Το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι του ΝΑΤΟ

Οι μάχες στη Μιζουράτα συνεχίζονται και χθες ανάμεσα στα θύματα ήταν και δυο φωτορεπόρτερ. Ο Βρετανός φωτογράφος Τιμ Χεθέρινγκτον και ο Ελληνοαμερικανικός Κρις Χόνδρος, ο οποίος εργαζόταν για το πρακτορείο Getty.

Η ανθρωπιστική κατάσταση στην περιοχή επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα και οι φωνές για επέμβαση του ΝΑΤΟ με χερσαίες δυνάμεις εντείνονται. Ο ΓΓ της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας Άντρες Φογκ Ράσμουσεν δηλώνει σχετικά:

«Ο ξεκάθαρος στόχος της αποστολής μας είναι να προστατεύσουμε τον άμαχο πληθυσμό στη Λιβύη».

Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ δεν παραλείπει με κάθε ευκαιρία να επαναλαμβάνει αυτή τη θέση. Πολλοί όμως θεωρούν πως ο τρόπος της επέμβασης μέχρι τώρα δεν αρκεί για να προστατεύσει αποτελεσματικά τον άμαχο πληθυσμό. Παρόλα αυτά το ΝΑΤΟ επίσημα δεν σκέπτεται να αποστείλει χερσαίες δυνάμεις, όπως διαφαίνεται και από τις δηλώσεις του ναυάρχου Ράσελ Χάρντινγκ:

«Η εντολή που έχουμε δεν μας καλύπτει. Δεν μπορούμε να πατήσουμε πόδι σε λιβυκό έδαφος. Εάν θα πρέπει να γίνει μια τέτοια συζήτηση τότε πρώτα ενώπιων της διεθνούς κοινότητας και μετά θα πρέπει να μιλήσει το ΝΑΤΟ.»

Ο ναύαρχος αναφέρεται στο ψήφισμα 1973 των ΗΕ, το οποίο επιτρέπει στρατιωτικά σχεδόν τα πάντα εκτός από την αποστολή χερσαίων δυνάμεων. Θα χρειαζόταν για το λόγο αυτό ένα νέο ψήφισμα. Μέχρι στιγμής πάντως οι περισσότερες χώρες-μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας αρνούνται να στείλουν τους στρατιώτες τους σε λιβυκό έδαφος. Μια τέτοια αποστολή είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και απρόβλεπτη, όπως ισχυρίζονται στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Δυνατή θα ήταν μόνο μια πολύ περιορισμένη χερσαία επιχείρηση, όπως δήλωσε στην Deutsche Welle ο στρατηγός Μάνφρεντ Λάνγκε:

«Εάν θέλετε να δρομολογήσετε μια επιχείρηση, η οποία δεν είναι ασφαλής, ενώ υπάρχει η πιθανότητα για μια ανθρωπιστική καταστροφή, τότε αυτό σημαίνει αυτόματα, πως μιλάμε για μια χρονικά πολύ περιορισμένη αποστολή».

Το ΝΑΤΟ φαίνεται να επεξεργάζεται ήδη σχέδια για μια τέτοια περιορισμένη επέμβαση. Μια τέτοια αποστολή όμως απέχει πολύ από αυτό που θα ήθελαν οι αντάρτες.

Από μια επέμβαση δηλαδή τύπου Αφγανιστάν ή Ιράκ. Από την άλλη πλευρά η Βορειοατλαντική Συμμαχία γνωρίζει πολύ καλά πως η μέχρι σήμερα προστασία που παρέχεται στον πληθυσμό δεν είναι επαρκής.