Κενά κοντέινερ «περιμένουν» πρόσφυγες στο Κιλίς

Στα δρομάκια της ομώνυμης πόλης στην τουρκική επαρχία του Κιλίς στριμώχνονται μικρά μαγαζάκια στην παλιά πόλη. Κατασκευαστές κοσμημάτων, ράφτες, κουρείς διαδέχονται ο ένας τον άλλον. Εκεί βρίσκεται και η 19χρονη Ζεϊνέπ από το Χαλέπι, πουλώντας γυναικεία εσώρουχα και δίνοντας την εντύπωση ότι έχει αποδεχθεί τη νέα της καθημερινότητα. Πριν από τρία χρόνια η νεαρή γυναίκα κουρδικής καταγωγής διέφυγε από τις βόμβες στην πατρίδα της για να καταλήξει σε αυτή τη μεθοριακή πόλη της Τουρκίας.

Ωστόσο, «όταν πέφτουν βόμβες από τη Συρία στο Κιλίς, οι ντόπιοι καθιστούν υπεύθυνους τους πρόσφυγες. Και τέτοιες κατηγορίες προκαλούν πόνο», λέει η Ζεϊνέπ στην DW. Μόλις την περασμένη εβδομάδα έπεσαν τρεις πύραυλοι, σκοτώνοντας ένα παιδί και μια γυναίκα στην πόλη που απέχει μόλις 20 χλμ. από τα συριακά σύνορα, πέρα από τα οποία επικρατεί η βία των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.

Από το ξέσπασμα του συριακού εμφυλίου πριν από πέντε χρόνια ο πληθυσμός του Κιλίς έχει υπερδιπλασιαστεί. Εκτός από τους 100.000 τούρκους κατοίκους, φιλοξενούνται εκεί στο μεταξύ περίπου 130.000 πρόσφυγες. Πολλοί βρίσκονται εδώ και χρόνια στην περιοχή, ορισμένοι μόλις λίγους μήνες. 45.000 εξ αυτών διαμένουν σε έναν προσφυγικό καταυλισμό, ενώ οι υπόλοιποι έχουν βρει ιδιωτικά καταλύματα.

Εν αναμονή προσφύγων από την Ελλάδα

Ο δήμαρχος του Κιλίς Χασάν Καρά χαρακτηρίζει τους πρόσφυγες «φιλοξενούμενους» της πόλης του, τονίζοντας στην DW ότι οι κάτοικοι του Κιλίς μοιράζοντας τα πάντα μαζί τους. Ωστόσο, όπως παραδέχεται, η παρουσία τόσο πολλών προσφύγων δημιουργεί προβλήματα. Και αυτά δεν αφορούν μόνο τις ελλιπείς υποδομές και την παροχή νερού, αλλά και τη διαφορετική γλώσσα και τον διαφορετικό τρόπο ζωής των νεοφερμένων. Επίσης τόσο τα σπίτια όσο και οι δουλειές στο Κιλίς είναι περιορισμένα.

Η εικόνα του προσφυγικού καταυλισμού που έχει στηθεί στην είσοδο της πόλης είναι χαρακτηριστική για τις δυσκολίες που συνεπάγεται η φιλοξενία των προσφύγων. Ακριβώς πίσω από ένα μουσουλμανικό τέμενος έχουν στηθεί σειρές από κοντέινερ που φέρουν ονόματα δρόμων και αριθμούς. Ρούχα κρέμονται σε σύρματα. Οι γηραιότεροι προσπαθούν να βρουν απασχόληση για να περάσουν τη μέρα τους. Περισσότερα από 2.000 παιδιά πηγαίνουν καθημερινά στο σχολείο και ένα κέντρο υγεία τους παρέχει δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Στο σούπερ μάρκετ τα ράφια είναι γεμάτα. «Είναι ωραία εδώ αλλά κάπως ακριβά», λέει ένας γκριζομάλλης δάσκαλος από το Χαλέπι, ο οποίος θα επέστρεφε ευχαρίστως στην πατρίδα του αν ήταν εφικτό. Ωστόσο, αυτό είναι προς το παρόν αδύνατο. Πολλοί ελπίζουν να μπορέσουν με κάποιον τρόπο να φτάσουν στη Γερμανία ή σε κάποια άλλη χώρα της κεντρικής Ευρώπης.

Πάντως, στο Κιλίς έχουν γίνει ήδη προετοιμασίες για τη φιλοξενία 10.000 ακόμη προσφύγων. Στις παρυφές της πόλης βρίσκεται μία ολοκαίνουργια «συνοικία» από ακατοίκητα κοντέινερ. Αυτά προορίζονται μεταξύ άλλων για τους πρόσφυγες που αναμένεται να επαναπροωθηθούν από την Ελλάδα στο πλαίσιο των όσων προβλέπει η συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας για τον περιορισμό των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη. «Η συμφωνία με την ΕΕ είναι επί της αρχής καλή», λέει σε διπλωματικό τόνο ο δήμαρχος του Κιλίς Χασάν Καρά, «αν όμως ο πόλεμος στη Συρία δεν τερματιστεί, δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα», εκτιμά ο ίδιος.

Βέριτσα Σπάσοφσκα / Άρης Καλτιριμτζής