Πρόταση Σίλι για ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα: Η Γερμανία έγινε ‘Οργουελ-Λάιτ’

Κυρίαρχο θέμα σήμερα στον γερμανικό τύπο η νέα πρόταση του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών Ότο Σίλι για αποθήκευση επιπλέον ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων όπως τηλεφωνήματα, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και ιστοσελίδες τις οποίες επισκέπτεται ο εκάστοτε χρήστης για ένα χρόνο. Παραθέτουμε ορισμένα σχόλια.

Η εναλλακτική Tageszeitung γράφει: «Η νέα αντίληψη της κρατικής ασφάλειας: τσιπ αντί για κάρτα υγειονομικής περίθαλψης, κατάργηση του τραπεζικού απόρρητου, επί ένα χρόνο αποθήκευση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Το κράτος ελέγχει τους πολίτες όλο και πιο στενά. Εκείνοι όμως δεν αντιδρούν. Αποδέχονται το ‘σύγχρονο όραμα’ της ασφάλειας. Πίσω όμως από το παγκόσμιο δίκτυο ασφαλείας που επιδιώκεται να συσταθεί τέλεια και αποτελεσματικά κατά της τρομοκρατίας -κάποτε ονομαζόταν απελευθερωτικός αγώνας των καταδυναστευόμενων λαών του τρίτου κόσμου- φωλιάζει ο φόβος των νικητών του ψυχρού πολέμου για έναν νέο ταξικό αγώνα.»

Η συντηρητική Die Welt επισημαίνει: «Η Γερμανία έγινε ‘Οργουελ-λάιτ’. Η φανταστική πολιτεία του Τζορτζ Όργουελ όπου όλα και όλοι ελέγχονται δεν είναι πια φανταστική, αλλά με τις εφαρμογές της τεχνογνωσίας ρεαλιστική, καθημερινή εικόνα. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς τη Γερμανία: βιομετρικά στοιχεία, επίσημα πια κοριοί στα τηλέφωνα, κατάργηση του τραπεζικού απόρρητου, κάμερες να μας παρακολουθούν και συλλογή εκατομμυρίων στοιχείων».

Η φιλελεύθερη εφημερίδα Süddeutsche Zeitung θυμίζει λίγο το νομικό πλαίσιο: «Μπορεί ο κ. Σίλι να θέλει να παίξει τον…αλιέα στοιχείων, κακοποιών και τρομοκρατών, αλλά το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο πριν από 21 χρόνια είχε απαγορεύσει ρητά την αποθήκευση τέτοιων στοιχείων στην τότε απογραφή του πληθυσμού. Όπως φαίνεται οι πολιτικοί πιστεύουν ότι τέτοιες αποφάσεις παραγράφονται ή ότι τώρα λόγω της τρομοκρατίας να το Ανώτατο Δικαστήριο θα σιωπήσει ή θα υποχωρήσει. Να θυμίσουμε ότι και τότε υπήρχε τρομοκρατία και μάλιστα εγχώρια και πανταχού παρούσα, η ΡΑΦ και οι συμπαθούντες αυτήν. Ίσως ο κ. Σίλι πιστεύει πως το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει ή μάλλον να αντιμιλάει στις αποφάσεις που λαμβάνουν οι Βρυξέλλες. Οψόμεθα. Αύριο το Συνταγματικό Δικαστήριο θα αποφανθεί για την προληπτική παρακολούθηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Ελπίζουμε η απόφαση να ενισχύει το κράτος δικαίου και όχι το κατασταλτικό κράτος.»

«Δολοφονία χωρίς συγνώμη» τιτλοφορεί ανάλυσή της η Tageszeitung, η οποία αναφέρεται στη γενοκτονία των Αρμενίων και την άρνηση της Τουρκίας να την αποδεχθεί: «Η γενοκτονία των Αρμενίων απορρίπτεται από τους Τούρκους κι αυτό συμβαίνει λόγω της ελλειμματικής ιστοριογραφίας και της απουσίας αυτοπεποίθησης. Σε διεθνές επίπεδο όλοι οι ιστορικοί έχουν ενιαία θέση, πλην των Τούρκων και μιας μικρής μειονότητας που δεν βλέπουν αυτή τη σφαγή ως γενοκτονία. Η πλειοψηφία του τουρκικού λαού μαζί και οι επιστήμονες και η πολιτική ελίτ αμφισβητούν ότι οι Αρμένιοι υπήρξαν θύματα μιας γενοκτονίας, αντίθετα πιστεύουν ότι οι δολοφονίες, οι διώξεις και η συστηματική τους μεταφορά στην ιρακινή έρημο εξυπηρετούσαν την εθνική άμυνα, ήταν η απάντηση στην αρμενική επιθετικότητα.» Και ο σχολιαστής αφού εξηγεί διεξοδικά την αποσιώπηση και διαστρέβλωση των γεγονότων από την ιστοριογραφία καταλήγει: «Η σημερινή συζήτηση μπορεί να διεξαχθεί στην Τουρκία με δύο τρόπους: ο πρώτος τρόπος είναι εκείνος που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην μη αποδοχή της ως υποψήφιας χώρας της ΕΕ με αποτέλεσμα φυσικά την μη ένταξή της, και ο δεύτερος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσει η ίδια η Τουρκία τη γενοκτονία των Αρμενίων ως εφαλτήριο για μια ουσιαστική αντιπαράθεση του παρελθόντος και για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας και της πολιτικής της κουλτούρας. Έτσι μπορεί να γίνει κάποτε μέλος της ΕΕ. Οφείλει όμως η τουρκική καθεστηκυία τάξη να αντιληφθεί ότι ο εθνικισμός της έμεινε δύο αιώνες πίσω και δεν είναι συμβατός με τη σύγχρονη πραγματικότητα.»