Οι γερμανοί μαθητές επιλέγουν…λατινικά

To Johanneum (Γιοχανέουμ) είναι το παλαιότερο σχολείο του Αμβούργου, γνωστό για την χαρακτηριστική του αρχιτεκτονική. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα στο ιστορικό σχολείο της χανσεατικής πόλης οι μαθητές διδάσκονταν λατινικά. Η νεκρή αυτή γλώσσα κατείχε περίοπτη θέση. Ακόμη και σήμερα, το σχολείο αυτό διατηρεί τη μεγάλη του παράδοση στη διδασκαλία των λατινικών, εντάσσοντάς τα συστηματικά στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Η φιλόλογος Άννα Σούνενμαν διδάσκει εκεί λατινικά. Πιστεύει πως το μάθημα αυτό δεν αποτελεί κάποιου είδους εμμονής στο παρελθόν ή έναν τύπο εκπαιδευτικού ελιτισμού. Θεωρεί πως η διδασκαλία των λατινικών είναι χρήσιμη για την κατανόηση της ίδιας της γερμανικής γλώσσας. Το βασικότερο, αρέσει πολύ στους μαθητές!

«Spectatum veniunt spectentur ut ipsae»

Στις αίθουσες του Johanneum γίνεται σοβαρή δουλειά από κάθε πλευρά. Η Άννα Σούνενμαν φέρνει στην τάξη κείμενα της κλασικής λατινικής γραμματείας, προσαρμοσμένα στις ανάγκες της διδασκαλίας, αξιοποιώντας και τα νέα τεχνολογικά μέσα. Με έναν προβολέα οι μαθητές διαβάζουν στον τοίχο της αίθουσας πρωτότυπα αποσπάσματα από τον λατίνο ποιητή Οβίδιο.

«Spectatum veniunt spectentur ut ipsae» , ήτοι «Ήρθαμε για δούμε και να μας δουν». Ακολουθεί γραμματική και συντακτική ανάλυση καθώς και μια εποικοδομητική συζήτηση για το…τι θέλει να πει ο ποιητής. Οι μαθητές συμμετέχουν με ενθουσιασμό.

«Όταν πήγαινα εγώ σχολείο, το μάθημα των λατινικών περιστρεφόταν μόνο γύρω από την κατανόηση των γραμματικοσυντακτικών φαινομένων», λέει η γερμανίδα φιλόλογος. Τα πράγματα σήμερα είναι διαφορετικά. Το βάρος πέφτει κυρίως στη νοηματική κατανόηση, ώστε οι μαθητές να ανακαλύψουν την ομορφιά και τη διαχρονικότητα των κλασικών αυτών κειμένων.

Κατακτώντας τη λογική της γλώσσας

Σύμφωνα με στοιχεία των γερμανικών πανεπιστημίων, παρατηρείται μια γενική αύξηση των αποφοίτων λυκείου που έχουν παρακολουθήσει μαθήματα λατινικών στο σχολείο. Η διευθύντρια του Ινστιτούτου Αρχαίας Ελληνικής και Λατινικής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Αμβούργου, Κλάουντια Σίντλερ αναφέρει: «Τα τελευταία χρόνια πολλά γερμανικά σχολεία που είχαν θέσει εκτός σχολικού προγράμματος τη διδασκαλία των λατινικών, ξαφνικά αναγκάζονται να τα εισάγουν και πάλι, μετά από την αύξηση της ζήτησης τόσο από τους μαθητές όσο και από τους γονείς τους».

Η συστηματική μελέτη της λατινικής γλώσσας, είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την καλύτερη κατανόηση και βελτίωση των ίδιων των γερμανικών. Μπορεί τα λατινικά να είναι πλέον μια νεκρή γλώσσα, εντούτοις η λογική της γλώσσας παραμένει κοινή. Σύμφωνα με την Σίντλερ η εκμάθηση λατινικών ή αρχαίων ελληνικών κάθε άλλο παρά ξεπερασμένη και άχρηστη είναι, αφού προσφέρει στους μαθητές την αναλυτική εκείνη σκέψη που χρειάζονται για να εμπλουτίσουν τόσο τον γραπτό όσο και τον προφορικό τους λόγο. Συν τοις άλλοις, κατανοώντας τις κοινές καταβολές αλλά και την κοινή λειτουργία της γλώσσας, μπορούν έτσι τα παιδιά να μάθουν ευκολότερα περισσότερες ξένες γλώσσες.

«Σε τελική ανάλυση είναι ένα κομμάτι του πολιτισμού μας, των απαρχών της γλώσσας μας», λέει κλείνοντας η καθηγήτρια κλασικής φιλολογίας.

Janine Albrecht / Δήμητρα Κυρανούδη

Υπεύθ.σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος