Φόβοι για πλήγμα στην εικόνα των βουλευτών

Η καταπολέμηση της δωροδοκίας των βουλευτών είναι ένα από τα ζητούμενα που περιλαμβάνονται στη νέα προγραμματική συμφωνία της κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού. «Θα αναδιαμορφώσουμε το αδίκημα της δωροδοκίας των βουλευτών», αναφέρεται στο συγκεκριμένο σημείο. Πρόκειται μόνο για εκδήλωση καλών προθέσεων ή είναι και κάτι παραπάνω;

Φόβοι για πλήγμα στην εικόνα των βουλευτών

«Πρόκειται καταρχήν για ένα ελπιδοφόρο μήνυμα» λέει ο Κρίστιαν Χούμποργκ, από τη Διεθνή Διαφάνεια, «αλλά πρέπει τώρα να δούμε τί θα ακολουθήσει. Επί δέκα χρόνια περιμένουμε να επικυρώσει η Γερμανία τη διεθνή σύμβαση των ΗΕ εναντίον της διαφθοράς. Ο βαθύτερος λόγος είναι ότι δεν ρυθμίζει επαρκώς το αδίκημα της διαφθοράς των βουλευτών. Πρόκειται για έναν τομέα, στον οποίο δεν έχει γίνει τίποτα και είναι φυσικά οδυνηρό». Τη συγκεκριμένη σύμβαση έχουν υπογράψει συνολικά 160 χώρες, όχι όμως η Γερμανία. Τους λόγους προσπαθεί να εντοπίσει ο Κρίστιαν Χούμποργκ.

«Ακούγονται συνεχώς διάφορα. Στον πυρήνα τους κρύβεται ο φόβος ότι μπορεί να αρχίσει διαδικασία ανακρίσεων σε βάρος βουλευτών, η οποία να προκαλέσει πλήγμα στην εικόνα τους σε περίπτωση που σταματήσουν οι έρευνες επειδή δεν βρέθηκαν ενοχοποιητικά στοιχεία. Πρόκειται δηλαδή στην ουσία για φόβο. Αλλά θα πρέπει η Γερμανία, πρώτον, να μιμηθεί τις χώρες που την έχουν επικυρώσει – και είναι 160, και δεύτερον, να δείξει περισσότερη εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη και στην υπεύθυνη στάση της που συνίσταται στο ότι δεν αρχίζει συνεχώς ανακρίσεις για το παραμικρό».

Αχίλλειος πτέρνα η φαρμακοβιομηχανία

Γενικότερα πάντως ο Γερμανός ειδικός υποστηρίζει ότι η Γερμανία είναι μια χώρα στην οποία λειτουργούν ικανοποιητικά οι θεσμοί. Για να κάνει κάποιος τη δουλειά του σε δημόσια υπηρεσία δεν χρειάζεται «γρηγορόσημο». Για να μπει στο πανεπιστήμιο δεν χρειάζεται να λαδώσει. Ούτε χρειάζεται να λαδώσει τον αστυνομικό, όταν το πιάσει για υπερβολική ταχύτητα. Αδυναμίες ωστόσο εμφανίζονται στον τομέα των φαρμάκων.

«Μέχρι πριν λίγο διάστημα δεν υπήρχε κανονιστικό πλαίσιο που να αφορούσε στους γιατρούς στη Γερμανία, οι οποίοι μπορούσαν να δεχθούν πληρωμές από τη φαρμακοβιομηχανία. Τώρα όμως υπάρχει. Οι ρυθμίσεις έχουν κωδικοποιηθεί στο κοινωνικό δίκαιο, όχι όμως στον ποινικό κώδικα. Είναι ένας τομέας, για τον οποίο δεν πρέπει να απορεί κανείς, κάθε φορά που εγείρονται υποψίες σε βάρος γιατρών, όταν λαμβάνουν χρήματα από τις φαρμακοβιομηχανίες για αποφάσεις που έλαβαν και δεν ήταν πάντα προς το συμφέρον των ασθενών τους».

Wolfgang Dick/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης