Οι απεργίες βλάπτουν …τον γαλλικό πολιτισμό

Στην Όπερα του Παρισιού κάνουν λόγο για οικονομικές ζημίες ύψους μεταξύ 15 και 16 εκατομμυρίων ευρώ και στο θέατρο για μια μεγάλη καταστροφή. Μετά από έξι εβδομάδες συνεχών απεργιών κατά των μεταρρυθμίσεων στο ασφαλιστικό σχέδιο του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, το ταμείο είναι κάτι παραπάνω από μείον. Η κατάσταση φαίνεται να είναι περισσότερο δραματική στην Όπερα του Παρισιού μαζί με τα δυο θέατρα που διαθέτει: "Βαστίλη" και "Γκαρνιέ". Πάνω από 70 παραστάσεις ματαιώθηκαν τις προηγούμενες εβδομάδες. Ο διευθυντής της Όπερας Στεφάν Λισνέρ έκανε λόγο για μια «ιστορική κρίση» και ανακοίνωσε «δραστικά μέτρα περικοπών».

Ο λογαριασμός πονάει, δήλωσε ο Ζαν Πιερ Κλαμαντιέ, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Όπερας του Παρισιού. Τα νούμερα που ανέφερε στον τηλεοπτικό σταθμό BFM Business είναι εντυπωσιακά. 15 με 16 εκατομμύρια ευρώ είναι το κόστος που προκλήθηκε από την απεργία μέρους των εργαζομένων εναντίον της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος. Η μεταρρύθμιση περιλαμβάνει 42 ειδικές διατάξεις, ανάμεσα τους και διατάξεις που αφορούν την Όπερα.

Οι απεργοί προκάλεσαν το ενδιαφέρον όχι μόνο με τις απεργίες αλλά και με τις πρωτότυπες δράσεις τους. Για παράδειγμα, το μπαλέτο χόρεψε σκηνές από τη Λίμνη των Κύκνων του Τσαϊκόφσκι τα Χριστούγεννα μπροστά από το προαύλιο του θεάτρου Γκαρνιέ. Στα μέσα Ιανουαρίου μουσικοί και τραγουδιστές έδωσαν ένα μικρό κοντσέρτο στα σκαλιά τη Όπερας.

Ρυθμίσεις από την εποχή του «Βασιλιά Ήλιου»

Η Όπερα του Παρισιού και η περίφημη Comédie-Francaise τελούν υπό ειδικό καθεστώς όσον αφορά το συνταξιοδοτικό σύστημα των εργαζομένων τους. Οι χορευτές εξαιτίας της ιδιαίτερης επιβάρυνσης του σώματός τους μπορούν να συνταξιοδοτηθούν στα 40 με 42 χρόνια. Τραγουδιστές της χορωδίας και ορισμένοι τεχνικοί μεταξύ 50 και 57 ετών και οι μουσικοί μετά τα 60. Οι ειδικές ρυθμίσεις που είναι οι παλαιότερες στον κόσμο χρονολογούνται από την εποχή του «Βασιλιά Ήλιου», του Λουδοβίκου XIV (1638 – 1715), ο οποίος λάτρευε το χορό.

Η αρχική πρόταση της κυβέρνησης, την οποία στο μεταξύ απέσυρε, προέβλεπε ότι κάποιος μπορεί να πάρει σύνταξη μετά τα 64. Συνδικάτα και κυβέρνηση δεν έχουν βρει ακόμα λύση αλλά μετά από έξι εβδομάδες απεργιών γίνεται ένα διάλειμμα. Για τερματισμό των απεργιών φυσικά ούτε λόγος.

Δεν είναι όμως μόνο οι εργαζόμενοι στα θέατρα ή την Όπερα και οι απεργίες τους που ευθύνονται για τις μεγάλες οικονομικές ζημίες. Για παράδειγμα ο κόσμος δεν μπορεί να φθάσει σε κάποια θέατρα διότι κάποιες γραμμές του μετρό είναι σχεδόν πάντα κλειστές. Στο Παρίσι λειτουργούν περισσότερα από 100 δημόσια και ιδιωτικά θέατρα και πολλά από αυτά σταμάτησαν να παίζουν λόγω των απεργιών στα ΜΜΜ.

Ζαμπίνε Κλάουμπιτς

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου