To χοροθέατρο του Άλβιν Έιλι στη Γερμανία

Κινήσεις με μεγάλη ακρίβεια, αιθέρια σώματα, χορογραφίες υψηλής αισθητικής. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά του εμβληματικού Αμερικανικού χοροθεάτρου Άλβιν Έιλι, που το επόμενο διάστημα θα βρίσκεται στη Γερμανία για μια περιοδεία τεσσάρων εβδομάδων. Ήδη η πρεμιέρα που έγινε στο Μάνχαϊμ και στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, ενώ το επόμενο διάστημα αναμένονται εμφανίσεις στην Κολωνία, τη Φρανκφούρτη, το Μόναχο, το Αμβούργο.

Η πρώτη παράσταση στο Εθνικό Θέατρο του Μάνχαϊμ άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Επί δύο ώρες οι 34 χορευτές και χορεύτριες επί σκηνής κινούνταν σε εκστατικούς ρυθμούς, κάτω από ένα υποβλητικό φως και αναπάντεχους μουσικούς συνδυασμούς. Το ταλέντο είναι δεδομένο, αυτό που εντυπωσίασε ήταν το συνολικό στήσιμο της παράστασης. Τίποτα δεν είναι τυχαίο άλλωστε στο χοροθέατρο του Άλβιν Έιλι. Τα περιθώρια για αυτοσχεδιασμούς είναι στενά. Αλλά δεν χρειάζεται άλλωστε και πολύς αυτοσχεδιασμός. Οι χορογραφίες της αμερικανικής ομάδας δίνουν πάντα έμφαση στην ελευθερία της κίνησης.

Οι χορογραφίες που παρουσιάζονται στη γερμανική περιοδεία έχουν έντονα στοιχεία από την κινησιολογία του κλασικού χορού και έχουν ντυθεί με μουσικά θέματα όπως του West Side Story ή τις κουβανέζικες μελωδίες του Buena Vista Club. «Θέλαμε να κουνήσουμε τους Γερμανούς θεατές από τη θέση τους», αναφέρει ο διευθυντής του χοροθεάτρου Ρόμπερτ Μπατλ.

Ανανέωση του σύγχρονου χοροθεάτρου

Για την ιστορία, ο Άλβιν Έιλι ίδρυσε το πρωτοποριακό χοροθέατρό του στη Νέα Υόρκη πριν από 60 χρόνια. Στόχος του ήταν να δώσει βήμα σε νέους Αφροαμερικανούς χορευτές να κάνουν πραγματικότητα το όνειρό τους για μια καριέρα στον χορό. Ο Έιλι ξεχώρισε από νωρίς ως χορογράφος, κατάφερε να δημιουργήσει τη δική του γλώσσα στο σύγχρονο χορό, μια γλώσσα που βρίσκεται σε διαρκή αλληλεπίδραση με τη μουσική και την εικόνα. Οι ΗΠΑ στις δεκαετίες του '60 και '70 προσέφεραν το ιδανικό περιβάλλον την ανάπτυξη νέων ρευμάτων στην σύγχρονη τέχνη γενικότερα. Σε αυτό το περιβάλλον γεννήθηκε και το χοροθέατρο του Έιλι, φέρνοντας μια πραγματική επανάσταση στον χορό.

«Ο χορός είναι για όλους» ήταν το μότο του Έιλι. Πάνω σε αυτό βασίστηκε όλη του η καλλιτεχνική πορεία. Ο Άλβιν Έιλι πέθανε το 1989, όμως το χοροθέατρό του συνέχισε να υπάρχει. Μετά τον θάνατό του μάλιστα άνοιξε και σε χορευτές από όλο τον κόσμο, με πολλούς Ευρωπαίους, Ασιάτες και Λατινοαμερικάνους να ξεχωρίζουν. «Έχουν αλλάξει πολλά στο πέρασμα των χρόνων», λέει χαρακτηριστικά ο Ρόμπερτ Μπατλ. Πράγματι μέχρι σήμερα το χοροθέατρο Έιλι, έχοντας ως παρακαταθήκη τη διδασκαλία του ιδρυτή του, συνεχίζει να καινοτομεί.

Η γερμανική περιοδεία ξεκίνησε με την παρουσίαση ενός νέου χοροθεατρικού έργου με τίτλο «Open Doors». Μια παράσταση που πατάει πάνω στα βήματα του Έιλι αλλά όχι μόνο. Έχει αύρα Αργεντινής και επιρροές από το αργεντίνικο τάγνκο, την τζαζ αλλά και τις ασιατικές κουλτούρες.

Bόλφγκανγκ Γιουνγκ, dpa / Δ. Κυρανούδη