Ισπανία - Ελλάδα: συμμαχία;

Στήριξη και αλληλεγγύη στην Ελλάδα υπόσχεται η Ισπανία, που έχει αναλάβει την προεδρία της Ε.Ε. για το πρώτο εξάμηνο του 2010. Οι σοσιαλιστές πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Ισπανίας Παπανδρέου και Θαπατέρο ξεκινούν από κοινή πολιτική αφετηρία και επιπλέον αντιμετωπίζουν παρεμφερή οικονομικά προβλήματα, όπως τα υπέρογκα ελλείμματα και την υψηλή ανεργία. Η Ισπανίδα ευρωβουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ινές Αγιάλα Σεντέρ εκφράζει την αλληλεγγύη της με την Ελλάδα. «Στην περίπτωση της Ελλάδας βλέπουμε ότι η προηγούμενη κυβέρνησή της είχε παραποιήσει τα στατιστικά στοιχεία για την οικονομία με τρόπο που δεν θα περίμενε κανείς από ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. Σήμερα ο Θαπατέρο γνωρίζει το σχέδιο που έχει υποβάλει η κυβέρνηση Παπανδρέου για να βγει από τη σημερινή πολύ δύσκολη κατάσταση και η ισπανική προεδρία δεσμεύεται ότι θα επιδείξει αλληλεγγύη με την Ελλάδα. Πρόκειται για μία χώρα-μέλος της Ευρωζώνης, μία χώρα που πάντοτε συμμετείχε στην πρωτοπορία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος», λέει η Ισπανίδα ευρωβουλευτής.

Δημοσιονομική εξυγίανση και ανάπτυξη

Από την πλευρά του ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ Σταύρος Λαμπρινίδης βλέπει θετικά στοιχεία στην πρόταση Θαπατέρο για συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, έτσι ώστε η Ευρωζώνη να μην είναι απλώς νομισματική, αλλά και οικονομική ένωση. Και να επικεντρώνεται όχι μόνο στη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά και στην ανάπτυξη. «Ο Θαπατέρο αντιμετωπίζει μεγάλη ανεργία στη χώρα του, η Ελλάδα και η υπόλοιπη Ευρώπη αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει ακόμα μεγαλύτερη ανεργία απ’ ότι έχει σήμερα, επομένως νομίζω ότι είναι αναπόφευκτο να συζητήσει το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όχι με ευχολόγια, αλλά με πραγματικές πολιτικές, πώς στηρίζεται η αύξηση της απασχόλησης» τονίζει ο Έλληνας ευρωβουλευτής. «Όλοι μας λένε ότι ακόμη κι αν υπάρξει ανάκαμψη σε κάποια από τα οικονομικά στοιχεία της Ευρωζώνης, η ανεργία θα αυξηθεί. Το να εστιάζει κανείς μόνον στο κομμάτι μείωσης των ελλειμμάτων είναι φυσιολογικό. Αλλά να το εξετάζει αγνοώντας το κομμάτι της ανεργίας (που εξυπακούεται ότι θα αυξάνεται ακόμα περισσότερο όσο μειώνονται οι δημόσιες δαπάνες για να μειωθεί και το έλλειμμα) είναι, κατά τη γνώμη μου, μεγάλο λάθος...»

Ανταγωνισμός κινήτρων

Σήμερα τα κράτη-μέλη όχι μόνο δεν συντονίζουν τις πολιτικές τους, αλλά επιδίδονται και σε έναν ανταγωνισμό επενδυτικών ή φορολογικών κινήτρων, που αποδυναμώνει την κοινή ευρωπαϊκή απάντηση στην οικονομική κρίση, εκτιμά ο Έλληνας ευρωβουλευτής: «Ένα από τα μέτρα για παράδειγμα μπορεί να είναι η φορολογία. Τί φόρο βάζεις στις επιχειρήσεις; Εάν μία χώρα αποφασίσει να επιβάλει μηδενικό φόρο στις επιχειρήσεις προκειμένου να προσελκύσει ξένες επενδύσεις, τότε προφανώς απειλούνται άλλες (χώρες). Μπορεί κάποια χώρα να αποφασίσει μόνη της ότι θα αγνοήσει τη στήριξη του κοινωνικού της κράτους για ένα διάστημα μειώνοντας τους φόρους που λαμβάνει, αλλά αυτό δημιουργεί αυτομάτως κι ένα πρόβλημα σε άλλες χώρες που δεν έχουν την πολυτέλεια να μειώσουν αυτού του είδους τις κοινωνικές δαπάνες».

Πού η ατζέντα της Λισαβόνας;

Στη δεκαετία του ενενήντα οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της τότε «Ευρώπης των 15» είχαν υιοθετήσει την «ατζέντα της Λισαβόνας» με στόχο να συντονίσουν καλύτερα τις εθνικές πολιτικές. Ο φιλόδοξος στόχος: μέχρι το 2010 η Ευρώπη θα γινόταν η πιο ανταγωνιστική οικονομία του κόσμου. Σήμερα οι φιλόδοξοι στόχοι μετατοπίζονται για το 2020. «Η ατζέντα της Λισαβόνας δεν προχώρησε, γιατί η τήρησή της αφέθηκε στον ...πατριωτισμό των κρατών - μελών», υποστηρίζει η Ισπανίδα ευρωβουλευτής Ινές Αγιάλα Σεντέρ: «Αυτή την εποχή έχουμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για το πώς θα πετύχουμε την ‘ευρωπαιοποίηση’ της πολιτικής μας, αν μπορώ να το πω έτσι. Η στρατηγική της Λισαβόνας είχε παραμείνει στο επίπεδο της διακυβερνητικής συνεργασίας, όπου η κάθε κυβέρνηση έκανε ό, τι μπορούσε. Χρειαζόμαστε όμως νέα, ευρωπαϊκά εργαλεία, τα οποία θα ενδυναμώνουν τις πολιτικές μας. Θα υποχρεώνουν τα κράτη-μέλη να προχωρούν μαζί και να συντονίζουν τις εθνικές πολιτικές τους. Να βελτιώνουν την ποιότητα ζωής για τους πολίτες τους - όχι μόνο με μονεταριστικά κριτήρια, αλλά με γνώμονα ένα μοντέλο βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης». Η τρίτη ισπανική προεδρία θα συνυπάρχει, για πρώτη φορά, με τον νέο πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τον Βέλγο Χέρμαν φαν Ρομπέι. Ουσιαστικά η Ε.Ε. θα έχει δύο επικεφαλής. Δεν αναμένονται άραγε συγκρούσεις ή επικαλύψεις αρμοδιοτήτων; ρωτάμε την Ισπανίδα ευρωβουλευτή. «Εγώ νομίζω ότι έχει αρκετή δουλειά για όλους», λέει η Ινές Αγιάλα Σαντέρ στην Deutsche Welle. «Ο πρόεδρος φαν Ρομπέι έχει επισκεφθεί τη Μαδρίτη, έχει συναντηθεί με τον πρωθυπουργό Θαπατέρο κι έχουν βρει ένα καλό μοντέλο συνεργασίας. Γιατί το στοίχημα είναι μεγάλο: από τη μία πλευρά να καθιερώσουμε τους νέους ευρωπαϊκούς θεσμούς και από την άλλη πλευρά να δουλέψουμε για να βγούμε επιτέλους από την οικονομική κρίση...»

Γιάννης Παπαδημητρίου, Στρασβούργο

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου