«Παιγνίδι με τη φωτιά»

Η απόφαση του προέδρου του δικαστηρίου Μάνφρεντ Γκέτσλ να διατάξει σωματική έρευνα των συνηγόρων υπεράσπισης έδωσε στους τελευταίους την ευκαιρία να ζητήσουν την εξαίρεσή του λόγω μεροληψίας. Αυτό οδήγησε σε διακοπή της δίκης.
«Αιτήματα εξαίρεσης δικαστών δεν είναι κάτι ασυνήθιστο», σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung και υπογραμμίζει στο σχόλιο της: «Είναι αμφίβολο το εάν συνιστά υπερβολική δυσμενή διάκριση το γεγονός ότι σε αντίθεση με τους κατήγορους, οι συνήγοροι της υπεράσπισης υποβλήθηκαν σε σωματική έρευνα. Η πρακτική αυτή ήταν συνήθης στις δίκες της RAF, και όπως δυστυχώς διαπιστώθηκε, δικαιολογημένα. Ακόμη και στη δίκη των Ισλαμιστών του Σάαρ υποβλήθηκαν σε σωματική έρευνα οι συνήγοροι της υπεράσπισης. Οι δικηγόροι είναι όργανα του συστήματος απονομής δικαιοσύνης, αλλά δεν συνιστά σε καμία περίπτωση αυθαιρεσία να τους συμπεριφέρεται κανείς διαφορετικά από ό,τι συμπεριφέρεται σε κρατικούς λειτουργούς», σημειώνει η συντηρητική εφημερίδα.

Το πρόσωπο του ακροδεξιού τρόμου

Στην προσεγμένη εμφάνιση της κατηγορουμένης Μπεάτε Τσέπε στο δικαστήριο, αναφέρεται η Leipziger Volkszeitung, που διερωτάται: «Είναι αυτό το πρόσωπο του κακού»; «Σε καμία περίπτωση. Είδαμε μια γυναίκα κοντά στα 40, με φρεσκοχτενισμένα τα κόκκινα της μαλλιά, διακριτικά μακιγιαρισμένη με άσπρο πουκάμισο και μαύρη μπλέιζερ και παντελόνι. Θα μπορούσε να είναι τραπεζική υπάλληλος ή μεσίτης ακινήτων. Δεν είναι όμως. Η Μπεάτε Τσέπε ανήκει σε μια συμμορία νεοναζιστών που ευθύνεται για τη δολοφονία 10 ανθρώπων. Ήδη η πρώτη ημέρα της δίκης κατέδειξε πόσο δύσκολα θα είναι τα πράγματα».

Για το ίδιο θέμα η Die Welt του Βερολίνου και παρατηρεί: «Όταν η Τσέπε εμφανίζεται στην αίθουσα του δικαστηρίου με ταγέρ σαν Business-woman, επιδιώκει να προσδώσει στην ακροδεξιά τρομοκρατία μια νέα αισθητική. Είναι μια ρήξη με την παραδοσιακή εικόνα της δεξιάς βίας, που χαρακτηρίζεται από τις ναζιστικές γκριμάτσες, τα άρβυλα και τα φλάι-τζάκετ. Ωστόσο, το να δει κανείς στο πρόσωπο της Μπεάτε Τσέπε, στο πρόσωπο του τρόμου, ένα ευγενικό και συντροφικό κορίτσι το οποίο ήθελε μόνο να μαγειρεύει για τους δύο συντρόφους της θα συνιστούσε πλάνη. Θα ήταν μια δεύτερη και οριστική προδοσία των θυμάτων της τρομοκρατικής οργάνωσης NSU» αποφαίνεται η Die Welt.

«Ήταν αυτοάμυνα»

Οι πρόσφατες επιδρομές της ισραηλινής αεροπορίας στη Συρία σχολιάζονται από την Berliner Morgenpost. «Ήταν αυτοάμυνα» εκτιμά η γερμανική εφημερίδα, υποστηρίζοντας ότι οι επιθέσεις είχαν ως στόχο ιρανικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς τους οποίους το καθεστώς του Μπασάρ ελ Άσαντ ήθελε να στείλει στους στην Χεζμπολάχ, στον νότιο Λίβανο. «Το βεληνεκές αυτών των πυραύλων είναι τόσο μεγάλο που μπορεί να πλήξει οποιοδήποτε σημείο του Ισραήλ. Εάν μάλιστα φέρουν και χημικές κεφαλές συνιστούν μια θανάσιμη απειλή», αποφαίνεται η Berliner Morgenpost και καταλήγει: «Το Ισραήλ είναι πολύ μικρό για να περιμένει πότε θα δεχθεί επίθεση ή να μπορεί να ανταλλάξει στρατηγικό χώρο έναντι χρόνου. Το δημόσιο συμφέρον του Ισραήλ επιβάλλει να σταματάει γεωγραφικά και στρατηγικά κάθε πόλεμο πριν ξεσπάσει. Η επίθεση τα ξημερώματα της Κυριακής έγινε για λόγους επιβίωσης του Ισραήλ και για λόγους αποτροπής».

Αντίθετα, η ολλανδική De Volkskrant χαρακτηρίζει τις επιθέσεις «παιγνίδι με τη φωτιά» και παρατηρεί: «Το Ισραήλ προκαλεί εκ νέου το Ιράν. Αυτό συνιστά παιγνίδι με τη φωτιά. Κι αυτό γιατί το Ιράν είναι αντιμέτωπο με ένα διαβολικό δίλημμα: Η Τεχεράνη δεν θέλει να καταρρεύσει ο Άσαντ. Επίσης δεν μπορεί να παρακολουθεί άπρακτη την απώλεια του συμμάχου της Χεζμπολάχ. Η κατάσταση στη Συρία γίνεται κάθε μέρα πιο σύνθετη και πιο χαοτική. Ελλοχεύει ο κίνδυνος να καταρρεύσουν όλα. Για να αποτραπεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα πρέπει όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, ανεξαρτήτως της πολεμικής τους ρητορικής. Αυτή η σύγκρουση μπορεί να οδηγήσει σε έναν πόλεμο, τον οποίο κανείς δεν θα έπρεπε να επιθυμεί», καταλήγει η ολλανδική εφημερίδα.

Επιμέλεια: Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος