«Σκηνοθετημένος ο πανικός για το φυσικό αέριο»
2 Ιανουαρίου 2009
«Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί ανήγαγε την οικονομική κρίση σε υπ’ αριθμόν ένα θέμα της γαλλικής προεδρίας, ενώ αντέδρασε ακαριαία στον πόλεμο Ρωσίας – Γεωργίας και απέδειξε ότι η ΕΕ είναι ικανή να διαχειριστεί αποφασιστικά κρίσεις.
Για να ζωντανέψει η ευρωπαϊκή προεδρία χρειάζεται ισχυρές προσωπικότητες, αλλά η κυβέρνηση του Τσέχου Μίρεκ Τοπολάνεκ είναι αδύναμη και ο Τσέχος πρόεδρος Βάλτσαβ Κλάους ξέρει να εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες της προς ίδιον όφελος», γράφει η γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit με αφορμή την ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Τσεχία:
«Ο Βάλτσαβ Κλάους επέλεγε πάντα το δικό του δρόμο.
Δεν υπήρξε ποτέ μέλος του κομμουνιστικού κόμματος στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία και παρ’ όλα αυτά έκανε διδακτορικό και ήταν ο πρώτος καθηγητής χωρίς κομματικό βιβλιάριο.
Για το πείσμα του και τις εμμονές του ο Βάλτσαβ Κλάους είναι ταυτόχρονα δημοφιλής και απεχθής.
Ο Τσέχος πρόεδρος δεν διαθέτει καθόλου ικανότητες προσέγγισης, σύγκλισης ούτε καν διαιτησίας. Μπορεί μόνον να πολώνει.
Από χθες μπορεί πια να παίζει τον αντάρτη.»
«Ο πρωθυπουργός Τοπολάνεκ, ο υπουργός Εξωτερικών Σβάρτζενμπεργκ και ο αρμόδιος υπουργός για τα ευρωπαϊκά θέματα Βόντρα δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν ότι οι απόψεις του προέδρου Κλάους δεν παίζουν κανένα ρόλο» σημειώνει η επίσης γερμανική Frankfurter Rundschau και καταλήγει:
«Σε αντίθεση όμως με την ατμομηχανή Σαρκοζί οι Τσέχοι θα ακολουθήσουν χαμηλούς τόνους.
Οι ισχυροί της Ευρώπης, και κυρίως ο Σαρκοζί, θα έκαναν καλά να αφήσουν τους Τσέχους να διαμορφώσουν μόνοι τους την ευρωπαϊκή τους προεδρία.
Όποιος συρρικνώνει τις ικανότητες της χώρας και παρεμβαίνει στη διαχείριση της προεδρίας, παίζει το παιχνίδι του ευρωσκεπτικιστή Κλάους και επιβεβαιώνει την προκατάληψη ότι στην Ευρώπη οι μεγάλοι κυβερνούν πάντα.»
"Η Ρωσία εξαρτάται αποκλειστικά από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου"
«Ο τρόπος διοχέτευσης του φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Ουκρανία έχει για την πρώτη πλεονεκτήματα, ενώ για τη δεύτερη μειονεκτήματα, διότι η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να βρει εναλλακτικές λύσεις» υπογραμμίζει η βρετανική εφημερίδα The Independent για την νέα διακοπή ροής φυσικού αερίου της GAZPROM προς την Ουκρανία:
«Όμως για την Ευρώπη τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά: οι χώρες που πωλούν φυσικό αέριο, όπως η Ρωσία, πρέπει να φροντίσουν ώστε να μην ενισχύσουν τις προθέσεις πολλών ευρωπαϊκών χωρών για δρομολόγηση εναλλακτικής λύσης στις ρωσικές εξαγωγές.
Και αυτό ισχύει κυρίως για τη Ρωσία, διότι η ανάπτυξη της οικονομίας της εξαρτάται αποκλειστικά από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου και σε εποχές ύφεσης, όπως η σημερινή, δεν μπορεί να διακυβεύσει άμεσα τις επιπτώσεις μιας εναλλακτικής λύσης εκ μέρους της Ευρώπης.»
«Όλοι όσοι εκπροσωπούν το λόμπι της πυρηνικής ενέργειας ή του λιγνίτη αμέσως αρπάζουν την ευκαιρία να μιλήσουν για τα θετικά της πυρηνικής ενέργειας ή του κάρβουνου.
Πρόκειται απλώς για σκηνοθετημένο πανικό» επισημαίνει η γερμανική Tageszeitung:
«Είναι αλήθεια ότι η νέα διακοπή ροής του φυσικού αερίου προς την Ουκρανία ενισχύει τις θέσεις όχι εκείνων που εκπροσωπούν την πυρηνική ενέργεια ή το λιγνίτη, αλλά όσων υποστηρίζουν ότι πρέπει να αναζητήσουμε και άλλους προμηθευτές φυσικού αερίου».
«Θα ήταν όμως λάθος λόγω των συγκεκριμένων προβλημάτων να υποβαθμιστεί η αξία του φυσικού αερίου».
«Που είναι οι Ευρωπαίοι;»
«Στα δυσδιάκριτα καλντερίμια της Γάζας μπορεί εύκολα να συρθεί ο ισραηλινός στρατός σε έναν πόλεμο φθοράς με τη Χαμάς και την ισλαμική Τζιχάντ» σχολιάζει η γερμανική Süddeutsche Zeitung για τις πιθανές προθέσεις της ισραηλινής ηγεσίας να διεξάγει έναν ανταρτοπόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας με χερσαίες δυνάμεις:
«Αντί να εξετάσει τις ρεαλιστικές ενδείξεις μιας προσωρινής εκεχειρίας με τη Χαμάς και να σταματήσει τους βομβαρδισμούς, το Ισραήλ συνεχίζει άκαμπτο την σκληρή του στάση.
Όμως τα μέλη της Χαμάς δεν φοβούνται ούτε τους στρατιώτες, ούτε το θάνατο. Εκείνο που φοβούνται είναι η διπλωματία και η ειρήνη.»
«Που είναι οι Ευρωπαίοι;» διερωτάται τέλος η επίσης γερμανική Die Welt:
«Η Ευρώπη φαίνεται να μην έχει εξωτερική πολιτική για όλα τα διεθνή ζητήματα. Συζητά πολύ, αλλά δεν κάνει τίποτε. Όμως εάν εκραγεί όντως η πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής η Ευρώπη θα βιώσει τις επιπτώσεις της.
Μήπως όμως είναι τότε αργά να παρέμβουμε;»