SPIEGEL: Η Γερμανία στέλνει Leopard στην Ουκρανία

Όπως αναφέρει  το Spiegel Online «θα παραδοθεί τουλάχιστον ένας λόχος Leopard 2A6. (…) Τα άρματα μάχης θα προέρχονται από τα αποθέματα της Bundeswehr. Μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα, θα μπορούσαν να προετοιμαστούν για ανάπτυξη και άλλα άρματα μάχης από τα αποθέματα της βιομηχανίας». Το γερμανικό περιοδικό επισημαίνει ακόμη πως «και άλλοι σύμμαχοι, μεταξύ άλλων από τη Σκανδιναβία, θέλουν επίσης να παραδώσουν άρματα μάχης Leopard 2 στην Ουκρανία. Η γερμανική κυβέρνηση θέλει να δώσει άδεια για την εξαγωγή τέτοιων αρμάτων που ανήκουν σε άλλα κράτη, όπως στην Πολωνία». Όπως σχολιάζει το RedaktionsNetzwerk Deutschland (RND), «σε αντίθεση με τον νέο υπουργό Άμυνας Μπόρις Πιστόριους, ο οποίος είχε δείξει από την αρχή την προθυμία του να παραδοθούν άρματα μάχης στην Ουκρανία, ο Σολτς αντιστεκόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα».

Στην παρούσα χρονική συγκυρία, «οι σύμμαχοι, καθώς φαίνεται, θέλουν να ακολουθήσουν σε αυτό. Οι Η.Π.Α. θα στείλουν πιθανότατα επίσης άρματα μάχης, εξέλιξη που θα αποτελούσε μεγάλη επιτυχία για τον καγκελάριο. Θα έχει δημιουργήσει έτσι μια εντυπωσιακή συμμαχία αρμάτων μάχης», σχολιάζει η Handelsblatt. «Τώρα είναι σημαντικό για τον Σολτς να πάρει με το μέρος του και εκείνους τους πολίτες που είναι επιφυλακτικοί για την παράδοση των βαρέων αρμάτων μάχης, επειδή φοβούνται μια δραματική κλιμάκωση του πολέμου. Εκ των υστέρων, ο δισταγμός του Scholz μάλλον απέδωσε και εδώ». Η πλειοψηφούσα μερίδα των Γερμανών πολιτικών επιδοκιμάζει την απόφαση, με εξαίρεση το ακροδεξιό κόμμα AfD, το οποίο χαρακτήρισε την αποστολή αρμάτων μάχης ως «ανεύθυνη και επικίνδυνη», αλλά και την Αριστερά (Die Linke), ο επικεφαλής της οποίας δήλωσε πως «καταρρίπτοντας ένα ακόμη ταμπού, οδηγούμαστε πιθανώς πιο κοντά σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρά στην ειρήνη στην Ευρώπη».

Νέα εμπόδια από τον Ερντογάν για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ

Μετά το πρόσφατο περιστατικό στη Στοκχόλμη, όπου ο ακροδεξιός εξτρεμιστής Ράσμους Πάλουνταν έκαψε το Κοράνιο, ο Ερντογάν δράττεται της ευκαιρίας να ανακοινώσει πως «όσο η κυβέρνηση της Σουηδίας δεν δείχνει σεβασμό στην Τουρκία και στις θρησκευτικές πεποιθήσεις των μουσουλμάνων, τότε δεν μπορεί να λάβει καμία υποστήριξη από εμάς στο ΝΑΤΟ». «Η δράση του δεξιού πολιτικού καραγκιόζη Πάλουνταν είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Ερντογάν», σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung, τονίζοντας πως ο Τούρκος πρόεδρος επιδιώκει να κεφαλαιοποιήσει το εν λόγω «θαυμάσιο δώρο προπαγάνδας» προεκλογικά. «Η σκληρότερη εξωτερική πολιτική είναι ένα δημοφιλές εργαλείο στις προεκλογικές εκστρατείες στην Τουρκία», επισημαίνει από τη μεριά της η Handelsblatt. «Όμως, στην περίπτωση της Σουηδίας ειδικότερα, οι εντάσεις είναι πιθανό να παραμείνουν και μετά την ημέρα των εκλογών, δεδομένου του κρατικού δόγματος περί κουρδικών τρομοκρατικών οργανώσεων και τις συνεπαγόμενες απαιτήσεις προς τη Σουηδία να εκδώσει τους υποστηρικτές τους. (…) Επιπλέον, η κυβέρνηση στην Άγκυρα προσπαθεί να διατηρήσει μια διπλωματική ισορροπία με την Ουκρανία. Για παράδειγμα, η Τουρκία υποστηρίζει την Ουκρανία με παραδόσεις όπλων. Ταυτοχρόνως, όμως, διαπραγματεύτηκε εκπτώσεις στο ρωσικό φυσικό αέριο».

