1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

H Süddeutsche Ζeitung για τον Οσκαρ Λαφονταίν:«Η εκδίκηση του αντιπάλου»

25 Μαΐου 2005
https://p.dw.com/p/AvLJ

Η παραίτηση του Οσκαρ Λαφονταίν από το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ενόψει των επερχόμενων εκλογών είναι ένας νέος μεγάλος μετασεισμός στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας. Ο άλλοτε πρόεδρος του SPD αναζητά συνεργασία με την αριστερά και προκαλεί πονοκεφάλους. H Tageszeitung του Βερολίνου γράφει σχετικά:

«Εάν πράγματι θα δημιουργηθεί μια αριστερή συμμαχία, κάτι το οποίο και για νομικούς λόγους προς το παρόν είναι αμφίβολο, δεν είναι σαφές. Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο: Ο Όσκαρ Λαφονταίν με τη δήλωση του κατάφερε ένα χτύπημα εναντίον όλων αυτών των «βεβαιοτήτων» που έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε αληθινές. Εάν πράγματι υπάρξει μια αριστερή λίστα τότε η τράπουλα θα ξαναμοιραστεί.»

H Süddeutschezeitung του Μονάχου επιγράφει το σχόλιο της «Η εκδίκηση του αντιπάλου» και σημειώνει πως ο Οσκαρ Λαφονταίν θα μπορούσε να ήταν ένα σοβαρό πρόβλημα για τους Σοσιαλδημοκράτες στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές:

«Ο Λαφονταίν περίμενε αυτό το χτύπημα εδώ και χρόνια. Και χτύπησε με ακρίβεια πυγμάχου. Όλα τα εναλλακτικά σενάρια που μπορεί να είχε σκεφθεί ο καγκελάριος Σρέντερ μαζί με τους Πράσινους και τον πρόεδρο του SPD Φραντζ Μύντεφέρινγκ θα μπορούσαν τώρα να αχρηστευθούν.

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung επιγράφει το σχόλιό της «Καθένας για τον εαυτό του» και καταλήγει:

«Η σύσταση ενός νέου αριστερού κόμματος θα σήμαινε τη διάλυση του σημερινού PDS αλλά θα έδινε την ευκαιρία στο νέο σχήμα για πιο εύκολη είσοδο στη Βουλή. Και για τον Λαφονταίν θα υπήρχε η ελπίδα να καταφέρει να συγκεντρώσει τόσες ψήφους, ώστε να πετάξει μια και καλή τον Σρέντερ έξω από την καγκελαρία»

Ας ρίξουμε όμως μια ματιά και στο διεθνή τύπο. Η ιταλική Corriere della Sera γράφει για τον Λαφονταίν:

«Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία. Η προοπτική μιας κοινής λίστας της αριστεράς υπό την ηγεσία του Λαφονταίν είναι μια σοβαρή απειλή για τις εναπομείνασες ελπίδες των Σοσιαλδημοκρατών. Θα μπορούσαν πράγματι να ξεπεράσουν το όριο του 5%, να μπουν στη Βουλή και να πάρουν ψήφους από το SPD.»

Τέλος η γαλλική συντηρητική Figaro επισημαίνει μια άλλη διάσταση των εκλογών αναφερόμενη στις γαλλογερμανικές σχέσεις μετά από μια πιθανή νίκη των Χριστιανοδημοκρατών:

«Η πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών Ανγκελα Μέρκελ έχει μάλλον απόμακρες σχέσεις με τον πρόεδρο της Γαλλίας Ζακ Σιράκ. Η γερμανική Χριστιανική Ένωση φαίνεται να προτιμάει το γαλλικό κυβερνητικό κόμμα UMP του Νικολά Σαρκοζί. Ακόμα και αν οι γαλλογερμανικές σχέσεις πέρασαν δύσκολους καιρούς στο παρελθόν μια πιθανή νίκη της Ανγκελα Μέρκελ δεν θα διευκόλυνε τώρα την κατάσταση.»