Αργεντινή: Ποιο δρόμο θα ακολουθήσει η οικονομία;

Η Αργεντινή καλείται να ψηφίσει για την οικονομική κατεύθυνση της χώρας στον δεύτερο γύρο των εκλογών για το ανώτατο αξίωμα της χώρας. Αυτή η επιλογή είναι, τουλάχιστον όσον αφορά την οικονομική πολιτική, επιλογή κατεύθυνσης μεταξύ ακραίου φιλελευθερισμού της αγοράς ή κλασικού περονισμού.

Τα στοιχεία είναι δραματικά: Η αύξηση του κόστους ζωής στην Αργεντινή σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος ήταν 142,7 τοις εκατό μέχρι στιγμής. Οι πολιτικά ανεξάρτητες στατιστικές του Καθολικού Πανεπιστημίου (UCA) έδειξαν ποσοστό φτώχειας 38,9% τον Σεπτέμβριο.

Ευκαιρία για την αντιπολίτευση

Τα στοιχεία αυτά είναι το μεγάλο πλεονέκτημα του Χαβιέ Μιλέι, του υποψήφιου μιας συντηρητικής-φιλελεύθερης συμμαχίας. "Αυτοί που μας οδήγησαν σε αυτούς τους ρυθμούς πληθωρισμού και αυτή τη φτώχεια μας τρομάζουν. Η Αργεντινή ήταν μια παγκόσμια δύναμη στα τέλη του 19ου αιώνα, μετά ήρθε η παρακμή των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων", είπε ο Μιλέι σε προεκλογική συγκέντρωση στο Ροζάριο αυτή την εβδομάδα. Οι αντίπαλοί του τον περιγράφουν ως σκληροπυρηνικό ακροδεξιό που θέτει σε κίνδυνο τη δημοκρατία στην Αργεντινή υποσκάπτοντας βασικά δικαιώματα: "Θέλουμε να διαλύσουμε τα προνόμια, όχι τα δικαιώματα", αντιτείνει ο Μιλέι, ο οποίος βλέπει τον εαυτό του ως μαχητή για τη δημοκρατία και ενάντια στον λαϊκισμό.

Ο Μιλέι αντιπροσωπεύει τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό της αγοράς που θέλει να αντικαταστήσει το πέσο με το δολάριο. Θέλει να μειώσει σημαντικά τον κρατικό μηχανισμό, να καταργήσει νόμους και ρυθμίσεις για την οικονομία και να ιδιωτικοποιήσει τις δημόσιες υπηρεσίες. Ο Μιλέι είναι πεπεισμένος ότι αυτό θα οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη που θα καταπολεμήσει αισθητά τη φτώχεια. Επιπλέον, το στρατόπεδό του έκανε άκρως αμφιλεγόμενες κινήσεις για το εμπόριο οργάνων και την «ιδιωτικοποίηση» των θαλασσών.

Ο Μάσα για πιο ήπιες μεταρρυθμίσεις

Ο Σέρχιο Μάσα, επί του παρόντος Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών υπό τον άτυχο Πρόεδρο Αλμπέρτο ​​Φερνάντες, ο οποίος αποχώρησε οικειοθελώς από την εξουσία, θέλει να ενισχύσει την οικονομία της χώρας με διαφορετικό τρόπο. Εκτός από τις φορολογικές περικοπές στη βάση μιας συμφωνίας που δεν έχει ακόμη διαπραγματευτεί, τη δημιουργία φορολογικών και εμπορικών πλεονασμάτων και τη δημιουργία αποθεματικών προς καταβολή στο ΔΝΤ, σκοπεύει επίσης να αναδιαρθρώσει το πρόγραμμα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο είναι αμφιλεγόμενο στην Αργεντινή.

Η αρχή της ελπίδας είναι ότι τα επιθυμητά μέτρα, εάν βρουν πολιτική πλειοψηφία, θα οδηγήσουν επίσης σε βιώσιμη ανάκαμψη και συνεπώς σταθεροποίηση του νομίσματος και της οικονομίας. Η Αργεντινή έχει μεν πολλά να προσφέρει στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμα να τα χρησιμοποιήσει προς όφελος ολόκληρου του λαού της.

Αυτά περιλαμβάνουνμεγάλα κοιτάσματα λιθίου, το οποίο έχει καθοριστικό ρόλο στη βιομηχανία ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Αποθέματα πετρελαίου στα ανοικτά των ακτών της, των οποίων θα γίνει εκμετάλλευση παρά τις διαμαρτυρίες των περιβαλλοντολόγων, πλούσια αποθέματα φυσικού αερίου, δυνατότητα παραγωγής πράσινου υδρογόνου. Η Αργεντινή έχει επίσης μια λειτουργική γεωργία και νέο, σε μεγάλο βαθμό καλά μορφωμένο πληθυσμό.

Οι οικονομολόγοι διαφωνούν

«Η μεγαλύτερη πρόκληση για την επόμενη κυβέρνηση στον τομέα της οικονομίας είναι να καταρτίσει ένα αρχικό σχέδιο σταθεροποίησης και στη συνέχεια να προωθήσει μια σειρά από βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο Κογκρέσο για να αλλάξει ριζικά το οικονομικό σύστημα», λέει ο Αγκουστίν Ετσεμπάρνε, διευθυντής του Ιδρύματος Libertad y Progreso στο Μπουένος Άιρες, σε συνομιλία με την Deutsche Welle. Εκπροσωπεί μια ομάδα οικονομικών εμπειρογνωμόνων που είναι αρκετά θετικοί σχετικά με τις προτάσεις για διαρθρωτικές αλλαγές.

Πρόσφατα, μια ανοιχτή επιστολή από 100 διεθνείς οικονομολόγους, μεταξύ των οποίων ο Γάλλος Τομά Πικετί, ο Γιαγιάτι Γκος από την Ινδία και ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Κολομβίας, Χοσέ Αντόνιο Οκάμπο, προκάλεσε σάλο. Προειδοποιούν ότι οι προτάσεις του Μιλέι «είναι γεμάτες κινδύνους που τις καθιστούν δυνητικά πολύ επιζήμιες για την οικονομία της Αργεντινής και τον λαό της». Την Κυριακή, τα 35 εκατομμύρια Αργεντινοί ψηφοφόροι θα μπορούν να αποφασίσουν προς ποια κατεύθυνση θα οδεύσει η οικονομία της χώρας.

Επιμέλεια: Ευθύμης Αγγελούδης