To «ελληνικό πνεύμα» της Δρέσδης

Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung κάνει λόγο για το «ελληνικό πνεύμα» της Δρέσδης, το οποίο προφανώς ήταν πανταχού παρόν. Αναφερόμενη σε δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μετά τη συνάντηση της Δρέσδης, η εφημερίδα επισημαίνει τα εξής: «Για την Ελλάδα, τόνισε ο Σόιμπλε, δεν έγινε συζήτηση παρά μόνο σε μία συνεδρίαση προς το τέλος, αλλά κι εκεί μόνο για λίγα λεπτά. Παρά τις προσδοκίες ορισμένων μέσων ενημέρωσης, οι συμμετέχοντες επικεντρώθηκαν στην ατζέντα και όχι στην Ελλάδα, ανέφερε ο υπουργός, επισημαίνοντας ότι ούτως η άλλως, δεν πρόκειται για υπόθεση του G7, αλλά των αποκαλούμενων ʻθεσμώνʼ- δηλαδή των κρατών-μελών της ευρωζώνης, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ».

Σύμφωνα με τη Süddeutsche Zeitung, «ο αμερικανός ομόλογος του Σόιμπλε, Τζακ Λιου, έχει προφανώς διαφορετική άποψη. Ναι, είπε, στις συνεδριάσεις η Ελλάδα ήταν ζήτημα ελάσσονος σημασίας. Αλλά στις συνομιλίες που έγιναν στο περιθώριο της συνάντησης, αποτελούσε συνεχές θέμα συζήτησης για τους υπουργούς και τους διοικητές των κεντρικών τραπεζών. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Λιου προειδοποίησε του ευρωπαίους να μην υποτιμούν τις συνέπειες ενός Grexit, μίας αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη. (…) Ο Λιου απηύθυνε έκκληση στα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ να επιδείξουν μεγαλύτερη ευελιξία απέναντι στην Ελλάδα. Παράλληλα ζήτησε περισσότερη κινητικότητα: Η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει σκληρές αποφάσεις, ανέφερε. Σε περίπτωση Grexit, η ίδια η χώρα θα υποφέρει περισσότερο από όλους».

«Πολιτική λύση» για την Αθήνα;

Με κριτική διάθεση αντιμετωπίζει η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine της Φραγκφούρτης τους χειρισμούς της Αθήνας. Σε σχόλιο με τίτλο «ένα Grexit είναι τόσο κοντά, όσο και μακριά», επισημαίνει: «Ποτέ δεν ήταν μεγαλύτερη η οργή για μία ελληνική κυβέρνηση, όσο σε αυτή τη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών από τις πλούσιες βιομηχανικές χώρες. Αν και δεν περιλαμβανόταν στην ατζέντα, η Ελλάδα ήταν θέμα παντού. Ακόμα και το ΔΝΤ θεωρεί πλέον ότι ένα Grexit δεν θα ήταν το τέλος της νομισματικής ένωσης. Κι όμως, δεν πρόκειται να γίνει (το Grexit), διότι κανείς ευρωπαίος ηγέτης δεν θέλει να θεωρηθεί υπεύθυνος γι αυτό. Επομένως θα εξακολουθεί να προκρίνεται μία ʻπολιτική λύσηʼ, ενώ η ΕΚΤ θα αγοράζει ακόμη περισσότερο χρόνο, τυπώνοντας χρήμα».

Δεν λείπει και μία «αιχμή» προς τις ΗΠΑ: «Ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών ζητεί ʻμεγαλύτερη ευελιξίαʼ από τους Ευρωπαίους. Εννοεί ʻπερισσότερα χρήματαʼ προς την Ελλάδα, μία χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, για την οποία φοβάται ότι μετά από ένα Grexit θα μπορούσε να στραφεί προς τη Ρωσία. Δεν ερωτήθηκε όμως, γιατί δεν δίνει η ίδια η Ουάσιγκτον περισσότερα χρήματα. Αμερικανοί οικονομολόγοι αρέσκονται να ζητούν ʻκούρεμα για την Ελλάδαʼ. Ωστόσο, κάτι τέτοιο έχει ήδη γίνει. Οι ιδιώτες πιστωτές έχουν αναγκαστεί να παραιτηθούν από το ήμισυ των αξιώσεών τους. Λέγεται από την Αμερική, ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να παρατείνουν την περίοδο αποπληρωμής και να μειώσουν τα επιτόκια. Και αυτό έχει ήδη γίνει. Η αποπληρωμή αναβάλλεται μέχρι νεωτέρας, τα επιτόκια είναι κοντά στο μηδέν. Λέγεται επίσης ότι η Ελλάδα χρειάζεται κάτι αντίστοιχο όπως η Διάσκεψη του Λονδίνου για τη Γερμανία το 1953. Και αυτό έχει γίνει: τηρουμένων των αναλογιών ως προς τα δάνεια και τους προϋπολογισμούς, η Ελλάδα έχει λάβει έξι φορές μεγαλύτερη βοήθεια. Αλλά αντί να αναπτυχθεί η οικονομία, αναπτύχθηκαν μόνο τα χρέη».

Γιάννης Παπαδημητρίου, SZ, FAZ