«Δεν έχει νόημα το κλείσιμο των σχολείων»
11 Μαρτίου 2020
Όπως και σε άλλες χώρες του κόσμου, έτσι και στη Γερμανία ο αριθμός των κρουσμάτων από τον κορωνοϊό συνεχώς αυξάνεται, ενώ έχουν καταγραφεί ήδη και δύο νεκροί. Η διαχείριση του προβλήματος γίνεται από τον ομοσπονδιακό υπουργό Υγείας Γενς Σπαν, τον επικεφαλής του Ινστιτούτου Ρόμπερτ Κοχ Λόταρ Βίλερ σε συνεργασία με τους υπουργούς Υγείας των κρατιδίων. Στόχος η επιβράδυνση της μετάδοσης του ιού με την λήψη μέτρων, όπως η απαγόρευση συναθροίσεων με πάνω από 1000 συμμετέχοντες.
«Δειγματοληπτικοί έλεγχοι στα σχολεία»
Τι γίνεται όμως με τα σχολεία; Είναι ένα εύλογο ερώτημα των γονέων που αναρωτιούνται, γιατί δεν έχουν κλείσει τα σχολεία, στα οποία συχνά φοιτούν πάνω από 1000 παιδιά, και όπου σε μια τάξη συγχρωτίζονται γύρω στα 30 παιδιά. Το ερώτημα έθεσε δημοσιογράφος της Γερμανικής Ραδιοφωνίας DLF στον Καρλ Λάουτερμπαχ, εμπειρογνώμων σε θέματα υγείας από το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ο ίδιος γιατρός στο επάγγελμα.
«Στα σχολεία έχουμε ένα άλλο πρόβλημα» επισημαίνει ο ειδικός. «Δεν ξέρουμε στην πραγματικότητα, πόσα μικρά παιδιά έχουν μολυνθεί από τον ιό, ιδιαίτερα σε περιοχές της Ρηνανίας Βεστφαλίας, όπου το ποσοστό των κρουσμάτων είναι υψηλό, και δεν ξέρουμε επίσης εάν και πως τα παιδιά μπορούν να μεταδώσουν τον ιό στους μεγάλους. Ξέρουμε ότι μπορούν να μολυνθούν τα ίδια, αλλά όχι εάν είναι φορείς. Γι αυτό θα ήταν απαραίτητοι δειγματοληπτικοί έλεγχοι στα σχολεία σε περιοχές που έχουν πληγεί ιδιαίτερα αλλά και σε γονείς, έτσι ώστε να μάθουμε, εάν τα παιδιά μπορούν να κολλήσουν τους γονείς τους. Δηλαδή, εάν διαπιστώσουμε ότι πολλά παιδιά έχουν μολυνθεί αλλά οι γονείς τους όχι, τότε η πιθανότητα είναι μεγάλη ο νέος ιός να μην μεταδίδεται σε γονείς και σε άλλους. Υπό αυτήν την έννοια μια συνολική απαγόρευση λειτουργίας των σχολείων δεν θεωρώ ότι έχει νόημα διότι δεν μπορούμε να θεωρήσουμε δεδομένο ότι υπάρχει κίνδυνος στα σχολεία. Αλλά θα πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε επειγόντως».
«Στην Ιταλία έχει νόημα»
Βέβαια, στην Ιαπωνία, την Ιταλία και από σήμερα στην Ελλάδα, οι αρχές προχώρησαν σε αυτό το μέτρο, με την ελπίδα ότι θα επιτύχουν επιβράδυνση της μετάδοσης του ιού. Ο Καρλ Λάουτερμπαχ δεν θεωρεί τις δύο πρώτες χώρες πρότυπα στην αντιμετώπισης της επιδημίας.
«Το ερώτημα είναι, εάν όντως επιτυγχάνεται έτσι επιβράδυνση» δθιερωτάται. «Σε κάθε περίπτωση, στην Ιταλία το μέτρο έχει νόημα. Γιατί όταν νεκρώνει η δημόσια ζωή και οι γονείς είναι στο σπίτι, τί νόημα έχει να πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο; Η δική μας κατάσταση είναι διαφορετική. Εάν κλείσουμε τα σχολεία, θα οδηγούσαμε στο πάγωμα μεγάλο τμήμα του τομέα εργασίας. Χρειάζονται πειστικά επιχειρήματα για κάτι τέτοιο. Ένας συνάδελφός μου είπε ότι τώρα δεν χρειαζόμαστε διακοπές λόγω κορωνοϊού. Το κλείσιμο των σχολείων θα είχε όντως νόημα εάν διαπιστώσουμε ότι πολλά παιδιά έχουν μολυνθεί».
DLF / Γιεργκ Μίνχενμπεργκ
Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου