Στοπ στην παιδική πορνογραφία στο ιντερνέτ

Ιστοσελίδες με περιεχόμενα παιδικής πορνογραφίας πληθαίνουν, διαπιστώνει η αρμόδια επίτροπος Σεσίλια Μάλμστρεμ. Τα θύματα είναι όλο και πιο νεαρής ηλικίας. Είναι πιεστική ανάγκη να προστατευτούν οι αδύναμοι της κοινωνίας, λέει, και με την οδηγία που έχει προετοιμάσει προωθεί την απαγόρευση τέτοιων σελίδων. «Θα αναπτυχθούν συστήματα, τα οποία θα μπλοκάρουν ιστοσελίδες με περιεχόμενα παιδικής πορνογραφίας, διότι είναι πολύ δύσκολο να εμποδιστούν στην πηγή, κυρίως όταν αυτός που την προσφέρει προέρχεται εκτός της ΕΕ», λέει η επίτροπος. Τέτοιο σύστημα υπάρχει ήδη σε αρκετές χώρες μέλη. Λειτουργεί και κάθε μέρα ενεργοποιείται χιλιάδες φορές και εμποδίζει την πρόσβαση σε τέτοιες σελίδες είτε είναι εκούσια είτε είναι τυχαία.

Η παιδική πορνογραφία είναι έγκλημα

Η Μάλμστρεμ θέλει να μείνει στη διακριτική ευχέρεια των κρατών πώς θα μπλοκάρουν την πρόσβαση σε τέτοιες σελίδες. Παραδείγματα υπάρχουν στη Σκανδιναβία, την Ιταλία και τη Μεγάλη Βρετανία. Η γερμανική κυβέρνηση επιλέγει το κλείσιμο των ιστοσελίδων αντί για το μπλοκάρισμά τους. Οι επικριτές της επισημαίνουν ότι οι κρατικές παρεμβάσεις στο ιντερνέτ θα επεκταθούν και σε άλλους τομείς και θα εξελιχτούν σε λογοκρισία. Η επίτροπος Εσωτερικών απαντά ότι παίρνει στα σοβαρά το επιχείρημα, αλλά δύσκολα μπορεί να συγκρατήσει και την οργή της. «Η παιδική πορνογραφία δεν έχει καμία σχέση με την ελεύθερη έκφραση γνώμης. Είναι ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Και η πρότασή μας αφορά μόνο αυτό και τίποτα άλλο. Υπάρχουν αδικήματα που διαπράττονται με βιβλία, με την τηλεόραση, με βίντεο και με το ιντερνέτ. Το διαδίκτυο δεν είναι ασφαλές λιμάνι για εγκληματίες και αυτό είναι ένα σαφές μήνυμα στους εγκληματίες», προειδοποιεί η κ. Μάλστρεμ.

Ο αυτοέλεγχος δεν αρκεί

Πριν από ένα χρόνο η Κομισιόν είχε παρουσιάσει ανάλογες προτάσεις. Τότε έγινε μεγάλη συζήτηση για την υποχρέωση αυτοελέγχου της βιομηχανίας του διαδικτύου. Ο «Ξεχάστε το», λέει ο ευρωβουλευτής του SPD Βόλφγκανγκ Κράισλ Ντόρφλερ που τον τον θεωρεί αναποτελεσματικό. «Αν δεν υπάρχει πίεση δεν υπάρχει έλεγχος, διότι κοστίζει χρήματα και χρόνο, πρέπει να προσληφθούν υπάλληλοι. Αν δεν υπάρχει πίεση και έλεγχος, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα».

Πάντως στο Ευρωκοινοβούλιο οι γνώμες είναι διχασμένες. Και τώρα αρχίζει η διαδικασία συζήτησης που θα περάσει και από το συμβούλιο υπουργών. Με τη συνθήκη της Λισαβόνας, που έχει τεθεί σε ισχύ, δεν απαιτείται πλέον ομοφωνία, αλλά ενισχυμένη πλειοψηφία για να περάσει μία τέτοια οδηγία.

Christoph Hasselbach / Γιώργος Παππάς

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης