Τάξη στα δημοσιονομικά και φορολογία για έξοδο από την κρίση

Οι χρηματαγορές «τιμωρούν» χωρίς οίκτο τις χώρες με υψηλό χρέος. Το διαπιστώσαμε επανειλημμένα τις τελευταίες ημέρες παρακολουθώντας την ελεύθερη πτώση των δεικτών στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. «Προτεραιότητα για την Ευρώπη έχει τώρα η μείωση των ελλειμμάτων», υποστηρίζει ο Κρίστοφ Σμιτ επικεφαλής του Ινστιτούτου Οικονομικής Έρευνας της Ρηνανίας-Βεστφαλίας και μέλος της επιτροπής οικονομολόγων που συμβουλεύουν την γερμανική κυβέρνηση και επισημαίνει:
«Οι διεθνείς επενδυτές επιθυμούν μια τάξη. Ένα προσανατολισμό από τις κυβερνήσεις. Θεωρώ ότι αν χώρες που βρίσκονται σε κρίση, όπως η Ιταλία, η Ισπανία και άλλες, δείξουν ότι έχουν τρόπο να εξυγιάνουν μεσοπρόθεσμα τα οικονομικά τους και να τονώσουν την ανταγωνιστικότητα, τότε θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών. Και τότε οι διακυμάνσεις που ζούμε αυτές τις μέρες στις αγορές θα περάσουν στην ιστορία ως ένα ακόμα επεισόδιο στη διαδικασία ανάκαμψης από την μεγάλη οικονομική και δημοσιονομική κρίση των τελευταίων ετών».

Περισσότερα βάρη σε εκείνους που μπορούν…

Για τον Γκούσταβ Χορν διευθυντή του Ινστιτούτου Μακροοικονομίας και Ανάπτυξης η αποτελεσματική αντιμετώπιση του υψηλού χρέους δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει υψηλότερη φορολογία:
«Το βάρος θα πρέπει να σηκώσουν εκείνοι που έχουν περιουσία. Διότι εκείνοι είναι σε θέση να συμβάλλουν οπωσδήποτε περισσότερα από εκείνους, που είδαν τα τελευταία χρόνια το πραγματικό τους εισόδημα να συρρικνώνεται».

Το γερμανικό μεταπολεμικό μοντέλο

Παρόμοια είναι η άποψη του καθηγητή Οικονομικών Πέτερ Μπόφινγκερ, ο οποίος, όπως και ο Κρίστοφ Σμιτ είναι μέλος της επιτροπής οικονομικών συμβούλων της γερμανικής κυβέρνησης. Για την εξυγίανση των οικονομικών ο Πέτερ Μπόφινκγερ προτείνει μια έκτακτη εισφορά για τα υψηλότερα εισοδήματα:
«Στη Γερμανία είχαμε παλαιότερα ένα μοντέλο ’εξισορρόπησης κατανομής βαρών’. Ήταν μια υψηλή εισφορά, η οποία καταβάλλονταν επί τρεις δεκαετίες από εκείνους που είχαν μεγάλη περιουσία αμέσως μετά τον πόλεμο. Εκείνοι που είχαν οικονομική άνεση κλήθηκαν να στηρίξουν την γερμανική κοινωνία που περνούσε δύσκολα. Θα έπρεπε λοιπόν σήμερα να εξετάσουμε ένα τέτοιο μέτρο έτσι ώστε και τα οικονομικά του κράτους να εξυγιανθούν, αλλά oi κοινωνικές ανισότητες να αμβλυνθούν», καταλήγει ο Γερμανός οικονομολόγος.

Klaus Ulrich / Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. σύνταξης:Βιβή Παπαναγιώτου