1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Σαρκοζί και Μπους στο Πεκίνο

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου8 Αυγούστου 2008

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου κλέβουν την παράσταση σήμερα στα σχόλια των ευρωπαϊκών εφημερίδων. Στο γερμανικό τύπο όμως σχολιάζεται και ο νέος γύρος συνομιλιών της ΔΕΑΕ με την Τεχεράνη.

https://p.dw.com/p/Esmg
Η παλιά πόλη του ΠεκίνουΕικόνα: DW

«Ο Σαρκοζί αισθάνεται υποχρεωμένος να συμμετέχει στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών στο Πεκίνο για να βελτιώσει τις γαλλοκινεζικές σχέσεις» γράφει η γαλλική εφημερίδα Le Monde για τον Γάλλο πρόεδρο και τη σημερινή έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων:

Sarkozy in Beijing
Άφιξη Σαρκοζί στο ΠεκίνοΕικόνα: AP

«Έχασε όμως σε όλα τα επίπεδα: στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην αύξηση του κύρους της Γαλλίας διεθνώς ακόμη και στις σχέσεις του με την Κίνα.»

«Η Κίνα είναι διατεθειμένη εν ονόματι των Ολυμπιακών να καταπνίξει κάθε αντιπολιτευτική κίνηση, είτε αυτή προέρχεται από το Θιβέτ, είτε από την Σεχουάν, είτε από το ίντερνετ» διαπιστώνει η επίσης γαλλική Liberation:

«Σαν να εξαρτάται το μέλλον των αυτοκρατόρων της εξουσίας από την παραμικρή άρνηση της όποιας πολιτικής τους.

Ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί θα είναι σήμερα εκεί και παρά τις μεγαλοστομίες του έχει αποδεχθεί όλους τους όρους των Κινέζων.»

Ιστορικής και συμβολικής σημασίας η παρουσία Μπους στο Πεκίνο

George Bush in China Peking Hu Jintao
Τζορτζ Μπους και Χου ΖιντάοΕικόνα: AP

«Για την Κίνα αυτοί οι αγώνες συμβολίζουν και είναι κάτι παραπάνω από μεγαλειώδες αθλητικό γεγονός» υπογραμμίζει η βρετανική Daily Telegraph:

«Για την Κίνα οι αγώνες είναι αδιάσειστη απόδειξη της διεθνούς της ισχύος μετά από εθνικές ταπεινώσεις που οφείλονταν σε ξένες επεμβάσεις περασμένων αιώνων.

Πρέπει να ευελπιστούμε ότι η επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου θα ενισχύσει την αξιοπιστία της έξωθεν και την αυτοπεποίθησή της έσωθεν.»

«Η γιγαντιαία αυτή χώρα δεν θα εντυπωσιαστεί από τις έξωθεν διαμαρτυρίες και κριτική, ούτε από διαδηλώσεις, ούτε από τον πρόεδρο Μπους» σημειώνει η γερμανική Süddeutsche Zeitung:

«Η δυναμική αυτή μας επιτρέπει να σκεφθούμε ότι δεν θα ήταν λάθος να περίμενε η ΔΟΕ με τους Ολυμπιακούς μερικά χρονάκια ακόμη.»

«Η επίσκεψη του Μπους σημαίνει για τους Κινέζους ιστορική αναγνώριση» παρατηρεί η ιταλική εφημερίδα La Repubblica:

«Είναι η πρώτη φορά που Αμερικανός πρόεδρος παρευρίσκεται σε Ολυμπιακούς Αγώνες εκτός της χώρας του.

Η κινεζική κυβέρνηση εκλαμβάνει αυτό τον συμβολισμό ως επιτυχία, όμως θέτει τους όρους της:

Προειδοποιεί ότι δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι αγώνες για να της δοθούν δημόσια μαθήματα δημοκρατίας.»

«Η τακτική πότε συνομιλίες, πότε κυρώσεις απέτυχε»

Dossier Iran Atomprogramm Teil 2
Πυρηνικές εγκαταστάσεις στο ΙράνΕικόνα: AP

«Η διπλή τακτική πότε συνομιλίες, πότε κυρώσεις έναντι του Ιράν απέτυχε» υποστηρίζει τέλος η γερμανική εφημερίδα Berliner Zeitung με αφορμή τον νέο γύρο συνομιλιών της ΔΕΑΕ με την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα:

«Η τακτική αυτή όχι μόνον απέτυχε, αλλά κατήντησε και επικίνδυνη.

Διότι θα ήταν πραγματική καταστροφή, εάν το Ισραήλ είτε με δική του πρωτοβουλία, είτε στηριζόμενο στις ΗΠΑ έπληττε στρατιωτικά το Ιράν για να εμποδίσει την κατασκευή πυρηνικής βόμβας ή να την βομβαρδίσει, σε περίπτωση που υφίσταται ήδη.

Iran Atom Präsident Mahmud Ahmadinedschad
Θα επιμείνει ο Αχματινετζάντ;Εικόνα: AP

Η μόνη στρατηγική που έχει δυνατότητες επιτυχίες είναι η πολιτική της ύφεσης.

Που σημαίνει:

Κατ’ αρχήν άρση των κυρώσεων, οι οποίες ενισχύουν το πείσμα της Τεχεράνης για προώθηση του πυρηνικού της προγράμματος και ανεβάζουν τις τιμές του πετρελαίου, που μάλλον δεν επηρεάζουν σοβαρά το Ιράν, ως 4η πετρελαιοπαραγωγό χώρα στον κόσμο, αλλά τις καταναλώτριες χώρες.

Δεύτερον απευθείας συνομιλίες ΗΠΑ - Ιράν χωρίς όρους.

Και τρίτον εγγυήσεις στο Ιράν ότι θα μπορεί να κάνει χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς.

Ασφαλώς η πολιτική της ύφεσης δεν είναι αυτή καθ’ αυτή εχέγγυο επιτυχίας, αλλά καλύτερα να ακολουθήσει η διεθνής κοινότητα μια τακτική με περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, παρά να συνεχίσει την τελετουργία της αποτυχίας.»