Ο Μπρούνο Γκανζ για το θέατρο και τον κινηματογράφο

Ο χειμώνας μπήκε, καιρός για σινεμά. Και όταν λέμε γερμανόφωνο σινεμά, εννοούμε τον Μπρούνο Γκάνζ, τον ηθοποιό που με την ερμηνεία του στο φιλμ «Η Πτώση» άφησε ανεξίτηλα το στίγμα του στην 7η τέχνη. Για τελευταία φορά ο Γκανζ στάθηκε πάνω στη θεατρική σκηνή του 2006 ως Τίτος Ανδρόνικος στο έργο «Η Βεβήλωση» του Μπότο Στράους. Από τότε εμφανίζεται μόνο σε φιλμ. Ο ίδιος μας εξηγεί το γιατί.

«Οι νέοι κάνουν το δικό τους θέατρο που εμένα δεν μου αρέσει», λέει. «Δεν πρέπει οπωσδήποτε να κάνω θέατρο, μια και κάνω κινηματογράφο».

«¨Όπως ο διάβολος το λιβάνι»

Η απογοήτευση για το σύγχρονο γερμανόφωνο θέατρο, που καταστρέφει κάθε τι το κλασσικό, όπως υποστηρίζει, έχει χαραχτεί βαθιά μέσα του. Εδώ και 4 χρόνια δεν έχει συμμετάσχει σε καμιά θεατρική παραγωγή, γιατί θέτει έναν όρο που είναι απαράβατος, την ταύτισή του με το ρόλο που υποδύεται.

«Στο θέατρο», λέει, "είναι δηλητήριο, το ότι κανείς από τους νιόφερτους σκηνοθέτες δεν επιτρέπει την ταύτιση. Την αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι».

Απομένει ο μεγάλος κύριος του θεάτρου, ο Πέτερ Στάιν. Όμως, όλως εξαιρέτως με τον Στάιν, με τον οποίο ο Γκάνζ συνεργάστηκε στενά από το 1970, στη Σάουμπίνε του Βερολίνου, επήλθε ρήξη μετά το ιστορικό «Φάουστ».Ο Γκάνζ δεν έχει πρόβλημα να μιλήσει γι αυτό: «Ο χώρος που ανοίχτηκε στη φαντασία ήταν πολύ μικρός και ο Στάιν μου είπε, συμπεριφέρομαι όπως ο Γκέτε, όχι όπως ο συγγραφέας Γκέτε, αλλά ως διευθυντής θεάτρου. Παρουσιάζω σκηνοθετικά το κομμάτι και η ερμηνεία είναι υπόθεση των θεατών. Αυτός είναι ένας πειστικός, αλλά αφελής ισχυρισμός, γιατί ο Στάιν ξέρει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Του το είπα και μετά αποφασίσαμε να πάρει ο καθένας το δρόμο του».

Στη μεγάλη οθόνη ο Μπούνο Γκανζ εμφανίζεται περισσότερο τον τελευταίο καιρό. Η μεγαλύτερη κινηματογραφική πρόκληση των τελευταίων χρόνων είναι αναμφισβήτητα ο ρόλος του Χίτλερ στο φιλμ «Η Πτώση». Ερμήνευσε τον Χίτλερ εκπληκτικά, αλλά προκάλεσε τα σχόλια των κριτικών που του καταλόγισαν ότι προσέδωσε ανθρώπινα χαρακτηριστικά σε ένα ανθρωπόμορφο τέρας. Ο ίδιος υπερασπίζεται με αυτοπεποίθηση την ερμηνεία του. Τα έκανα όλα σωστά και είμαι υπερήφανος, λέει.

«Φιλμ χωρίς μουσική υπόκρουση»

Στην κινηματογραφική προσαρμογή του μπεστ στέλερ του Τζο Μπάιερς «Το Τέλος είναι η Αρχή μου» ο Μπρούνο Γκανζ υποδύεται ένα δημοσιογράφο που για πολλά χρόνια εργάστηκε στο περιοδικό Der Spiegel ως ανταποκριτής στη νοτιοανατολική Ασία. Η προετοιμασία για τα γυρίσματα και κυρίως η μελέτη του ρόλου κύλισε σε πολύ εντατικό ρυθμό για τον Γκανζ, ολόκληρα 8ωρα για εβδομάδες. Αλλά άξιζε τον κόπο, όπως λέει, για έναν τόσο απαιτητικό ρόλο. Εκείνο που τον ενοχλεί στον κινηματογράφο είναι η συνεχής και έντονη μουσική υπόκρουση, την οποία θεωρεί άχρηστη. «Θα ήθελα πολύ να δω ένα φιλμ που να επικρατεί ησυχία, δηλαδή να μην ακούγεται τίποτα άλλο εκτός από τις συνομιλίες των ηθοποιών ή το φύσημα του ανέμου, λέει. Και όχι μόλις ο θεατής αισθάνεται συναισθηματικά αβεβαιότητα, να τον γεμίζει κανείς μέσω της μουσικής με συναισθήματα».

Στο φιλμ «Ο Μεγάλος Κρατήρας» ο Μπρούνο Γκανζ υποδύεται έναν Ελβετό πρόεδρο εν μέσω κρίσης. Αν και παραλληλισμοί ανάμεσα στο ρόλο και τον ίδιο είναι ελάχιστοι, σε ένα σημείο υπάρχει. Από τον Φεβρουάριο ο Γκανζ είναι Πρόεδρος της Γερμανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

«Μου άρεσε όταν ήμουν απλό μέλος της Ακαδημίας, μιλούσα με τους άλλους, για την υπόθεση Πολάνσκι. Στην πραγματικότητα δεν μου πάει αυτό που πρέπει να κάνω τώρα, αλλά ο προκάτοχός μου μου έδωσε καλά επιχειρήματα γιατί πρέπει να το κάνω».

Kirstin Liese/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Επιμέλεια Σύνταξης Σπύρος Μοσκόβου