Οι «αστοί» παπαγάλοι της Γερμανίας

Μία ευχάριστη έκπληξη περιμένει όποιον βρεθεί στη Χαϊδελβέργη, καθώς θα δει και θα ακούσει τη διαπεραστική φωνή χιλιάδων παπαγάλων σε μερικά από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης. Αντίστοιχα, στην Κολωνία, οι παπαγάλοι είναι μία από τις τουριστικές ατραξιόν κατά μήκος του Ρήνου, καθώς έχουν φωλιάσει εκεί. «Οι άνθρωποι αισθάνονται σαν να βρίσκονται στο δάσος του Αμαζονίου» αναφέρει ο Χόρστ Μπέρτραμ, πρόεδρος της ένωσης για την Προστασία της Φύσης (NABU) στην Κολωνία. 

Μία αντίστοιχη εικόνα επικρατεί και στο Ντίσελντορφ, με τους παπαγάλους να έχουν δημιουργήσει αποικίες και εκεί μέσα στην πόλη. Οι περιοχές γύρω από τον Ρήνο προσφέρουν άλλωστε ιδανικές συνθήκες διαβίωσης για αυτά τα είδη, όπως εξηγούν οι ειδικοί. Στην Στουτγάρδη ένα σπάνιο είδος παπαγάλου, η κιτρινοκέφαλη αμαζόνα ή αλλιώς κιτρινοκέφαλος παπαγάλος - ένα είδος υπό εξαφάνιση στο Μεξικό και στην βόρεια Κεντρική Αμερική – βρίσκεται συχνά σε αναζήτηση τροφής στο μεγαλύτερο πάρκο της πόλης, το πάρκο Ρόζενσταϊν.

Ο βιολόγος Μικαέλ Μπράουν υπολογίζει ότι πάνω από είκοσι χιλιάδες παπαγάλοι διαφόρων ειδών κατοικούν σήμερα μόνιμα στην Γερμανία. «Πρόκειται για μία νέα οικοθέση των εξωτικών πτηνών στην Γερμανία. Οι συνθήκες και το κλίμα της χώρας επιτρέπουν άλλωστε την βιώσιμη εγκατάσταση των πληθυσμών τους. Οι μεγάλες πόλεις έχουν πιο θερμό κλίμα συγκριτικά με τις περιφέρειες, για αυτό και προτιμώνται» δηλώνει ο Μπράουν, που έχει μελετήσει τον πληθυσμό των παπαγάλων της Χαϊδελβέργης.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον Χορστ Μπέρτραμ σημειώθηκε μεγάλη αύξηση των παπαγάλων στην Δυτική Γερμανία κατά την δεκαετία του 1960 και 1970, όταν οι παπαγάλοι-κατοικίδια ήταν της μόδας. Οι «δραπέτες» της μόδας εκείνης είχαν ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση ειδών, που την περίοδο εκείνη απειλούνταν εν μέρει από εξαφάνιση.

Η αστυφιλία των παπαγάλων στην Ευρώπη

Τα εντυπωσιακά εξωτικά πουλιά δεν έχουν εγκατασταθεί ωστόσο μόνο στην Γερμανία κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και στην Κεντρική και Νότια Ευρώπη. Το ερώτημα που εγείρεται είναι πώς τα είδη αυτά μπορούν και επιβιώνουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον.  «Το δυνατό ράμφος είναι το κλειδί της επιβίωσής τους» επισημαίνει ο Μπράουν: μπορούν να τραφούν με ξηρούς καρπούς, σπόρους, μούρα και φρούτα - τροφές που υπάρχουν σε αφθονία και στην Ευρώπη. «Παραμένουν σε ένα μέρος, φτιάχνοντας αποικίες και δεν μεταναστεύουν ξανά» παρατηρεί ο βιολόγος. 

Σε αντίθεση με άλλα πτηνά, οι παπαγάλοι δεν αποδημούν το χειμώνα για θερμότερα κλίματα.  Έχουν την ικανότητα να επιβιώνουν σε  χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ μπορούν να διαβιώσουν μαζί με τα αυτόχθονα είδη, καθώς ανταγωνίζονται μόνο τα περιστέρια και τους δρυοκολάπτες για μια θέση στα δέντρα της προτίμησής τους.

Προβληματική η συνύπαρξη παπαγάλων-ανθρώπων. 

Πολλά είναι όμως τα προβλήματα που προκύπτουν από τη συνύπαρξη παπαγάλων και ανθρώπων στα μεγάλα αστικά κέντρα. Στην Χαϊδελβέργη, κάποιοι παπαγάλοι έστησαν το σπιτικό τους πάνω στις εγκαταστάσεις θερμομόνωσης ενός οίκου ευγηρίας. Στην Κολωνία, απλοί πολίτες και επιχειρηματίες διαμαρτύρονται έντονα για την ηχορύπανση και τις εστίες μόλυνσης που προκαλούν οι περίπου 3.000 εξωτικοί μόνιμοι κάτοικοι. Και ήδη για την επίλυση του ζητήματος υπάρχουν πολλές και διάφορες προτάσεις - μέχρι και η… επιστράτευση αρπακτικών.

Γιούλια Γκιρτς (dpa)

Επιμέλεια: Ιωσηφίνα Τσαγκαλίδου