Στον απόηχο της στάσης του Ερντογάν, η Φινλανδία φαίνεται να εξετάζει το ενδεχόμενο να προσχωρήσει στη συμμαχία ακόμη και μόνη της. Παρ’ ότι «η ταχεία ένταξη της Φινλανδίας θα ήταν προτιμότερη από μία πολυετή αναμονή, δεν θα ήταν ιδανική ούτε για τη Σουηδία ούτε και για το ΝΑΤΟ», παρατηρεί η Frankfurter Allgemeine Zeitung, καθώς σε αυτήν την περίπτωση «η Φινλανδία δεν θα είχε στρατηγικό βάθος». Πάντως, «η πίεση των υπόλοιπων κρατών της συμμαχίας προς την Τουρκία αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά», καταλήγει η εφημερίδα της Φρανκφούρτης.

Απεξάρτηση της Βουλγαρίας από το ρωσικό πετρέλαιο

Στοχεύοντας στην πλήρη απεξάρτηση από το ρωσικό πετρέλαιο η Βουλγαρία, σε συνεργασία με την Ελλάδα, επιδιώκει να αναβιώσει τα σχέδια για έναν αγωγό μεταφοράς αργού πετρελαίου από την Αλεξανδρούπολη προς το βουλγαρικό λιμάνι Μπουργκάς στη Μαύρη Θάλασσα. Όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμά της η Handelsblatt «οι πρώτες σκέψεις για τον αγωγό χρονολογούνται από το 1993. (…) Το 2007, οι αρχηγοί των κυβερνήσεων της Ελλάδας, της Βουλγαρίας και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψαν στην Αθήνα συμφωνία για την κατασκευή  του αγωγού. (...)  Όμως, το 2008 οι αντιδράσεις στο Μπουργκάς και τη γύρω περιοχή κατά του έργου πλήθυναν, καθώς ο αγωγός επρόκειτο να διασχίσει δύο περιοχές διατήρησης της φύσης», με αποτέλεσμα την αποχώρηση της βουλγαρικής κυβέρνησης. (…) Τώρα, ωστόσο, «η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία θέτει το σχέδιο υπό νέο πρίσμα. Στις αρχές Ιανουαρίου, οι υπουργοί Ενέργειας της Ελλάδας και της Βουλγαρίας συμφώνησαν να συνεχίσουν το σχεδιασμό του αγωγού».

Επί του παρόντος, «η ευρωπαϊκή θυγατρική του ρωσικού ομίλου Lukoil κατέχει το 93% του διυλιστηρίου Neftochim Burgas, το οποίο είναι το μοναδικό της Βουλγαρίας, αλλά και το μεγαλύτερο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προμηθεύοντας επίσης και άλλες βαλκανικές χώρες με προϊόντα ορυκτελαίου. (...) Με τον σχεδιαζόμενο αγωγό, η Βουλγαρία θα μπορούσε πρωτίστως να εξασφαλίσει τον εφοδιασμό του μοναδικού διυλιστηρίου που διαθέτει». Τέλος, για την αναβίωση του έργου ενδιαφέρεται επίσης η ελληνική ενεργειακή εταιρεία Copelouzos Group, η οποία συμμετείχε και στην αρχική κοινοπραξία, ενώ ο πρόεδρος της εταιρείας σχολίασε πως «λόγω των προπαρασκευαστικών εργασιών που έγιναν στο παρελθόν, το έργο θα μπορούσε να υλοποιηθεί σχετικά γρήγορα», αν και ο αγωγός προβλέπεται πως θα είναι αρκετά μικρότερος από το αρχικώς προβλεπόμενο.

Γιώργος Πασσάς