Έλαβε εντολή εν λευκώ ο Σαρκοζί;
11 Ιουνίου 2007Οι βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία και στο Βέλγιο και η επίσκεψη Μπους στην Αλβανία είναι τα θέματα που κυριαρχούν στον ευρωπαϊκό τύπο. Αρχίζουμε με γαλλικό τύπο και τον χθεσινό πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία.
Liberation: «Φτωχέ Ζακ Σιράκ! Εξυπηρέτησες τον πάλαι ποτέ φίλο σου που αυτομόλησε αργότερα, έγινες το εφαλτήριο για εκείνον και τώρα τίποτε δεν θα απομείνει από την πολιτική σου κληρονομιά, διότι όπου εμφανίζεται ο Σαρκοζί δεν φυτρώνει πια ό,τι έσπειρε ο Σιράκ».
L’ Humanite: «Το κόμμα του Σαρκοζί ετοιμάζεται να κυριαρχήσει στην εθνοσυνέλευση. Ένα κόμμα που γυρνάει την πλάτη του στις γυναίκες, ένα κόμμα που δεν θέλει να πάρει θέση για τις φτωχές συνοικίες, ένα κόμμα που δεν ανανεώνει με την παρουσία του ούτε καν ηλικιακά το κοινοβούλιο.»
Le Figaro: «Δημιουργείται μια νέα Γαλλία και αυτή η νέα Γαλλία θέλει μεταρρυθμίσεις και πολιτικό έργο, πράξεις όχι λόγια. Η χθεσινή εκλογική αναμέτρηση έδωσε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: ο πρόεδρος πρέπει να πράξει ό,τι υποσχέθηκε.»
Η ελβετική εφημερίδα Basler Zeitung: «Οι Γάλλοι ψηφοφόροι είναι συνεπείς. Επιδιώκουν να δώσουν όχι μόνον πλειοψηφία στον πρόεδρό τους, αλλά εντολή εν λευκώ.»
Η γερμανική Süddeutsche Zeitung ασχολείται με την αντιπολίτευση: «Στο χρονικό της αποκαθήλωσης της γαλλικής Αριστεράς συμπληρώθηκε χθες ακόμη ένα κεφάλαιο.» «Η αντιπολίτευση πρέπει επιτέλους να προχωρήσει στην εσωτερική ανανέωση, έστω και αν αυτό της κοστίσει νέες εσωκομματικές διενέξεις.»
Κυβερνητική αλλαγή απαίτησαν οι Βέλγοι ψηφοφόροι στις χθεσινές εκλογές.
Η ολλανδική εφημερίδα De Volkskrant γράφει: «Η Φλάνδρα και η Βαλονία αν και επισήμως είναι ‘ζευγάρι’ στην πραγματικότητα έχουν χωρίσει από τραπέζης και κοίτης εδώ και χρόνια. Χθες επιβεβαιώθηκε αυτή η πραγματικότητα ακόμη μια φορά.»
Η γερμανική Süddeutsche Zeitung επισημαίνει: «Το Βέλγιο δεν έχει δική του ταυτότητα, γι’ αυτό χρειάζεται την Ευρώπη και όμως αν παρατηρήσει καλά κανείς το Βέλγιο θα διαπιστώσει ότι τόσα χρόνια τέθηκαν πολλά υπό έλεγχο: ιστορικές συγκρούσεις και πολιτισμικές και οικονομικές αντιπαλότητες, που σε κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα μπορεί να είχαν οδηγήσει στη βία.»
Τέλος οι The Times του Λονδίνου και η γερμανική εναλλακτική Tageszeitung σχολιάζουν την επίσκεψη Μπους στην Αλβανία: «120 Αλβανοί στρατιώτες εστάλησαν στο Ιράκ και 22 στο Αφγανιστάν. Οι αριθμοί είναι μικροί, αλλά η σημασία τους δεν πρέπει να υποτιμάται. Το Ισλάμ δεν είναι μονολιθικό και δεν υπάρχει κανένας λόγος να επισκιάζουν οι θρησκευτικές διαφορές τις σχέσεις των μουσουλμανικών χωρών με τις μη μουσουλμανικές χώρες.»
Η γερμανική εναλλακτική εφημερίδα Tageszeitung γράφει: «Εντός έδρας έπαιξε ο Μπους στην Αλβανία. Οι Αλβανοί βλέπουν στις ΗΠΑ έναν παραδοσιακό σύμμαχο. Στο τέλος του 19ου αιώνα όταν οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης μοίραζαν την οθωμανική αυτοκρατορία οι Αλβανοί δεν πήραν τίποτα, οι μόνοι που στήριξαν τότε το αλβανικό απελευθερωτικό κίνημα της εποχής ήταν οι Αμερικανοί. Γεγονός που δεν ξέχασαν οι Αλβανοί παρά τα 40 χρόνια κομμουνιστικού καθεστώτος. Στο τέλος της δεκαετίας του 90 οι Αμερικανοί ήταν πάλι αυτοί που ενδιαφέρθηκαν για τη σύγκρουση στο Κοσσυφοπέδιο. Γι’ αυτό αποθεώθηκε ο Μπους στα Τίρανα.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου