Ο Ερντογάν με την πολιτική του στην Κύπρο αναλαμβάνει ένα μεγάλο ρίσκο.

Ενα εκτεταμένο άρθρο για την πορεία του κυπριακού και τη σημασία του για την πολιτική του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα του Βερολίνου Tageszeitung. Επιγράφει το άρθρο της «Παράγοντας κινδύνου η Κύπρος» και ξεκινάει κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στα κυριότερα γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία του νησιού τα τελευταία 40 χρόνια.

«Ο Ερντογάν με την πολιτική του στην Κύπρο αναλαμβάνει ένα μεγάλο ρίσκο. Θεωρείται ήδη από τους εθνικιστές, ακόμα και από αυτούς που δεν φορούν στολή προδότης και ότι ξεπουλάει την Κύπρο στην ΕΕ. Ο Ερντογάν μπορεί όμως να το αντέξει αυτό αν τα πράγματα του πάνε καλά. Η πολιτική του έχει στόχο να πάρει το πράσινο φως από την ΕΕ για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Αντιστάθηκε για πολύ καιρό στις απαιτήσεις της ΕΕ, οι οποίες εκτός από τα κριτήρια της Κοπεγχάγης ζητούσαν επιπρόσθετα και την επίλυση του Κυπριακού.»

«Τώρα όμως που αποδέχτηκε και το Κυπριακό είναι σα να ισορροπεί σε ένα τεντωμένο σκοινί χωρίς προστατευτικό δίχτυ. Αν μέχρι το τέλος του χρόνου δεν δοθεί ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων τότε θα καταποντιστεί ο ίδιος και η κυβέρνησή του. Θα ήταν το τέλος της σταθερότητας για την Τουρκία. Εθνικιστές και στρατιωτικοί θα έπαιρναν το πάνω χέρι και η οικονομική ανάκαμψη θα έπαιρνε ένα άδοξο τέλος.»

Και η εφημερίδα καταλήγει:

«Η άρνηση της ΕΕ να δεχθεί την Τουρκία δεν θα είχε επιπτώσεις μόνο για την πορεία εκδημοκρατισμού και την ευημερία της χώρας, αλλά θα είχε συνέπειες και στην εξωτερική πολιτική.Τα τουρκικά στρατεύματα θα παρέμεναν στην Κύπρο και το κλίμα θα χειροτέρευε ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Και κυρίως δεν θα ήταν σαφές ποιά θα ήταν η εναλλακτική λύση της Τουρκίας στην ΕΕ. Οχι πάντως η σταθερότητα της περιοχής.»

Η ανταλλαγή των Αράβων κρατουμένων με τις σωρούς τριών Ισραηλινών στρατιωτών και ενός επιχειρηματία μετά από γερμανική διαμεσολάβηση, είναι ένα από τα κύρια θέματα που απασχολούν σήμερα τις γερμανικές εφημερίδες. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει στην πρώτη της σελίδα:

«Η ανταλλαγή των κρατουμένων δεν θα αλλάξει δυστυχώς τίποτα στη διαμάχη με τους Παλαιστίνιους. Είναι δύσκολο να πει κανείς εάν θα πυκνώσουν οι επαφές μεταξύ των δύο πλευρών. Στο Ισραήλ ελπίζουν να υπάρξει ένας δεύτερος γύρος για τον αγνοούμενο στρατιώτη Ρον Αραντ ή τουλάχιστον κάποιες έγκυρες πληροφορίες για ην τύχη του. Είναι πολλοί όμως αυτοί που βλέπουν επικριτικά αυτή την τελευταία επιχείρηση. Αυτοί που αφέθηκαν ελεύθεροι δεν θα σχεδιάσουν τώρα επιθέσεις αυτοκτονίας; Δεν είναι μια έμμεση αναγνώριση της Χεσμπολάχ; Μέχρι πρότινος συγγενείς των Ισραηλινών θυμάτων ήθελαν με νομικά μέσα να εμποδίσουν την ανταλλαγή.»

Τέλος να ρίξουμε μια ματιά και σε ένα σχόλιο της ολλανδικής εφημερίδας «De Volkskrant» για την κρίση στο ΒΒC και τί σημαίνει αυτό γενικότερα για τα μήντια:

«Η καταδίκη ενός τόσο μεγάλου και αναγνωρισμένου δημοσιογραφικού οργανισμού είναι άσχημη για όλα τα μήντια και όχι μόνο γα τα βρεταννικά. Αν δεν μπορεί να εμπιστευθεί κανείς έναν από τους πιο αξιόπιστους ραδιοσταθμούς τότε ποιόν;

Ο αρχισυντάκτης της Γκάρντιαν Αλαν Ρούσμπριγκερ, πιστεύει πως υπάρχει μια αποστροφή του κόσμου απέναντι στη δημοσιογραφία. Και έαν η μείωση των πωλήσεων των εφημερίδων είναι ένα μήνυμα προς αυτή την κατεύθυνση τότε έχει δίκιο.»