1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ποιά είναι η καλύτερη μάσκα

24 Ιανουαρίου 2021

Στην εποχή του κορωνοϊού η χρήση της μάσκας έχει γίνει υποχρεωτική και μάλιστα μεταξύ πολλών προκρίνεται η ιατρική μάσκα FFP2, εάν βέβαια χρησιμοποιείται σωστά. Ποιά είναι όμως η διαφορά της με τις υπόλοιπες μάσκες;

https://p.dw.com/p/3oIGB
Deutschland Coronavirus  FFP2 Maskenpflicht in Bayern
Εικόνα: Sven Hoppe/dpa/picture alliance

Από την αρχή της πανδημίας οι περισσότερες χώρες του κόσμου έκαναν υποχρεωτική τη χρήση μάσκας στους δημόσιους χώρους και στα ΜΜΜ. Και στη Γερμανία οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να φορούν μάσκα στο δρόμο, στα καταστήματα, στο λεωφορείο, στο μετρό ή στο ταξί.

Η Βαυαρία, πρώτη ανάμεσα στα γερμανικά κρατίδια προέκρινε τη χρήση της ιατρικής μάσκας FFP2. Τώρα θα ακολουθήσουν και άλλα κρατίδια και η συζήτηση περιστρέφεται στο εάν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν στους εξωτερικούς χώρους οι λεγόμενες χειρουργικές μάσκες ή οι επίσης ιατρικές FFP2.

Οι χειρουργικές μάσκες, όπως λέει και το όνομά τους χρησιμοποιούνταν από γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό στα χειρουργεία. Σήμερα τις βλέπουμε παντού. Εάν αυτός που βήξει ή φταρνιστεί φοράει τη μάσκα, τότε η πλειονότητα των σταγονιδίων μένει μέσα στη μάσκα. Αυτό βέβαια συμβαίνει εφόσον η μάσκα αλλάζεται συχνά. Στην εποχή του κορωνοϊού όμως γιατροί και νοσηλευτές προτίμησαν να φοράνε πιο ενισχυμένες μάσκες.

Οι ενισχυμένες μάσκες

Οι μάσκες FFP1 για παράδειγμα είναι πιο ενισχυμένες αλλά δεν προσφέρουν την κατάλληλη προστασία από τους ιούς. Προορίζονται περισσότερο για τεχνίτες που θέλουν να προστατευθούν από τη σκόνη, όπως για παράδειγμα οι ξυλουργοί ή οι οικοδόμοι.

Οι μάσκες FFP2 χρησιμοποιούνται περισσότερο στα γηροκομεία και στα νοσοκομεία. Προσφέρουν σημαντική ασφάλεια στην προστασία από τους ιούς, ωστόσο δεν πρέπει να τις φοράει κανείς όταν έρχεται σε επαφή με ασθενείς με κορωνοϊό και υψηλό επιδημιολογικό φορτίο.

Μόνο οι μάσκες FFP3 προσφέρουν την ανώτατη δυνατή προστασία από αεροσωματίδια, ιούς, βακτήρια και για το λόγο αυτό προτιμούνται από γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό όταν έρχονται σε επαφή με ασθενείς με υψηλό ιικό φορτίο. Από μόνες τους φυσικά δεν αρκούν και θα πρέπει αυτοί που τις φορούν να τηρούν και άλλα μέτρα όπως για παράδειγμα αυστηρά μέτρα καθαριότητας, ειδικά προστατευτικά γυαλιά, γάντια, ποδονάρια και ειδικές προστατευτικές ποδιές. Αυτές τις μάσκες τις φοράνε για παράδειγμα στα τμήματα καραντίνας.

Δεν μπορεί να ελεγχθεί η σωστή χρήση

Οι υφασμάτινες μάσκες δεν είναι αποτελεσματικές
Οι υφασμάτινες μάσκες δεν είναι αποτελεσματικές Εικόνα: Michael Reichel/dpa/picture alliance

Οι μάσκες FFP2 που προκρίνονται ως αποτελεσματικότερες είναι όμως μόνο υπό την προυπόθεση ότι κάποιος θα τη φοράει σωστά. Οι μάσκες αυτές έχουν στην πραγματικότητα προβλεφθεί να τις φοράει κανείς μόνο μια φορά και μετά να τις πετάει. Λόγω όμως της πανδημίας και των έκτακτων καταστάσεων μπορεί κανείς να τις βάλει στο φούρνο στους 80 βαθμούς Κελσίου για μισή ώρα και να τις επαναχρησιμοποιήσει.

Επειδή όμως οι άνθρωποι αποκλείεται κάθε φορά που μπαίνουν στο λεωφορείο, το μετρό ή πάνε για ψώνια να αγοράζουν μια τέτοια μάσκα, η οποία είναι και ακριβή, πιστεύεται ότι ο κόσμος θα την επαναχρησιμοποιεί. Πιθανώς όχι σωστά και επίσης είναι πιθανόν να φοράνε την ίδια μάσκα για εβδομάδες ή για μήνες.

Κάποια ακόμα προβλήματα που προκύπτουν για τους εργαζομένους σε σουπερμάρκετ ή ελεγκτές στα τρένα είναι ότι θα πρέπει να φοράνε τη μάσκα για πολλές ώρες. Σύμφωνα όμως με τους κανόνες που ισχύουν στη Γερμανία για την προστασία των εργαζομένων, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να φοράνε τη μάσκα μόνο για 75 λεπτά συνεχόμενα. Μετά θα πρέπει να κάνουν μια διακοπή 30 λεπτών.

Εργαζόμενοι που έχουν αναπνευστικά ή άλλα προβλήματα που επιβάλλουν τη μη χρήση μάσκας εξαιρούνται φυσικά από το γενικό κανόνα που ισχύει αυτό το διάστημα για την υποχρεωτική χρήση μάσκας.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, η τήρηση των αποστάσεων, το συχνό πλύσιμο των χεριών και η σωστή χρήση μάσκας είναι ένας ασφαλής τρόπος για να προστατευθούμε από τον κορωνοϊό.

Φάμπιαν Σμιτ

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου