Η Τουρκία χρειάζεται περισσότερη Ευρώπη

«Ρωγμή στην Ακρόπολη» είναι ο τίτλος ρεπορτάζ της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt, το οποίο αναφέρεται στις ρωγμές στον κυβερνητικό συνασπισμό. Η εφημερίδα σημειώνει: «Εάν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος θα συμμετάσχει στο υπουργικό συμβούλιο παραμένει ανοιχτό. Θα ήταν όμως ένα καλό σημάδι. Στην τρικομματική κυβέρνηση τα δύο αριστερά κόμματα συμμετείχαν με λίγους και δευτεροκλασσάτους εκπροσώπους. Κρατούσαν συνειδητά απόσταση, ώστε να μπορέσουν να αποχωρήσουν ευκολότερα από την κυβέρνηση».

Και η εφημερίδα καταλήγει: «Ο Σαμαράς τονίζει πως θέλει να εξαντλήσει όλη την κοινοβουλευτική θητεία μέχρι τα μέσα του 2016. Εάν θα τα καταφέρει, δεδομένης της εύθραυστης πλειοψηφίας του, είναι αμφίβολο. Εάν γίνονταν πρόωρες εκλογές, θα μπορούσε να κερδίσει ο αρχηγός της ριζοσπαστικής αριστεράς Αλέξης Τσίπρας. Δεν μπορεί όμως κανείς να φανταστεί τι θα σήμαινε αυτό για την Ελλάδα. Ο Έλληνας Ούγκο Τσάβες θέλει να καταγγείλει τις δανειακές συμβάσεις, να τερματίσει τη λιτότητα και να προχωρήσει σε κρατικοποιήσεις. Εάν ερχόταν ο Τσίπρας στην εξουσία, η ευρωκρίση θα επέστρεφε δυναμικά – και όχι μόνο στην Ελλάδα».

Περί Τουρκίας ...

Το θέμα όμως που κυριαρχεί σήμερα στο γερμανόφωνο τύπο είναι η Τουρκία, οι συνεχιζόμενες διαδηλώσεις και οι σχέσεις της με την Ευρώπη. Η Tageszeitung σχολιάζει:

«O καθένας στην Τουρκία ξέρει ότι η Μέρκελ είναι αντίθετη σε μια ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, και ότι τα δακρυγόνα και οι μάνικες με το νερό δεν είναι παρά άλλη μια δικαιολογία για να καθυστερήσουν οι διαπραγματεύσεις. Αυτό που χρειάζεται το τουρκικό δημοκρατικό κίνημα είναι περισσότερη Ευρώπη και όχι λιγότερη».

Για το ίδιο θέμα η Kölner Stadt Anzeiger σημειώνει: «Υπό τον Ερντογάν δεν πρέπει να αναμένονται μεγάλα βήματα προς την κατεύθυνση της Ευρώπης. Για αυτόν η Ευρώπη, την οποία τη δεκαετία του 1990 είχε χαρακτηρίσει ένα «χριστιανικό κλαμπ», δεν είναι μια πολιτική υπόθεση που τον 'καίει' ιδιαίτερα. Όμως και η εποχή Ερντογάν δεν θα διαρκέσει για πάντα. Όταν όμως θα τελειώσει, η Τουρκία θα έχει την ευκαιρία να ακολουθήσει το δικό της δρόμο προς την Ευρώπη. Αλλά τις εξελίξεις πρέπει να τις προκαθορίσει η Ευρώπη ήδη σήμερα».

Η Frankfurter Rundschau αναλύει τις διαμαρτυρίες στην Τουρκία και τη Βραζιλία και σημειώνει: «Είναι η εξέγερση της μεσαίας τάξης. Ήδη κατά τη διαμόρφωση αυτής της μεσαίας τάξης καθρεφτίζονταν η δυσαρέσκεια για το διπλό πρόσωπο της ταχείας ανάπτυξης, η οποία σημειώνεται όχι μόνο στην Τουρκία και στη Βραζιλία αλλά και σε μια σειρά αναδυόμενων χωρών: Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική. Από τη μια πλευρά οι χώρες αυτές χρησιμοποίησαν την παγκοσμιοποίηση για να πλουτίσουν. Και από την άλλη πλευρά η πολιτική τρέχει πίσω από το οικονομικό θαύμα, τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, την ανάπτυξη του κοινωνικού συστήματος και τη διεύρυνση των δημοκρατικών θεσμών. Η νέα μεσαία τάξη ζει μια ανάπτυξη, το τίμημα της οποίας πληρώνει άθελά της.»

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής