Ο ηθοποιός Μαξ Σρεκ ενσάρκωσε με τεράστια επιτυχία τον ρόλο του Νοσφεράτου. Στην ταινία είναι μια καχεκτική φιγούρα με αφύσικα μυτερά αυτιά και δόντια - αλλά και τα χαρακτηριστικά μακριά του νύχια. Τη νύχτα μετατρέπεται σε ένα αιμοβόρο πλάσμα βγαλμένο από τους χειρότερους εφιάλτες. Η ταινία κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1922.

Ο Νοσφεράτου στον δρόμο του προς τη Βρέμη ταξιδεύει σε ένα πλοίο κλεισμένος σε φέρετρο. Ένα-ένας οι ναύτες του πλοίου που τον μεταφέρει, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν - το ίδιο και ο καπετάνιος. Όταν το πλοίο μπαίνει στο λιμάνι για να δέσει δεν υπάρχει πια κανένας επιβάτης ζωντανός... ή τουλάχιστον σχεδόν ζωντανός!

Ο Νοσφεράτου σπέρνει την πανούκλα και το θάνατο στο λιμάνι. Μόνο η θυσία μιας νεαρής κοπέλας μπορεί να θέσει τέλος στο κακό. Ο ίδιος, ξεχνώντας ότι έχει ήδη ανατείλει ο ήλιος, μετατρέπεται σε σκόνη καπνού μόλις τον χτυπήσει το φως του ηλίου. Ξεκινώντας απο αυτή την ιστορία έχουν γυριστεί αμέτρητες ταινίες με βρικόλακες.

Ένα σχέδιο για την αφίσα της ταινίας από τον Άλμπιν Γκράου. Ο γερμανός παραγωγός ταινιών κατάφερε να πείσει τον σκηνοθέτη Φρίντριχ Μουρνάου να γυρίσει μια ταινία με βρυκόλακες. Ο ίδιος σχεδίασε τις μάσκες, τα σκηνικά, τα κοστούμια, καθώς επίσης και πολλά από τα γραφικά για την προώθηση της ταινίας.

Προτού ακόμη προβληθεί η ταινία, είχε ήδη γίνει γνωστή στο κόσμο. Το διαφημιστικό φυλλάδιο και οι αφίσες από μόνες προκαλούσαν τρόμο στο κοινό, που βέβαια δεν ήταν συνηθισμένο σε τέτοιες εικόνες. Στην έκθεση της συλλογής Γκέρστενμπεργκ στην Εθνική Πινακοθήκη του Βερολίνου μπορεί κανείς να δει πολλά σχέδια από εκείνη την εποχή και σκίτσα πάνω στα οποία βασίστηκαν σκηνές της ταινίας.

Στην έκθεση του Βερολίνου, η οποία θα είναι ανοιχτή για το κοινό μέχρι τις 23 Απριλίου 2023, οι κινηματογραφικές εικόνες βρίσκονται σε έναν διαρκή "διάλογο" με τα σχέδια, τα γραφικά και τους πίνακες γνωστών καλλιτεχνών όπως του Άλφρεντ Κούμπιν, του Φρανθίσκο Γκόγια, του Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ και του Τσέχου γραφίστα Φράντισεκ Κομπλίχα.

Εδώ ένας πίνακας του Φρανζ Σέντλατσεκ, ο οποίος φέρει τον τίτλο «Τραγούδι στο Λυκόφως» - μία εικόνα που φαντάζει σχεδόν γαλήνια. Η ζεστή ατμόσφαιρα του δωματίου, με τα θαμπά χρώματα και την ανθρώπινη φιγούρα στο πιάνο δίνουν μία απατηλή αίσθηση ασφάλειας - απατηλή αφού η νυχτερίδα που πετάει έχει σκιά και μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε ένα αιμοβόρο τέρας.