Μετά το Brexit, o ...Ειρηνικός Ωκεανός

Το Ηνωμένο Βασίλειο υποβάλει επίσημα την αίτησή του για να συμμετάσχει σε μία από τις μεγαλύτερες ζώνες ελεύθερου εμπορίου παγκοσμίως, γιορτάζοντας έτσι την αποχώρησή του από τους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Ένα χρόνο μετά την αποχώρηση μας από την ΕΈ χτίζουμε νέες συνεργασίες, που θα φέρουν τεράστια οικονομικά οφέλη στο λαό της Βρετανίας» δήλωσε ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον αργά το βράδυ του Σαββάτου μέσω δελτίου τύπου του υπουργείου Διεθνούς Εμπορίου. Πρόκειται για τη συμφωνία των «11 του Ειρηνικού» (CPTPP) και περιλαμβάνει χώρες όπως η Ιαπωνία, αλλά και ο Καναδάς και το Μεξικό. Είναι μία αγορά που καλύπτει περισσότερο από 13% του παγκόσμιου εισοδήματος.

Η βρετανική κυβέρνηση δεν παρέλειψε να σχολιάσει ότι η συγκεκριμένη συμφωνία, σε αντίθεση με την ΕΕ, δεν απαιτεί τον έλεγχο των νόμων, των συνόρων και των χρημάτων του Ηνωμένου Βασιλείου. Το πρωί της Δευτέρας η υπουργός Διεθνούς εμπορίου Λιζ Τρας θα μιλήσει με τους πρωθυπουργούς Ιαπωνίας και Νέας Ζηλανδίας, με την ίδια να δηλώνει «έχουμε πάρει θέση στην ουρά και ανυπομονούμε να ξεκινήσουν οι επίσημες διαπραγματεύσεις τους επόμενους μήνες».

Ο Μπόρις και το Brexit

Το πρωί σήμερα τρεις από τους τελευταίους Βρετανούς ευρωβουλευτές του κόμματος των Ευρωσκεπτικιστών εκτιμούν ότι, ένα χρόνο μετά, η υπόθεση του Brexit ακόμα δεν έχει τελειώσει. Χαρακτηριστικά ο βουλευτής Μάρτιν Ντάμπνι δηλώνει: «Ένα χρόνο μακριά από το Brexit, το έχουμε πετύχει; Η απάντηση είναι όχι. O Μπόρις κατακρεούργησε το Brexit.» Σε πρόσφατη δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό των Times του Λονδίνου, στην ερώτηση «αν ήταν σωστό ή λάθος να φύγει η χώρα από την ΕΕ» το 48% του κόσμου απάντησε πως ήταν λάθος, ποσοστό που συμπεριλαμβάνει μερίδα εκείνων που είχαν ταθεί υπέρ της εξόδου, ενώ το 40% εμμένει των θέσεων του.

Ο πλήρης τελωνειακός έλεγχος που επέφερε τελικά το Brexit καθυστερεί τις εισαγωγές από χώρες της ΕΕ ανεβάζοντας το κόστος και τη γραφειοκρατία, γεγονός που σύμφωνα με τους ειδικούς δεν θα υποχωρήσει. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μάλιστα υπολογίζει ότι για το πρώτο τετράμηνο του 2021 το κόστος του προβλήματος αυτού μπορεί να φτάσει το 1% του ΑΕΠ της χώρας.

 

Ζωή Κατζαγιαννάκη, Λονδίνο