλων που ξέσπασαν στη Σουηδική Ακαδημία. Ο ίδιος πάντως δεν φαινόταν ιδιαίτερα ενοχλημένος επειδή δεν είχε τιμηθεί με το Νομπέλ. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel φέτος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Α! Το Νομπέλ δεν το σκέφτομαι καν!».

Ενδοσκόπηση της αμερικανικής κοινωνίας

To 2010 κατά την απονομή του Εθνικού Μεταλλίου Ανθρωπιστικών Επιστημών από τον πρόεδρο Ομπάμα
To 2010 κατά την απονομή του Εθνικού Μεταλλίου Ανθρωπιστικών Επιστημών από τον πρόεδρο ΟμπάμαΕικόνα: picture-alliance/AP Photo/P. M. Monsivais

Ο Φίλιπ Ροθ γεννήθηκε το 1933 στο Νιούαρκ της Νέας Υόρκης. Οι γονείς του ήταν Εβραίοι μετανάστες δεύτερης γενιάς. Το 1959 γράφει την πρώτη νουβέλα του «Αντίο Κολόμπους», μια σαρκαστική ματιά στα ήθη της αμερικανικής κοινωνίας, για την οποία το 1960 απέσπασε το Αμερικανικό Βραβείο Βιβλίου. Καθόλη τη διάρκεια της συγγραφικής του πορείας δημοσίευσε πάνω από 30 βιβλία, ενίοτε κάθε χρόνο. Το 2012 η ανακοίνωσή του ότι σταματά τη συγγραφή απογοήτευσε το αναγνωστικό κοινό.

«Ο αγώνας μου με το γράψιμο τελείωσε» είχε γράψει ο ίδιος σε ένα κίτρινο χαρτί που είχε κολλήσει στην οθόνη του υπολογιστή του. «Κάθε πρωί βλέπω αυτό το σημείωμα και παίρνω δύναμη» είχε πει ο ίδιος χαρακτηριστικά. Ο ίδιος δεν φαινόταν καθόλου στενοχωρημένος που σταμάτησε το γράψιμο. Το 2010 είχε δηλώσει ότι ένιωθε πως είχε αφήσει ό,τι καλύτερο είχε πίσω του. Ήξερε ότι ήταν η πιο κατάλληλη ώρα για εκείνον να αποχωρήσει από το επίπονο έργο της συγγραφής. Η λογοτεχνική κληρονομιά που αφήνει πίσω του είναι τεράστια.

DW, dpa / Δήμητρα Κυρανούδη